Τα θέματα των Πανελληνίων εξετάσεων των ΕΠΑΛ με δικές μου απαντήσεις. (2/6/2022).

 Τα θέματα παρατίθενται σε αυτόν το σύνδεσμο:

https://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy/them_nea_epal_220602_0.pdf

Οι απαντήσεις μου:

Απαντήσεις:

1^η δραστηριότητα.

Α1.

Α)Το κείμενο σε αυτές τις παραγράφους παρουσιάζει δύο συγκεκριμένα προβλήματα που σχετίζονται με τη διατροφή: αρχικά επισημαίνει ότι η αστικοποίηση άλλαξε τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων εισάγοντας στο διατροφολόγιο πολλές ανθυγιεινές τροφές. Επίσης σημειώνεται ότι η αύξηση του παγκοσμίου πληθυσμού του πλανήτη επιβαρύνει τη διατροφική αλυσίδα των ανθρώπων της πόλης, διότι πολλοί άνθρωποι θα πρέπει να τρέφονται σύμφωνα με τα καταναλωτικά πρότυπα της πόλης.

Β)Η επίκληση στο συναίσθημα επιτυγχάνεται με τα παρακάτω μέσα πειθούς:

1) η χρήση του θαυμαστικού στη φράση «μεγάλες διαφορές!» τονίζει την ανάγκη να νοιώσουν  με θαυμασμό οι άνθρωποι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στο σενάριο της ανθρώπινης διατροφής.

2) η μεταφορική χρήση του ρ. «μαγειρεύουμε» συνδυάζει κατά μεταφορικό τρόπο την ανάγκη συνδυασμού της σωστής διατροφής με την οικοδόμηση ενός πιο υγιούς και σώφρονος κόσμου.

3) Η χρήση της προστακτικής «στήριξε» απευθύνεται στο θυμοειδές του αναγνώστη οποίος πρέπει να βγεί από το λήθαργο και να ασχοληθεί και με το σοβαρό θέμα της διατροφής το οποίο είναι θέμα και σωματικής αλλά και πνευματικής υγείας.

 

2^η δραστηριότητα.

Α2.

Α) Θεματική πρόταση: Η τροφή μας….περιβάλλον

   Λεπτομέρειες: για κάθε……ενέργεια

   Κατακλείδα:  τελικά…..υγιείς.

Β) δημιουργούμε τις βάσεις

    Πληροφορώντας τους μαθητές

    Προσπαθεί να αλλάξει.

 

3^η δραστηριότητα.

Α3.

Αγαπητές/οί σύνεδροι.

Είμαι πράγματι χαρούμενος διότι από αυτό εδώ το βήμα και ως άτομο αλλά και ως εκπρόσωπος του σχολείου μου θα συζητήσω μαζί σας ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η διατροφή. Θεωρώ ότι είναι σοβαρό διότι είναι θέμα που αφορά όλους και όλες, επίσης είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν έχει μόνον σωματικές προεκτάσεις αλλά και ψυχικές και πνευματικές, και για τον άνθρωπο και για τον κόσμο.

Κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί ότι «είμαστε αυτό το οποίο τρώμε». Σίγουρα αυτή είναι μία ακραία θέση, αντανακλά όμως την πραγματικότητα: οι τροφές δημιουργούν όλες εκείνες τις ουσίες οι οποίες επηρεάζουν αποφασιστικά και τον τρόπο σκέψης μας αλλά και τον τρόπο που κινούμαστε  και πράττουμε. Σε αυτό το σημείο λίγοι θα διαφωνήσουν ότι πολλοί πολιτισμοί στηρίχθηκαν στη σωστή διατροφή που παρέχει η φύση, μιάς και οι άνθρωποι είναι παιδιά της φύσης και θα πρέπει αναλόγως να τρέφονται από τη μητέρα τους αυτή.

Ίσως μέχρι αυτό το σημείο πραγματικά να μην έχουμε να σημειώσουμε κάτι το προβληματικό σε σχέση με τη διατροφή μας. Όμως συνωστισμένοι οι άνθρωποι στις πόλεις τρέφονται ακαταάλληλα διότι πλέον οι τροφές δεν παράγονται σε φυσικό υγιές περιβάλλον αλλά στις βιομηχανίες και στα υποκατάστατά τους. Αυτό επιφέρει πνευματικές, σωματικές και ψυχικές καχεξίες αφ΄ής στιγμής το σώμα του ανθρώπου διαταράσσεται άρα συγκλονίζεται η όλη ανθρώπινη σωματικοπνευματική οντότητα.

Οι τροφές κινούν το νού και την καρδιά, οι οποίες παράγουν σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις. Σε ένα κόσμο ο οποίος αλλάζει θα πρέπει να παραμείνουμε υγιείς και δυνατοί ώστε να προσέξουμε να φέρουμε ένα καλύτερο αύριο και για εμάς αλλά και για τα παιδιά μας. Η σωστή διατροφή φανερώνει αυτογνωσία, αυτοέλεγχο, γνώση του ωφελίμου, άρα είναι ανάγκη όλοι μας να αποδείξουμε ότι έχουμε αυτές τις αρετές και διαμέσου της σωστής διατροφής.

Θεωρώ ότι το οφείλουμε σε εμάς και στα παιδιά μας, γιατί ο υγιής κόσμος προϋποθέτει υγιείς ανθρώπους.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.

Καλή συνέχεια στο συνέδριο.

 

1^η δραστηριότητα.

Β1.

Ο Γιωργάκης αντιπροσωπεύει το ζωντανό άνθρωπο ο οποίος επιβάλλεται στις άσχημες γύρω του συνθήκες ( δεν σταματούσε…πόλεμος). Το παιδί συνδυάζει την ηρεμία της σκέψης με την πολύτιμη φαντασία, και αυτόν τον κάνει ένα ιδιαίτερα δημιουργικό άνθρωπο ( ο εμπρόθετος προσδιορισμός «κάθε πρωΐ» είναι δηλωτικός). Έχει όμως προσωπικότητα και δεν παρασύρεται από ένα οκνηρό μοντέλο ζωής που του προτείνεται ( μία πάστα…γλυκιά). Είναι ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση.

 

2^η δραστηριότητα.

Β2.

Α)

1.Ο αφηγητής γνωρίζει το μυστικό του Γιωργάκη που όλοι αγνοούν ( έβαζε και έβραζε στο εργαστήριο αυτό που τον έκανε διάσημο).  Επίσης ο αφηγητής γνωρίζει όλα μα όλα τα υλικά του Γιωργάκη ( κόκκινο πιπέρι στη σοκολάτα κ.λ.π).

2. Ο αφηγητής γνωρίζει τα συναισθήματα ευχαρίστησης των ξένων που προέρχονταν από τα σκευάσματα του Γιωργάκη (προσώρας άφωνοι).

3.Ο αφηγητής γνωρίζει και το αξιολογικό υπόβαθρο του παιδιού μιάς και λέει ότι πίστευε πώς υποκλίσεις γίνονται μόνο σε γυναίκες ( πίστευε πώς μόνο σε γυναίκες γίνονταν αυτά).

Β) «η γλυκιά ζωή» είναι μεταφορά, θέλει να τονίσει αυτό το σχήμα λόγου ότι το εύγευστο σκεύασμα μεταφέρει τη γλυκύτητά του στο νού και στην ψυχή και συνολικά ο άνθρωπος χαίρεται αυτό που τρώει το οποίο του μεταφέρει μία ευρύτερη τέρψη: όλη αυτή η τέρψη μεταφέρεται στην ύπαρξή του και στη διαθέσή του με απότοκο να θεωρεί ότι η ζωή του συνολικά είναι ωραία.

«το τεφτέρι σαν ευαγγέλιο»: είναι παρομοίωση, θέλει να δηλώσει πόσο ιερό και πολύτιμο είναι το απλό σημειωματάριο το οποίο όσα χρόνια και αν περάσουν θα συμβολίζει τις σκέψεις και τον κόπο και τα ωραία αποτελέσματα που χρησιμοποίησε και επέτυχε ο Γιωργάκης. Το σημειωματάριο αυτό θα αποτυπώνει όλη του την προσπάθεια να δημιουργήσει όλα όσα γλυκαίνουν τον άνθρωπο και τον φέρουν σε καλή πνευματική και ψυχική διάθεση.

Β3. Συμφωνώ με το ότι ο Γιωργάκης αντιμετωπίζει το θέμα της τροφής όχι απλά ως κάτι το υλικό αλλά ως κάτι το πνευματικότερο με έντονες ψυχικές επιδράσεις. Ο άνθρωπος είναι σώμα και ψυχή και πνεύμα, πολλές φορές κάτι το οποίο συμβαίνει σε ένα από αυτά επηρεάζει και τα άλλα δομικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Πόσες φορές δεν νοιώθουμε ευχάριστα όταν μας περιμένει στο σπίτι  από τη μητέρα μας το αγαπημένο μας φαγητό; Ακόμα και στο σχολείο περιμένουμε να τελειώσουν κάποιες δύσκολες δοκιμασίες ώστε τρώγοντας το αγαπημένο μας έδεσμα να σκεφτούμε θετικά και να νοιώσουμε καλύτερα. Η τροφή είναι ιδέα και συναίσθημα διότι έχει κάτι το κοινό με όλα αυτά: την ευχαρίστηση αλλά και τη δυσαρέσκεια. Πόσες πράγματι φορές δεν συναισθανθήκαμε άσχημα τρώγοντας κάτι το οποίο δεν μας αρέσει, σκεπτόμαστε μάλιστα αρνητικά όταν μπροστά μας υπάρχει ένα πιάτο με κάτι που μας αηδιάζει. Ο Γιωργάκης τονίζει κάτι που είναι πολύ σημαντικό: όσα είναι κοινά στους ανθρώπους έχουν βαθιές ρίζες και ως τέτοια θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.

 

Βασίλειος Μακρυπούλιας, φιλόλογος.