Η οντολογία των Ηρώων.

 

Ο Ήρωας αντιπροσωπεύει την Οντολογική εποχή του Ανθρώπου, όταν ο Άνθρωπος ήταν συνεχής απορρέουσα εκ του Είναι δύναμις και όχι σύνολο σκέψεως και πράξης: Ο Ήρωας (ο ρέων εν τη ολική συνεχεία) απλώνεται κατά τρόπο τέλειο και συνεχή σε τρία επίπεδα, και επειδή δεν έχει απολέσει τη συνέχεια των τριών αυτών επιπέδων είναι αδιάσπαστη και μία οντολογική δύναμις και συνέχεια.

Κατ΄αρχάς ο Ήρωας δέχεται να φορέσει το ένδυμα του σώματος διότι γνωρίζει τη συνέχειά του στο χρόνο: για αυτό όλοι οι Ήρωες είναι Διογενείς, διότι έχουν θετικά ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Πατρός των θεών να συνεχίσουν σωματικώς την οντολογική τους πορεία: αυτή η διογένεια τους προσφέρει σύνδεση με το χθές άρα με το αύριό τους, για αυτό και ο Αχιλλέας επειδή ξέρει πολύ καλά από πού ήλθε επιθυμεί την γρήγορη επαναφορά του Εκεί: ο Οδυσσέας γνωρίζει πολύ καλά από πού ήλθε και επιστρέφει νοστίζων εκεί.

Ο Ήρωας λοιπόν έχει τη γνώση ως γίγνεσθαι δυνάμεων εν συνεχεία όλου: για αυτό και δεν φοβείται τις μεταλλαγές της τύχης διότι όλα έχουν την εκούσια αποδοχή του να συνεχίσει την πορεία του στο όλον εν σώματι: ο Ήρωας είναι ποτάμι συνεχείας αυτοοριζόμενον και όχι ετεροκαθοριζόμενον, βέβαια υπήρξαν Ήρωες όταν οι Άνθρωποι Ήρωες έπρεπε να συνεχίσουν το  Όν στη θέση των Τιτάνων: είναι γνωστό ότι όταν χάνονται όντα αυτά αναπληρώνονται, η εποχή μας νεκρή ούτε σκοτώνει ούτε  ζωντανεύει ζεί μέσα από τη στείρα ανακύκλωση μαζανθρώπων και τίποτε άλλο.

Ο Ήρωας λοιπόν αποτελεί τη διαλεκτική σύνθεση  Θεών και Τιτάνων για αυτό και είναι το χθές διά του σήμερα προς το αύριο, για αυτό και είναι η οντολογική δύναμις του χθές στη σημερινή συνέχεια  διά των Ολυμπίων θεών και της περαιτέρω διάχυσης της οντολογικής δύναμης στους ανθρώπους. Ο  Ήρωας πολεμά συνέχεια διότι πρέπει την οντολογική δύναμη που φέρει να την συνδέσει με όλες τις δυνάμεις της  γής αλλοιώς θα φύγει σαν αϊτός στην επομένη κατάσταση: για αυτό και όλοι οι Ήρωες έχουν τη δύναμη του αϊτού,ο Όμηρος τους παρομοιάζει με λέοντες, ο πόλεμος ως έρευνα και προσπάθεια ανακάλυψης των εαυτών των Ηρώων επί της γής είναι ο μοναδικός λόγος ύπαρξής τους: οι Ήρωες επειδή ως Ροή συνεχώς κινούνται πέλονται (συναναστρέφονται) διά του πολέμου ώστε ως ακατάπαυστη Ροή συνεχώς να προωθούν, να αναδιανέμουν, να ενώνουν και να μορφοποιούν δυνάμεις: η ειρήνη είναι ο πόλεμος των Ηρώων διότι ενώνουν τα πάντα (είρω) όταν πολεμούν: για αυτό και δεν έχουν θρησκεία οι Ήρωες υπό την έννοια ενός στατικού θεού: επειδή συνεχώς κινούνται ως δυνάμεις είναι πέρα από κάθε θεία στατικότητα, οι Θεοί των Ηρώων είναι ο νόστος τους διότι διά της κινήσεως τους πρέπει να φθάσουν στην Ολύμπια τελειότητα.

Οι Ήρωες δεν είναι πνευματικά ή σωματικά ήρωες, αλλά είναι ως τέτοιοι δυνάμεις βυθισμένες στην Οντολογική συνέχεια: για αυτό και έχουν αποδεχθεί τη ζωή και το θάνατο ως απαραίτητες συνέχειες του Είναι τους, για αυτό και δεν φοβούνται: ο Αχιλλέας πολεμά να και ξέρει το γρήγορο θάνατό του, έχει όμως ως συνεχώς κινουμένη δύναμις αποδεχθεί τα πάντα: ως κινουμένη δύναμις Ροής οι Ήρωες δεν σκέπτονται ούτε πράττουν με σκοπό: εν στιγμή και ως δύναμις ταυτίζουν τη σκέψη με την πράξη τους : ο Αχιλλέας σκοτώνει τον Έκτορα όχι επειδή το σκέφτηκε ούτε έκανε κάτι προετοιμαστικό ως πράξη: απλά εν τη ροή του συνέβη: ο Οδυσσέας ενίκησε την Κίρκη όχι επειδή το σκέφθηκε ούτε έπραξε κάτι, ως ολοκληρωτική  δύναμις το έπραξε: επειδή ως ολοκληρωτική ρέουσα δύναμις ετύφλωσε τον Κύκλωπα καταλαβαίνουμε ότι εάν το σκεπτόταν πρώτα μπορεί να δειλίαζε ενώ απλά εάν το έπραττε μπορεί να εφοβείτο: ο Ήρωας κινείται ως οντολογική δύναμις για αυτό και αιωρείται ανάμεσα στη γή και στον ουρανό, για αυτό συνεχώς ως δύναμις κινείται:κινείται σε τρία επίπεδα δυνάμεως.

Έχει δεχθεί την κάθοδο ως διογενής στη γή, έχει δεχθεί την συνεχή εν πολέμω ανακατανομή των δυνάμεών του, έχει πλήρως αποδεχθεί την φυγή του στον Όλυμπο: για αυτό και ως δύναμις ούτε ζεί ούτε πεθαίνει, απλά κινείται.

Ο Ήρωας είναι ελεύθερος στην συνεχή πορεία του από την ασώματη κατάστασή του έως την ενσώματη και πάλι την ασώματη: είναι αυτός ο οποίος μοιράζει τις δυνάμεις που αναλογούν στους ανθρώπους στη γή, είναι ο πωλητής του Όντος προς τους ανθρώπους: είναι ο μεγάλος   έμπορος των οντολογικών δυνάμεων που θα κτίσουν τη γή: το γένος των Ηρώων ρέει προς τη γή όλες εκείνες τις δυνάμεις που θα οικοδομήσουν τον Άνθρωπο. Είναι οι Ήρωες η συνέχεια των θεών επί της γής ώστε οι Άνθρωποι να αυτοκινηθούν: χωρίς τους Ήρωες είτε οι θεοί θα εξαφανίζονταν στο χάος είτε οι άνθρωποι θα ήταν απλά ζώα.

Οι Ήρωες είναι αυτοί που κτίζουν τις στήλες του ανθρωπίνου πολιτισμού διότι βυθίζονται στη θεία οντολογία και λαμβάνουν όλα τα υλικά οικοδόμησης του κόσμου μας και του ανθρώπου: οι Ήρωες αποτελούν ανάμνηση των οντολογικών δυνάμεων που έμειναν στη γη όταν οι Γίγαντες χάθηκαν στα βάθη του χάους: είναι οι Ήρωες η αιθέρια συνέχεια των Γιγάντων, η όμορφη και προσαρμοσμένη επί της ανθρωπίνης γής των γιγάντων: διά του προτύπου Διός ο οποίος δαίει (μοιράζει) τις δυνάμεις ώστε ο Άνθρωπος να εμφανισθεί, ο Ήρωας μεταφέρει τα υλικά από την αποθήκη του χάους ώστε να κτιστεί ο οργισμένος Αχιλλέας και ο σκεπτόμενος Οδυσσέας. Γι αυτό ο Ήρωας θα ενωθεί με τους Γίγαντες και πάλι διότι η επομένη κατάσταση του κόσμου θα είναι ένας πλανήτης σύνθεση θεών και Ηρώων: διότι ολίγοι έχουν καταλάβει ότι οι Τιτάνες είναι η διπολικότητα των Θεών και των Ηρώων, ηττήθησαν υπό του Διός σημαίνει ότι προσέφεραν στο Δία τη δύναμί των ως θεϊκή δύναμις (για τον ουρανό) και ως ηρωϊκή δύναμις (ροή επί της γής).

Γι αυτό και ο Αχιλλέας πεθαίνει και ο Οδυσσέας νοστίζει στην Ιθάκη: ο Ήρωας ρέει παντού με διπλό τρόπο: επιστρέφει στην Πατρίδα την κοινή του Ολύμπου προκειμένου να εξαντλήσει όλες τις θείες δυνάμεις που αναλογούν στον Άνθρωπο ((ο)εργάζεται (οργή) για αυτό(ήδη ο Αχιλλέας αποτραβιέται οργισμένος δηλαδή επιστρέφει στην ησυχία της συλλογής οντολογικών δυνάμεων διά του έργου(ο(ε)ργής).Όταν συλλέξει τις δυνάμεις που θέλει και διά του Πατρόκλου καταλάβει το Είναι της συνέχειάς του (ο Πάτροκλος μας διδάσκει ότι Είναι κάποιος ως Είναι και όχι απλά εξωτερικά ως μίμηση μορφής) τότε ο  ήρωας χάνεται στη δική του Ιθάκη στους ατομικούς δρόμους του διότι τίποτε δεν φοβείται ως ακατάπαυστη ροή στο Όλον.

Ο μονοθεϊσμός σε όλες τις εκφάνσεις του μετέτρεψε τους ήρωες σε θεό του. Ο θεός των μονοθεϊστών είναι ο Ήρωας των Ελλήνων όχι όμως σε οντολογικό περιβάλλον και σε σχέση με το Όλον αλλά σε περιορισμένο γήϊνο μικροπεριβάλλον που περιορίζει σε σχέση με το θεό τον άνθρωπο: ο θεός όμως δεν είναι ήρωας (δεν ρέει) αλλά ως στατικότητα επιθυμεί τη ροή του ανθρώπου προς αυτόν: ο Ήρωας όμως ρέει ως δύναμις εν Όντι άρα ο μονοθεϊσμός στηρίζεται στην μεγίστη διάλυση του Όντος: ακινητοποίησε μέρος του Όντος (εξαήμερος δημιουργία) και φυλακίζοντας εκεί τον Άνθρωπο τον προσδιόρισε σε σχέση με το θεό-ήρωα ο οποίος στην ουσία είναι ανάμνησις στατική όμως του Ήρωος που φέρει μέσα του ο Άνθρωπος. Η συνέχεια λοιπόν σήμερα του Ανθρώπου στηρίζεται στη διάλυση της αυτοφυλακής και της ανακάλυψης της εν ροή ηρωϊκής συνέχειάς του.