Αρχαία Ελληνικά β΄γυμνασίου, ασκήσεις εκμάθησης του απαρεμφάτου.

Να βρείτε τα έναρθρα απαρέμφατα στα παρακάτω παραδείγματα και να τα χαρακτηρίσετε ως προς τον συντακτικό τους ρόλο:

Οὐκ ἄρα τὸ χαίρειν ἐστὶν εὖ πράττειν.

Ὥρμησαν εἰς τὸ διώκειν.

Εἰς τοῦτο ἐλήλυθε τοῦ νομίζειν.

Βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε, τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν.

Ἀπέγνωκα τοῦ μάχεσθαι.

Τὸ σπεύδειν δέ σοι παραινῶ.

Στα παραδείγματα που ακολουθούν να εντοπίσετε τα απαρέμφατα και να βρείτε τη συντακτική τους λειτουργία.

α. Τὸ γιγνώσκειν ἑαυτὸν σωφροσύνη ἐστί.
β. Σωκράτης ἐχρῆτο τῷ ἐρωτᾶν τε καὶ ἀποκρίνασθαι.
γ. Τὸ σιγᾶν κρεῖττόν ἐστι τοῦ λαλεῖν.
δ. Κῦρος διέφερεν πάντων τῶν ἡλίκων εἰς τὸ μανθάνειν ἃ δέοι.
ε. Οἱ καρποὶ γεγόνασι αἴτιοι τοῦ μὴ θηριωδῶς ζῆν ἡμᾶς.

Να χαρακτηρίσετε τη συντακτική θέση του άναρθρου απαρεμφάτου στα παρακάτω παραδείγματα.

1. Κροῖσος ἐνόμιζε ἑαυτὸν εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον.
2. Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης.
3. Τὸ κακῶς ποιεῖν ἐστι ἀδικεῖν.
4. Ἐπεθύμει γενέσθαι ἀνὴρ τὰ μεγάλα πράττειν ἱκανός.
5. Δημοσθένης μὲν ἦν δεινότατος λέγειν καὶ πολλάκις παρεῖχεν ἑαυτὸν συμβουλεύειν τοῖς Ἀθηναίοις.
6. Ξενοφῶν καὶ Χειρίσοφος διεπράξαντο, ὥστε λαβεῖν τοὺς νεκρούς.

Στις επόμενες προτάσεις να βρείτε το είδος (ειδικό ή τελικό) και το υποκείμενο (ταυτοπροσωπία ή ετεροπροσωπία) των απαρεμφάτων.

α. Οἱ Πέρσαι ἠνάγκαζον τοὺς νέους μανθάνειν τοὺς νόμους.
β. Ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσιν πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας.
γ. Οἱ ἄριστοι ἄνδρες παρακελεύονται τοῖς πολίταις ὁμονοεῖν.
δ. Ἐπιθυμεῖ γενέσθαι ἀνὴρ τὰ μεγάλα πράττειν.
ε. Ἀρχίδαμος ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν.

Οι παραπάνω συντακτικές ασκήσεις έχουν αντληθεί από την ιστοσελίδα study4exams.gr

Να αναγνωρίσετε τα απαρέμφατα (ειδικό – τελικό) και να εντοπίσετε σε ποιες από τις παρακάτω φράσεις υπάρχει ταυτοπροσωπία και σε ποιες ετεροπροσωπία:

α. Καλλικρατίδας ἔφη διαλλάξειν Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους.

β. Οἱ ἀδύνατοι (=ανάπηροι) οὐ δύνανται ἱππεύειν.

γ. Σωκράτης βούλεται ἀπελθεῖν.

δ. Οὗτος ἔλεγε ταῦτα ψευδῆ εἶναι.

ε. Βοιωτοὶ ἀπειλοῦσιν εἰσβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν.

στ. Λύσανδρος ἐκέλευσεν αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι.

ζ. Κῦρος ὑπέσχετο δώσειν πέντε μνᾶς.

η. Σωκράτης πάντα ἡγεῖτο θεοὺς εἰδέναι.

θ. Οἱ Αἰγινῆται λέγουσιν οὖκ εἶναι αὐτόνομοι.

ι. Ἀναξαγόρας ἔφη τὸν ἥλιον λίθον εἶναι.

ια. Ὤμοσαν (= ορκίστηκαν) μὴ προδώσειν ἀλλήλους.

ιβ. Πρωταγόρας ἔλεγεν ἄνθρωπον πάντων χρημάτων (=πραγμάτων) μέτρον εἶναι.

ιγ. Σωκράτης ἔλεγεν οὐκ εἶναι διδάσκαλος.

ιδ. Βίας ἔφη κρατίστην (= η καλύτερη) εἶναι δημοκρατίαν, ἐν ᾗ (=αυτή στην οποία) πάντες ὡς τύραννον φοβοῦνται τὸν νόμον.