Θέμα έκθεσης Γ΄Λυκείου: Ελευθερία.

 

Υλικό επεξεργασίας:

√ Η ελευθερία της σκέψης πρέπει να είναι απεριόριστη. Η ελευθερία της σκέψης δεν αποτελεί μόνον αναφαίρετο δικαίωμα αποτελεί οντολογικό στοιχείο της υπόστασης του ανθρώπου χωρίς αυτήν  ο άνθρωπος μετατρέπεται σε μέλος μιας αγέλης, άρα αλλοτριώνεται. Όσοι επιδιώκουν τη χειραγώγηση και την εκμετάλλευση των ατόμων προβάλλουν μέσα από τους μηχανισμούς της προπαγάνδας το ιδεολόγημα ότι η πλήρης ελευθερία της σκέψης οδηγεί στην ασυδοσία. Η αντίληψη αυτή ακυρώνει το δικαίωμα του ανθρώπου να αυτοκαθορίζεται ενώ η ποινικοποίηση της σκέψης είναι απόδειξη ότι το καθεστώς στο οποίο εφαρμόζεται είναι ολοκληρωτικό. Στον χώρο της επιστήμης η επιστημονική έρευνα χωρίς την ελευθερία της σκέψης προσδιορίζεται από φορμαλισμό (τυπικότητα) και δογματισμό καθώς χειραγωγείται από τους οικονομικά ισχυρούς που τη χρηματοδοτούν για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

√ Η ανελευθερία της σκέψης ισοδυναμεί με αυτολογοκρισία με εσωτερική πειθάρχηση στον κοινωνικό καταναγκασμό. Ακυρώνει τη δυνατότητα του ανθρώπου να υπάρξει ως διακριτό μέλος του κοινωνικού συνόλου που το προσδιορίζει η ελευθερία η ισότητα και η αλληλεγγύη. Η ελευθερία της σκέψης πρέπει να είναι απεριόριστη διότι μόνον έτσι μπορεί να αμφισβητήσει τα δεδομένα και τα αυτονόητα και να αντιληφθεί τα προβλήματα της κοινωνίας αλλά και να διατυπώσει προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.

√ Ειδικότερα στον καιρό της πληροφορίας η ελευθερία έχει αποκτήσει ένα καινούργιο νόημα, είναι πλέον παγκόσμια και καθολική απαίτηση οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση στις πηγές γνώσης, να τις μελετούν και οι ίδιοι να τις αναπαραγάγουν.Μόνον με αυτόν τον τρόπο έννοιες όπως η τεχνολογία και η επιστήμη πραγματικά θα επηρεάσουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι.

√ Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι θεώρησαν ως ελευθερία την απρόσκοπτη μελέτη και επεξήγηση των φυσικών δυνάμεων.Γρήγορα αυτή η θεώρηση οδήγησε στον συσχετισμό της γνώσης με την ελευθερία, όποιος γνωρίζει είναι ελεύθερος και να πραγματώσει τα όνειρά του και να μην είναι υπηρέτης δεισιδαιμονιών. Σταδιακά και μετά τον Επίκουρο και τους Στωϊκούς η ελευθερία σχετίσθηκε ορθά με το ελεύθερο ηθικό βίωμα. Ο ελεύθερος πνευματικά άνθρωπος πράττει κατά τη βούλησή του. Η γέννηση εθνών-κρατών και πολιτισμών οδήγησε και στην έννοια της πολιτικής ελευθερίας, διότι τα έθνη-κράτη μόνον ελεύθερα μπορούν να δημιουργούν σκέψη και πολιτισμό. Γι αυτό ο Ρήγας Φεραίος θα μας αφήσει την περιώνυμη φράση «συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερος».

√ Μετά τον Ηράκλειτο η ελευθερία έχει πάρει τις συγκεκριμένες διαστάσεις της (οντολογικές, γνωσιολογικές και ηθικές) και συνίσταται στην ικανότητα του ανθρώπου να μπορεί ανά πάσα στιγμή να εξωτερικεύσει θεωρητικά ή πρακτικά σκέψεις και πράξεις και πάντα να έχει το δικαίωμα της παραπάνω από μίας επιλογής.