Η χειραγώγηση των Ηρώων.

 

Η χειραγώγηση των Ηρώων.

Έχουμε ενδελεχώς αναφερθεί στον απίστευτο σφετερισμό των Ελληνικών εννοιών και αξιών από τους μετέπειτα φορείς των διαφόρων πολιτικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών συστημάτων. Ο σκοπός ήταν ένας: οι συμπαντικές ανοικτές στο Όν συλλήψεις των Ελλήνων (πολλές εξ αυτών παντελώς άγνωστες σε εμάς) να προσαρμοσθούν στον μικρόκοσμο που ετοιμάσθηκε προς ανθρώπινη χειραγώγηση, αναφερόμαστε σε έναν μικρόκοσμο ο οποίος κλείσθηκε ανάμεσα στην Ιδέα στην πραγμάτωση αυτής ως όντα (φύσις) και στην εκδήλωση της μορφικής ουσίας (Άνθρωπος). Τη στιγμή κατά την οποία ο προαιώνιος, εντελώς ξεχασμένος σε εμάς Ελληνισμός ήταν ένα μέγεθος και θα είναι διαπλανητικό, υπερσυμπαντικό, άπειρο και χαώδες μέσα στο Άπειρο όπου και ανήκουμε.

Οι Ήρωες δεν μπόρεσαν και δεν γινόταν να γλιτώσουν και να ξεφύγουν από τον παραπάνω κανόνα. Οι Ήρωες αναπαρέστησαν στην Ελληνική Οντολογία την Τιτανική προρροή των Ανθρώπων: ο Δίας ενίκησε τους Τιτάνες και τους Γίγαντες, κληρονομώντας κατά διαφορετικό τρόπο την άπειρο δύναμίν των : η οντολογική διαλεκτική είναι σαφής: η διαλεκτική σύνθεσις Τιτάνων και Διός (τιτανομαχία) αφορούσε την μίξη των δυνάμεων του χθές και του σήμερα σε σχέση με τον κόσμον μας. Η χαοτική δύναμις των Γιγάντων έπρεπε να εισέλθει σε καλούπια ουσίας και μορφής μέσα στον γήϊνο κόσμο. Ο Δίας ενίκησε τους Τιτάνες (αυτό σημαίνει έκλεψε τις δυνάμεις τους, για αυτό και με το ίδιο νόμισμα ο Τιτάνας Προμηθέας επλήρωσε τον Πατέρα των Θεών και των Ανθρώπων) ξεκίνησε λοιπόν στον κόσμο μας η διανομή κατά τον τρόπο του ουσιώδους και ανθρωπίνως μορφικού Διός-Ανθρώπου των τιτανικών δυνάμεων: αυτό εξάλλου συμβολίζει και ο μύθος του Επιμηθέως: ο Επιμηθεύς ζών ακόμα σε τιτάνιες εποχές δεν κατάλαβε ότι απλά η δύναμις δεν φθάνει στον Άνθρωπο: ανοιγόταν η εποχή του Λόγου για αυτό και ο Προμηθέας επροίκησε τον Άνθρωπο με Νού και Τέχνη: συζητούμε λοιπόν ότι πλέον η Τιτάνια φύσις του Ανθρώπου περιλαμβάνει κομψευομένη την αρχέγονον δύναμιν των Τιτάνων ως τέχνη και Νού.

Σε αυτό το σημείο εισέρχονται κατά αναγκαιότητα οντολογική οι Ήρωες. Οι Ήρωες είναι διά του Διός επιστροφή εδώ των Τιτάνων: διότι τίποτε δεν εξαφανίζεται μέσα στην Οντολογική συνέχεια απλά διά των πάντων όλα προχωρούν διαλεκτικά (αρνητικά ή θετικά): οι Ήρωες λοιπόν ως Ανθρώπινοι Τιτάνες πρέπει να συνεχίσουν την Οντολογική πορεία: ο Δίας είναι διαχειριστής και διαμοιραστής δυνάμεων οι οποίες πρέπει να απλωθούν στη Γαία διά της οποίας θα φτιαχθεί η επομένη Οντολογική στιγμή: αυτό πράττουν οι Ήρωες: είναι όλοι Θείοι και Διογενείς διότι ως Τιτάνες διά του Διός ενυπάρχουν εις την Γήν: μοιράζουν αφειδώς στους ανθρώπους και στη φύση του κόσμου αυτού τις κληρονομηθείσες διά του Διός Τιτάνιες δυνάμεις του Όλου: ο Αχιλλέας την δύναμιν της ε(ο)ργαζομένης ψυχής η οποία είναι ικανή για όλα, είτε ενεργητικώς ή παθητικώς, είτε συμμετέχουσα είτε απέχουσα. Ο Οδυσσέας προσφέρει την δύναμιν της κινήσεως και διά της ενοράσεως απόκτησης όλων των αγαθών της κινήσεως, τα οποία αγαθά κοσμούν το Ανθρώπινο μυαλό όχι ως σκέψις αλλά ως άμεσος βιωματική εμπειρία. Ο Διομήδης προσφέρει την ιπταμένη φύσιν του Νοός ο οποίος ως Ίππος μπορεί υψηλά να υπάγει, ο Νέστορας δίδει τη Σοφία του, ο Ιδομενέας και ο Αίας την απροσμέτρητη ανδρεία των.

Ο σκοπός όμως των Ηρώων είναι η διασπορά  όλων των Τιτανίων δυνάμεων που διαθέτουν με στόχο την οντολογική συνέχεια και την Ιθάκη του χάους, ώστε όλοι οι Άνθρωποι να εύρουν και να απολαύσουν την Οντολογική τους συνέχεια και τον ατομικό Οντολογικό τους νόστο, διότι η ζωή είναι ωραία σε όλες τις εκτυλίξεις της εκτός και αν ο άνθρωπος εγκλωβισθεί σε παρόντες ελεγχομένους από συστήματα κόσμους.

Όμως η θεοποίηση του ανθρωπίνου νοός και ο υποβιβασμός των λοιπών ενορατικών ανθρωπίνων δυνάμεων κατέστησε τον άνθρωπο ελεγχόμενο όν: πλέον ο άνθρωπος διαχωρίσθηκε σε μορφωμένο και μη μορφωμένο, πεπαιδευμένο και μη πεπαιδευμένο: πλέον δεν ίσχυε το Τιτανικόν: όλοι οι άνθρωποι είναι πεπαιδευμένοι ως συμμετέχοντες της Γιγαντιαίας πορείας του Όντος. Ώστε ο άνθρωπος νοητικά εξαρτήθηκε από το ποιος θα του δώσει παιδεία και τι παιδεία και ποιο περιεχόμενο παιδείας θα του προσφέρει: σε αυτό το σημείο οι Τιτάνιοι Ήρωες μεταμορφώθηκαν σε εξαρτώμενα πιόνια της παρούσης εξουσίας προκειμένου να ελεγχθεί ο άνθρωπος και ο ετοιμαζόμενος μικρόκοσμος από την πλατωνική ιδέα μέχρι τον προσφερόμενο θεό αυτού του μονοθεϊστικού κόσμου.

Αφ΄ής στιγμής ο θεός μεγάλωσε και μίκρυνε ο άνθρωπος το κενό ανάμεσά τους το κάλυψαν απομιμήσεις ηρώων, αφ΄ής στιγμής το πλαίσιο σταμάτησε να είναι το Όν, ο χαοτικός άνθρωπος και η συνέχεια των Τιτάνων: τώρα πλέον οι ήρωες είναι δήθεν αυτοί οι οποίοι οδηγούν τον άνθρωπο στο θεό, οι ήρωες είναι αυτοί που νικούν ένα μέγεθος άγνωστο στο όν, την αμαρτία: ακόμα και ο θεός και η ιδέα του αγαθού ανάμνησις πεπτωκότων ηρώων είναι, σε μία προσπάθεια οι άνθρωποι στον μικρόκοσμό τους να έχουν πρότυπα πορείας και έμπνευσης, έστω κλαπέντα από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Σταδιακά οι ηρωϊκές απομιμήσεις έσωσαν το εξουσιαστικό σύστημα: η κάθε θρησκεία και η κάθε φιλοσοφία και το κάθε πολιτικοκοινωνικό σύστημα έχει τους δικούς του ήρωες, διότι δεν γίνεται οι άνθρωποι να υπάρξουν χωρίς αυτά τα πρότυπα: οι άγιοι έλκουν τον άνθρωπο στους ουρανούς, οι πιστοί των ιδεολογιών θυσιάζονται για αυτές, υπάρχουν φιλόσοφοι οι οποίοι δίδουν και τη ζωή τους για τις ιδέες τους, πολλοί θυσιάζονται για όσα πιστεύουν Εθνικά, διεθνικά, θρησκευτικώς κ.λ.π.

Το μεγάλο όμως πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όχι σε ένα ανοικτό Οδυσσεϊκό περιβάλλον με φόντο την ατομική μας χαοτική Ιθάκη, αλλά μέσα σε έναν ελεγχόμενο μικρόκοσμο ο οποίος ξεκινά από επιβληθείσες ιδέες και σε αυτές καταλήγει, μιάς και η κάθε θρησκεία θέτει ως αρχή και τέλος αυτού του κόσμου το βασίλειο του δικού της θεού. Όπως όμως ήδη απεδείξαμε οι ήρωες είναι οντολογικά μεγέθη, οι Ήρωες επιθυμούν της ανοικτής θαλάσσης, επιθυμούν το μίσος του Ποσειδώνος ως αναγκαιότητα που θα τους ξυπνήσει δυνάμεις πλεύσεως ώστε στο ανοικτό σύμπαν πέραν θεών και ανθρώπων να συναντήσουν τους Τιτάνες για τον εποικισμό όσων έχουν τεθεί από την Οντολογική συνέχεια. Σε κάθε άλλη περίπτωση η χειραγώγηση των Ηρώων αποτελεί υποτίμηση και διαστασιακή αχρήστευση αυτών.