πρωτόκλιτα ουσιαστικά (αρχαία Ελληνικά α΄γυμνασίου).

 

8ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΠΡΩΤΗ ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ

1. Πρωτόκλιτα ασυναίρετα ουσιαστικά

86. Κατά την πρώτη κλίση κλίνονται ονόματα αρσενικά και θηλυκά: τα αρσενικά λήγουν σε -ας ή σε -ης και τα θηλυκά σε -α ή σε -η.

 

Παραδείγματα αρσενικών σε -ας και σε -ης

		θ. νεανιᾱ	θ. Ἀτρειδᾱ-	θ.στρατιωτᾱ	θ. ποιητᾱ
Ενικός αριθμός
ον.	ὁ	νεανίας	Ἀτρείδης	στρατιώτης	ποιητὴς
γεν.	τοῦ	νεανίου	Ἀτρείδου	στρατιώτου	ποιητοῦ
δοτ.	τῷ	νεανίᾳ	Ἀτρείδῃ	στρατιώτῃ	ποιητῇ
αιτ.	τὸν	νεανίαν	Ἀτρείδην	στρατιώτην	ποιητὴν
κλ.	(ὦ)	νεανία	Ἀτρείδη	στρατιῶτᾰ	ποιητὰ
Πληθυντικός αριθμός
ον.	οἱ	νεανίαι	Ἀτρεῖδαι	στρατιῶται	ποιηταὶ
γεν.	τῶν	νεανιῶν	Ἀτρειδῶν	στρατιωτῶν	ποιητῶν
δοτ.	τοῖς	νεανίαις	Ἀτρείδαις	στρατιώταις	ποιηταῖς
αιτ.	τοὺς	νεανίας	Ἀτρείδας	στρατιώτας	ποιητὰς
κλ.	(ὦ)	νεανίαι	Ἀτρεῖδαι	στρατιῶται	ποιηταὶ

 

Δυϊκός αριθμός

ον., αιτ., κλ. (ὦ) νεανίᾱ  Ἀτρείδᾱ  στρατιώτᾱ  ποιητὰ

γεν., δοτ. τοῖν νεανίαιν  Ἀτρείδαιν  στρατιώταιν  ποιηταῖν

 

β) Παραδείγματα θηλυκών σε -ᾱ και -ᾰ (γεν. -ᾱς)

(θ. πολιτειᾱ) (θ. στρατιᾱ-) (θ. ἀληθειᾰ-)  (θ. σφαιρᾰ-)

Έκθεση Α΄ Λυκείου: Πρότυπα – Είδωλα

 

Πρότυπο: πρόσωπο, κατάσταση ή θεσμός που είναι άξια μιμήσεως για τα θετικά του χαρακτηριστικά.

Είδωλο: πρόσωπο που γίνεται αντικείμενο υπερβολικής αγάπης και εκδηλώσεων λατρείας.

Οι νέοι άνθρωποι από πολύ νωρίς αντλούν επιρροές από το περιβάλλον τους στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν τη δική τους αυτόνομη προσωπικότητα. Οι επιρροές αυτές ενδέχεται να είναι είτε θετικές, όταν προέρχονται από πρόσωπα με ηθική ακεραιότητα και ουσιαστικές αρχές, είτε αρνητικές, όταν προέρχονται από άτομα χωρίς ηθική υπόσταση που αντιμετωπίζουν το υλικό κέρδος ως αυτοσκοπό και αποζητούν πρωτίστως την ατομική τους ευδαιμονία κι ευχαρίστηση.

Η τάση των νέων να μιμούνται τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις των προσώπων του άμεσου περιβάλλοντός τους ή των προσώπων εκείνων που θαυμάζουν, καθιστά καίριας σημασίας τη μέριμνα έγκαιρης ένταξης θετικών προτύπων στην καθημερινότητά τους, προκειμένου οι επιρροές που θα λάβουν να έχουν τον επιζητούμενο θετικό αντίκτυπο στην προσωπικότητά τους. Εύλογα, η ευθύνη αυτή, για τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, βαρύνει κυρίως την οικογένεια του νέου, μιας και το άμεσο περιβάλλον προσφέρει τις αρχικές επιδράσεις και τα πρώτα πρότυπα για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του.

Χώροι άντλησης προτύπων

Οικογένεια – ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον: Οι γονείς, όπως και πρόσωπα του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος, λειτουργούν ως τα πλέον ουσιώδη πρότυπα για τους νέους, εφόσον προσφέρουν τις πρώτες καθοδηγητικές ενδείξεις για το πώς οφείλουν να συμπεριφέρονται, αλλά και για το ποιες οφείλουν να είναι οι επιδιώξεις τους. Αξίζει να προσεχθεί, βέβαια, πως τα παιδιά τείνουν περισσότερο να μιμούνται συμπεριφορές παρά να δίνουν προσοχή σε όσα τους λένε οι ενήλικες, οπότε είναι σημαντικό να υπάρχει συνέπεια ανάμεσα σε όσα διακηρύττουν οι γονείς και σε όσα πράττουν.

Θέμα έκφρασης- έκθεσης γ΄λυκείου. «Στις περιπτώσεις της στρατευμένης τέχνης οι καλλιτέχνες μέσα από τα έργα τους τάσσονται στην υπηρεσία κάποιων ιδεολογιών (πολιτικών, θρησκευτικών, κοινωνικών). Συμφωνείτε με αυτή τη στάση; Να αναπτύξετε την άποψή σας σε ένα δοκίμιο πειθούς».

 

Η τέχνη…επί ποδός πολέμου.

Αναμφίβολα η τέχνη σαν μεταφορά δυνάμεων και αξιών που ενώνουν όλους τους ανθρώπους θα πρέπει να οδηγεί σε ένα κόσμο αλληλεγγύης και κοινής ανάπτυξης και ευδαιμονίας. Από τα πανάρχαια χρόνια η τέχνη πάσχισε να προβάλλει το ωραίο και το καλό που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα κόσμο καλύτερο και δικαιότερο. Όταν όμως όλα αυτά δεν ισχύουν ή παρακάμπτονται αναντίρρητα ο καλλιτέχνης στρατευμένος στην τέχνη του θα μπορούσε ως εκπρόσωπος της τέχνης να τα θυμίσει και να τα διεκδικήσει.

Η τέχνη είναι ζωντανή δύναμη, κινεί και μεταφέρει απίστευτα ενεργές ιδέες και αξίες. Την αρμονία, την ισότητα, την ελευθερία. Την σχέση μορφής και ιδέας, τη σχέση ότι μπορούμε το ωραίο που έχουμε στο μυαλό μας να το ενσαρκώσουμε να του δώσουμε σάρκα και οστά. Ο καλλιτέχνης όταν θεωρεί ότι ο κόσμος χάνεται στο ψέμμα και στην αδικία, είναι υποχρεωμένος μέσα από τη δύναμη που του δίνει η τέχνη του να μεταφέρει στους ανθρώπους και να διεκδικήσει τις δυνάμεις του ισορροπημένου κόσμου, της καθωσπρέπει επαφής των ανθρώπων, φανταζόμενος ότι ο κόσμος θα μπορούσε να καταστή προσιτός και εύμορφος σαν ένα κομμάτι τέχνης.

Είναι δείγμα σωστής εξωτερίκευσης του ανθρώπου που ασχολείται με την τέχνη να μην κρατά για τον εαυτό του εγωϊστικά όλες αυτές τις υπέροχες δυνάμεις που τον πολιορκούν και τον οδηγούν στο δίνει μορφή στο ωραίο και το καλό. Αξίζει πράγματι ο καλλιτέχνης να προσπαθήσει σε πραγματικό χρόνο να θελήσει να προσδώσει την ομορφιά και ωραιότητα και στον κόσμο και όχι μόνο στα φιλοτεχνημένα έργα του.