Αρχαία Ελληνικά από μετάφραση. Ομήρου Οδύσσεια. Προτεινόμενο διαγώνισμα. ε , 465-494 (σε μετάφραση Αρ.Εφταλιώτη):

 

 

Κείμενο:

 

“Αλίς μου, τι θα πάθω εδώ, και που θα καταντήσω;
Τη νύχτα την ανήσυχη στον ποταμό αν περάσω,
η κακή πάχνη κι η ψιλή δροσιά μπορεί να σβήσουν
ολότελα το πνέμα μου τ΄ αχνό και θολωμένο,
τι αγέρι την αυγή ψυχρό φυσάει απ΄ το ποτάμι.
Στη ράχη πάλε αν ανεβώ, και στου δασιού τους ίσκιους,
και μέσα στα πυκνά δεντριά αν πλαγιάσω, να ξεκάμω
το σύγκρυο και την κούραση, κι ύπνος γλυκός με πάρει,
θεριά φοβάμαι μη με βρουν και θύμα τους με κάμουν.”
και αυτό να κάνει φάνηκε στο νου του πιο συφέρο·
σε δάσο γυροθώρητο που ηύρε σιμά στο ρέμα,
μπήκε και χώθηκε σε δυο χαμόδεντρ΄ αποκάτω,
που από μια ρίζα βγαίνανε· ελιά ΄τανε κι αγρίλι.
Μήτ΄ οι ανέμοι οι σύνυγροι εκεί πέρα αγριοφυσούσαν,
μήτε του ήλιου οι φωτερές αχτίδες κατεβαίναν,

μήτε βροχή τα πέρναγε· τόσο πυκνά πλεγμένα
το ΄να με τ΄ άλλο βρίσκουνταν· εκεί ο Δυσσέας τραβήχτη,
και με τα χέρια στοίβαξε μεμιάς μεγάλη στρώση·
γιατ΄ είχε φύλλα περισσά τριγύρω σκορπισμένα,
που σώνανε και δυο και τρεις νομάτους να σκεπάσουν,
μα και χειμώνας να ΄τανε με κρύο σα φαρμάκι.
Τα είδε ο άντρας ο πολύπαθος, και χάρηκε η ψυχή του,
και πλάγιασε στη μέση τους, κι έριξε φύλλα πλήθος
απάνω του. Σαν που δαυλό στη μαύρη στάχτη κρύβεις,
μες σ΄ εξοχή παράμερη, που λείπουνε γειτόνοι,
και σώζεις σπόρο της φωτιάς, μην απ΄ αλλούθε ανάψεις,
έτσι ο Δυσσέας σκεπάστηκε με φύλλα· κι η Παλλάδα
ύπνο στα μάτια του ΄σταξε για να τον αλαφρώσει
απ΄ τη βαριά την κούραση, τα βλέφαρα του κλειώντας.

 

 

 

 

Ερωτήσεις:

1) Ποιο είναι το περιεχόμενο της επικής ποίησης και ποια μορφή παίρνει το περιεχόμενο αυτό στο απόσπασμα που δόθηκε εδώ;

2)Ποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει ο Οδυσσέας στο απόσπασμα αυτό;Ποιους φόβους εκφράζει και ποιες λύσεις υιοθετεί;

3) α) Να διακρίνετε τις επιμέρους ενότητες του αποσπάσματος και να δώσετε ένα τίτλο σε καθεμία.

     β) Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται μονόλογος στην Οδύσσεια και πώς λειυτουργεί;

4) α) Να σκιαγραφήσετε τον Οδυσσέα από τον τρόπο που σκέπτεται και ενεργεί στο απόσπασμα.

     β) Ποια συνήθεια των ανθρώπων της Ομηρικής εποχής παρουσιάζεται στην παρομοίωση των   στίχων «σαν πού δαυλό….κλειώντας»  και ποια σημασία παίρνει αυτή στην περίπτωση του ταλαιπωρημένου Οδυσσέα;