Ο Μυστικός δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

 

Ο Μυστικός δείπνος του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Η Αναγέννηση συνιστά μία εκ των μεγίστων απατηλών περιόδων της ανθρωπίνης ιστορίας. Αποτελεί μάλιστα προάγγελο της ψηφιακής (εικονικής) εποχής μας, διότι είναι η γεμάτη από σφετερισμούς, αντιφάσεις και ψευδή τρόπο πορείας και εξέλιξης εποχή. Η Αναγέννηση είναι η τελική ταφόπετρα που έθεσε η βυζαντινή δύση στον γνήσιο Ελληνισμό, τον οποίο μετέφερε από το χρονοντούλαπο της δικής της ιστορίας, προκρούστεια τον έκοψε και τον μεγάλωσε στα μέτρα της, εξαφανίζοντας από τη μία την υγιά Οντολογική σκέψη των Ελλήνων, στρώνοντας το έδαφος στην ηλεκτρονική-υλιστική και μηχανιστική σημερινή εποχή.

Η Αναγέννηση χαρακτηρίζεται από την μεγαλυτέρα αντίφαση: απαγορευόταν στους ανθρώπους να ομιλούν υπό τον φόβο της σταδιακά εξελισσομένης Ιεράς Εξετάσεως (για αυτό και έχουμε τα λατρευτικά αφελή κείμενα του Θωμά Ακινάτη, του Ιερού Αυγουστίνου κ.λ.π, τα κείμενα φωτισμένων οντολόγων όπως ο Τζιοβάννι Μπρούνο καίγονται μαζί με τους συγγραφείς τους, απουσιάζει η οντολογική υπερσυμπαντική σκέψη, όλα είναι ταυτισμένα στο πώς θα προσαρμόσουμε τη χριστιανική θρησκεία του θεανθρώπου του βυζαντίου στον νέο κόσμο της δύσης).

Η Αναγέννηση αυτόν τον σκοπό υπηρέτησε και αποτελεί καθαρά μεταβυζαντινό χριστιανικό τρόπο ξεγελάσματος των μαζών προκειμένου ο χριστιανισμός να εισέλθει ως πολιτικό και κοινωνικό κίνημα στις μάζες και να τις κατακτήσει επιβάλλοντας τη σκέψη και την ηθική των χριστιανών ώστε οι άνθρωποι να απεμπολήσουν την οντολογική ατομικότητά τους, εξαρτώμενοι από ένα θεό ο οποίος σταδιακά θα μετεξελιχθεί σε ηγεμόνα, επιστήμονα, τεχνοκράτη.

Ο χριστιανικός θεός ως θεάνθρωπος πλησίασε τα πλήθη, ο θεός κατέβηκε στη γή, έπρεπε όμως ο άνθρωπος να σηκωθεί στα πόδια του: αυτό εξυπηρέτησε η Αναγέννηση: παίρνοντας τον Ελληνικό τύπο ανθρώπου όχι οντολογικά αλλά σε σχέση με το θεάνθρωπο Ιησού υποσχέθηκε στον Άνθρωπο ότι τώρα που ο Ιησούς έδειξε το δρόμο προς τον ουρανό ας ξεχάσουμε το προπατορικό αμάρτημα, η ζωή είναι ωραία, ας τη ζήσει ό άνθρωπος ως  Έλληνας αρκεί να συνδυασθεί όλο αυτό με τον χριστιανισμό και την ηθική του. Η δύση ησύχασε ότι με αυτόν τον τρόπο συνδύασε τον ουρανό με τη γή, το θεό με τον άνθρωπο και προχώρησε στα επόμενα βήματά της: η παλαιά διαθήκη εξαγνίσθηκε διότι σβήσθηκε το προπατορικό αμάρτημα, οι Έλληνες και πάλι έφεραν τον Άνθρωπό τους, τώρα που βρήκαμε και θεό και άνθρωπο διά της μεταρρύθμισης στείλαμε το θεό στο χάος και κρατήσαμε τον άνθρωπο στη γή, μπορούμε διά της μηχανής όλα να τα ελέγξουμε: πλέον το μηχανικό δημιούργημα του θεού ( ο ελεγχόμενος άνθρωπος) απελευθερώθηκε και ετοιμάζει τη δική του ελεγκτική μηχανή (τα όρια της οποίας δοκιμάζουμε σήμερα).

Μόνον η τέχνη της Αναγέννησης λέγει αλήθεια, διότι οι Άνθρωποι συνέχισαν την παράδοση του μονοθεϊσμού, επιβάλλουμε ό,τι θέλουμε ως φαινόμενο, χρησιμοποιούμε την εικόνα όπως τη φύση και τον κόσμο για να πείσουμε τους ανθρώπους  για όσα θέλουμε να πούμε: στον πίνακα λοιπόν αυτόν του Λεονάρντο ντα Βίντσι όλα αποθεοποιούνται: ο Χριστός είναι άνθρωπος όπως και οι μαθητές του βεβαίως: λείπουν τα φωτοστέφανα διότι πλέον οδεύουμε προς την εποχή του ανθρώπου, αυτόν που πήραμε από την Ελλάδα και του φορέσαμε χριστιανικό ένδυμα, και ως μηχάνημα του θεού θα τον οδηγήσουμε στο δικό μας μηχανικό κόσμο. Ο Ιούδας δεν ξεχωρίζει, δεν υπάρχουν χρήματα, άσε που ο Ιούδας κάθεται και στα δεξιά του διδασκάλου: άρα οι ενοχές τελείωσαν, η νέα εποχή του θεανθρώπου και του καθαρού από το προπατορικό αμάρτημα ανθρώπου (εκλήθη τώρα το Ελληνικό υποκείμενο διότι σύμφωνα με τους φωστήρες του μονοθεϊσμού ο Ιησούς άνοιξε το δρόμο προς τη βασιλεία του θεού, ο άνθρωπος συγχωρέθηκε από τη ροπή προς την αμαρτία (προπατορικό αμάρτημα) ο μόνος αθώος άνθρωπος (Έλληνικό υποκείμενο) βγήκε από τη λήθη, ντύθηκε χριστιανός και εμφανίσθηκε) αυτή η νέα εποχή έφθασε. Ο Έλληνας ντυμένος χριστιανός είναι αποφασισμένος επάνω στη γή να παίξει τη συνέχεια της γένεσης, να δημιουργήσει το δικό του μηχανικό κόσμο όπως το έκανε και ο θεός στον παράδεισο: τόσο πολύ εξανθρωπίζει τα πάντα ο Λεονάρντο ώστε δίπλα στον Ιησού θέτει τη Μαγδαληνή και ο καθείς μπορεί να φαντασθεί ό,τι θέλει:  εξάλλου και οι τέσσαρες τριάδες φανερώνουν ότι όλα τα στάδια του όντος (άνδρας γυναίκα παιδί, ρέα κρόνος δίας, θεός διάβολος άνθρωπος ψυχή πνεύμα σώμα κ.λ.π) ξεπερνιούνται και το όλο θέμα πηγαίνει εκεί που η αόρατος χείρ αυτού του κόσμου θελει και επιθυμεί.

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γαιοποιεί προσγειώνει υλικοποιεί θεούς και ανθρώπους: αυτό είναι και το πνεύμα της Αναγέννησης: τώρα που ο ουρανός κατέβηκε στη γή και ο θεός έγινε άνθρωπος, τώρα που κλέψαμε και το Ελληνικό Υποκείμενο αυτό που με το λόγο του ως Οδυσσέας έχε μάθει να αρμενίζει παντού, τώρα που συνθέσαμε τους πρωταγωνιστές όλων των κειμένων των οποίων την ύπαρξη επιτρέψαμε (εξαφανίζοντας όσα κείμενα δεν μας άρεσαν ) τώρα έχουμε την ευκαιρία να ανθρωποποιήσουμε και θεό και άνθρωπο και διά της τεχνολογίας να φτιάξουμε το δικό μας παράδεισο στη γή: όλα γίνονται άνθρωποι στο μυστικό δείπνο του Λεονάρντο ντα Βίντσι, διότι ο Ιταλός σοφός ήξερε πολύ καλά το τεράστιο εξουσιαστικό σχέδιο το οποίο εκτυλίχθηκε διά του μονοθεϊσμού και των παρακλαδίων του: όσο χρειάσθηκε ο θεός έμεινε θεός, όταν έπρεπε έπεσε στα ανθρώπινα επίπεδα, φωνάξαμε και τον Οδυσσέα και όλα καλά. Ας σκεφθεί τέλος πάντων ο καθείς την ατομική οντολογική του πορεία και την ατομική του Ιθάκη.