Περί της Γενοκτονίας των ΕλληνοΠοντίων.

 

Οι Έλληνες του Πόντου ζούσαν οργανωμένοι σε ακμάζουσες Ελληνορθόδοξες κοινότητες. Ασχολούνταν κυρίως με το εμπόριο και την αγροτική οικονομία. Μεγάλα εμπορικά κέντρα ήταν η Τραπεζούντα η Κερασούντα και η Σαμψούντα. Το ονομαστόν «φροντιστήριον της Τραπεζούντας» που είχει ιδρυθεί προς τα τέλη του 17^ου αι. υπήρξε το κέντρο της Ελληνικής παιδείας στην περιοχή.

Ο ποντιακός Ελληνισμός παρόλο που δεν διατηρούσε άμεση επαφή με την Ελλάδα είχε διασώσει ένα χαρακτηριστικό ιδίωμα της Ελληνικής. Η επικοινωνία με την Κωνσταντινούπολη και τη νότια Ρωσία και το ζωηρό εμπόριο της Τραπεζούντας και των άλλων λιμανιών της Μαύρης θάλασσας εξηγούν το σχετικά υψηλό πολιτιστικό επίπεδο και την εξαιρετικά ανεπτυγμένη συνείδηση της Ελληνικότητας των χριστιανών των παραλίων του αποκομμένου Πόντου, ο οποίος ακόμη και μετά την πτώση της Βασιλεύουσας ήταν ένα διαρκές λίκνο διατήρησης του αιωνίου Ελληνισμού.

Η επικράτηση των νεοτούρκων το 1908 (οι οποίοι όπως και ο κεμάλ ελέγχονταν από τα ισχυρότατα γερμανικά συμφέροντα στην περιοχή, οδήγησε στην αφ΄ενός ίδρυση του τουρκικού κράτους (το οποίο αντικατέστησε την πάλαι ποτέ οθωμανική αυτοκρατορία) και στην αφ΄ετέρου γενοκτονία των Αρμενίων, Ελληνοποντίων και στην ασύγκριτης τραγικότητας Μικρασιατική καταστροφή. Ουσιαστικά οι διωγμοί των Ελλήνων της περιοχής όπου οι νεότουρκοι εδημιούργησαν το τουρκικό κράτος είχαν ξεκινήσει από τις απαρχές του 20 ου αι, εντάθηκαν κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων αλλά και του πρώτου παγκοσμίου πολέομου με το σαθρό επιχείρημα ότι η προαιώνιος Ελληνική παρουσία στην περιοχή (η οποία σε κάθε περίπτωση είχε να κάνει με αναλλοίωτα ιστορικά Εθνικά και Πολιτιστικά χαρακτηριστικά) θα έθετε σε κίνδυνο τις τουρκικές πόλεις εάν αυτές δέχονταν Ελληνική επίθεση: Ελληνική επίθεση από τους Μικρασιάτες και τους Ποντίους οι οποίοι όχι μόνον ήταν πολιτισμένοι άνθρωποι αλλά και οικονομικά και κοινωνικά εξαιρετικής ευχέρειας και υπόληψης ώστε ήθελαν την Ειρήνη και τη Δημιουργία.

Γι αυτούς τους λόγους ξεκίνησαν οι εκτοπίσεις των Ελλήνων της Μικρασίας αλλά και του Πόντου  στο βάθος της τουρκίας, παράλληλα οργανώθηκαν τα τάγματα εργασίας στα οποία κατατάσσονταν άνδρες πάνω από την ηλικία των 45 ετών που οδηγούνταν για αγγαρείες στα λατομεία και δημόσια έργα στο βάθος της χώρας. Έτσι εξοντώθηκαν  εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου πράγμα που απετέλεσε αληθινή και διηνεκή τραγωδία για τον Ελληνισμό, ίδια βέβαια τύχη είχαν και οι Αρμένιοι.

Το σκεπτικό των μεγάλων δυνάμεων ήταν ξεκάθαρο και καλά δουλεμένο: είχε εφαρμοσθεί πρίν τη συνθήκη της Βεστφαλίας όταν σε θρησκευτικό επίπεδο οι προτεστάντες κατοίκησαν συγκεκριμένες χώρες και οι καθολικοί επίσης συγκεκριμένες χώρες: προκειμένου να επικρατήσει η ηρεμία και η εξουσία να προχωρήσει απερίσπαστη σε όσα έπρεπε να κάνει κατά τη βιομηχανική εποχή.

Τώρα το ίδιο εφαρμόσθηκε σε πολιτικό επίπεδο στην ανατολή: ήδη οι μάρξ και ένγκελς είχαν προαναγγείλει ως καλοί συνεργάτες του δυτικού ιμπεριαλιστικού συστήματος την ευαρέσκειά τους για τη διατήρηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας προκειμένου να μην διασαλευθεί η ηρεμία στην περιοχή, επίσης είχαν προαναγγείλει την απέχθειά τους προς τους σλάβους οι οποίοι είχαν ξυπνήσει και επιζητούσαν τα δικαιώματά τους, εθνικά δικαιώματα στην περιοχή τους. Η δύση έτρεμε την αφύπνιση του προαιωνίου Ελληνισμού και την αναβίωση της Ελληνικής Δημοκρατίας του Ρήγα όπου όλα τα βαλκάνια και η τουρκία θα ήταν ένα ενιαίο κράτος κάτω από τον Ελληνικό λόγο ο οποίος εξάλλου έδωσε σάρκα και οστά στον τουρκικό πολιτειακό καθεστωτισμό.

Επίσης το καλά δουλεμένο σχέδιο ξέσπασε κατά τα χρόνια του α΄παγκοσμίου πολέμου ο οποίος διέλυσε τις μεγάλες αυτοκρατορίες: στη θέση των αυτοκρατοριών, και συγκεκριμένα της οθωμανικής αυτοκρατορίας δεν μπορούσε να επέλθη η Ελληνική αυτοκρατορία του Ρήγα ( τον οποίο αυστριακοί τον συνέλαβαν σε ουδέτερη πολιτειακά περιοχή όχι τουρκική διότι η δύση συνεργαζόταν με την οθωμανική οντότητα προκειμένου οι οθωμανοί να φυλάνε τη ρωσία στο κατέβασμά της προς τη μεσόγειο και προκειμένου να ελέγχεται ότι κανείς δεν θα υπάγει προς τον πλούτο της ανατολής: η τουρκία υπάρχει επειδή δεν γίνεται να μην υπάρχει χάριν των συμφερόντων και μόνον των δυτικών δυνάμεων: γι αυτό και οι γενοκτονίες των Ποντίων και η Μικρασιατική καταστροφή συμβαίνουν παράλληλα με τον α΄παγκόσμιο πόλεμο και την οκτωβριανή επανάσταση: η διάλυση των αυτοκρατοριών θα πρέπει να συμβεί διότι αυτές είναι εντελώς ασύμβατες με τη βιομηχανική εποχή όπου θα πρέπει πρίν την τελική μηχανιστική και τεχνοκρατική παγκοσμιοποίηση, να γεννηθούν πολλά Έθνη-κράτη ώστε ώστε οι βιομηχανικές μητέρες-χώρες να τα εκμεταλλευθούν μετατρέποντάς τα σε φθηνό εργατικό δυναμικό, οικονομικά να τα ελέγχει, να είναι αγορές και πηγές πρώτων υλών, κάτι που επί ουδενί λόγω δεν θα μπορούσε να γίνει με τις αυτοκρατορίες, τις παντοδύναμες αυτοκρατορίες.

Οι Πόντιοι εθέλησαν λοιπόν με το Χρύσανθο Φιδιππίδη να καταστούν αυτοδιάθετο κράτος, οι Μικρασιάτες εθέλησαν την ένωσή τους με την Μητέρα Ελλάδα, αυτοδιάθεση εθέλησαν και οι Αρμένιοι, σύμφωνα και με την ανθρώπινη διακήρυξη του αμερικανού προέδου Ουΐλσων: όμως ήταν ένα ακόμη κόλπο της αοράτου εξουσίας, η οποία όταν είδε μέσα από το γκάλοπ της αυτοδιάθεσης ποια είναι τα Έθνη-κράτη στη θέση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, επέλεξε στην  Μικρά Ασία και βόρεια προς την ανατολική Θράκη μόνον το τουρκικό κράτος όπως επέλεξε στα βαλκάνια μόνον την Ελλάδα και τα λοιπά βαλκανικά κράτη: το κριτήριο ήταν δοκιμασμένο θρησκευτικά επεκτάθηκε και πολιτικά: οι φυλετικά και εθνικά όμοιοι θα αποτελέσουν τον πληθυσμό των νέων Εθνών-κρατών ώστε όλα να ελέγχονται: ειδικά οι γερμανοί οι οποίοι ήθελαν τα βαλκάνια και την τουρκία πύλη προς την ανατολή (όπως και οι λοιπές μεγάλες δυνάμεις) δεν συζήτησε ποτέ άλλη λύση, εξάλλου πολλοί καθοδηγητές της ήταν θαυμαστές του κεμάλ. Παράλληλα και η σοβιετική ένωση διέλυση τη ρωσική αυτοκρατορία επιβάλλοντας το Έθνος των προλεταρίων το οποίο ήλεγξε με τον τρόπο του την πάλαι ποτέ τσαρική αυτοκρατορία: ώστε η αόρατος εξουσία στις απαρχές του 20 ου αι. έβαλε την τάξη που ήθελε στον κόσμο ώστε σήμερα άνετη και ωραία να προχωρεί προς την τελική ηλεκτρονική παγκοσμιοποίηση.