Η ομιλία, έκφραση-έκθεση θεωρία (λυκείου).

 

Έκφραση-Έκθεση Λυκείου.

Ομιλία.

Η ομιλία είναι λόγος με συγκεκριμένο θέμα, ο οποίος εκφωνείται σε δημόσια συγκέντρωση ενώπιον ακροατηρίου.

Η ομιλία μπορεί να αναφέρεται σε θέμα/θέματα πολιτικής επιστήμης, τεχνολογίας, εκπαίδευσης, υγείας, οικολογίας, οικονομίας, και σε οποιοδήποτε άλλο αξιολόγο και ενδιαφέρον θέμα.

Οι σκοποί για τους οποίους εκφωνείται μία ομιλία μπορεί να είναι πολλοί και ποικίλοι. Ο ομιλητής μπορεί κατά περίπτωση να επιδιώκει να πληροφορήσει το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται να δώσει την προσωπική του εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη ερμηνεία για ένα θέμα, να προβληματίσει, να προτείνει  και να πείσει για την ορθότητα των απόψεών του.

Η δομή της ομιλίας είναι λογική και τυπική. Τα στοιχεία που συνθέτουν τη δομή της είναι:

1. Η προσφώνηση: Επιλέγεται ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο ομιλητής: π.χ Κυρίες και κύριοι, απλώς ή προστίθεται και η ιδιότητα αυτών προς τους οποίους απευθύνεται: π.χ συνάδελφοι, σύνεδροι, βουλευτές (επισημότητα) ή αγαπητοί συμμαθητές, συνάδελφοι, ή απλώς Φίλες και Φίλοι (οικειότητα) κ.α.

2. Ο πρόλογος: Στον πρόλογο δηλώνεται η ιδιότητα του ομιλητή, το θέμα της ομιλίας του, ενδεχομένως και οι νοηματικές ενότητες οι οποίες τη συνθέτουν: π.χ  Ως εκπρόσωπος της μαθητικής κοινότητας του σχολείου μας, θα ήθελα εκφράζοντας τις απόψεις μας για το ενδιαφέρον / επίκαιρο / επίμαχο / φλέγον θέμα / πρόβλημα της/ του…να συμμεριστώ το ενδιαφέρον / την ανησυχία / την αγωνία σας για αυτό . Πρόθεσή μας /σκοπός της εισήγησής μας / της ομιλίας μας είναι να συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός γόνιμου / εποικοδομητικού προβληματισμού όχι μόνον (προσαρμογή του α΄ζητουμένου του θέματος ) για να κατανοήσουμε σε όλη του την έκταση / βάθος /μέγεθος το θέμα / ζήτημα / πρόβλημα που μας απασχολεί / εξετάζουμε, αλλά και (προσαρμογή του β΄ζητουμένου αν υπάρχει) για να  καταλήξουμε σε χρήσιμα συμπεράσματα /προτάσεις τα οποία θα μας βοηθήσουν στην αποτελεσματική αντιμετώπισή του.

3.Το κύριο μέρος: αυτό συνίσταται στην τεκμηριωμένη ανάπτυξη του θέματος της ομιλίας σε όλο της το εύρος.

4.Ο επίλογος: Στον επίλογο  μπορεί να συνοψίζεται η αναπτυξη του θέματος ή να διατυπώνονται οι προϋποθέσεις ή οι προτάσεις για το θέμα που αναπτύχθηκε, εφόσον βέβαια δεν είναι ζητούμενο του θέματος.

5.Η αποφώνηση: Αποφώνηση είναι το κλείσιμο της ομιλίας. Συνηθισμένη αποφώνηση είναι η έκφραση ευχαριστιών του ομιλητή προς το ακροατήριο. Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ για την προσοχή και το ενδιαφέρον  με το οποίο με ακούσατε.

Το ύφος της ομιλίας.

Το ύφος της ομιλίας πρέπει να είναι απλό με στοιχεία προφορικότητας οικειότητας και αμεσότητας. Τέτοια στοιχεία είναι:

1.Οι σύντομες περίοδοι

2.Οι απλές προτάσεις

3.οι παρένθετες επεξηγηματικές προτάσεις (όπως  βέβαια αντιλαμβάνεστε ή αυτό άλλωστε είναι πολύ γνωστό)

4.Η παρατακτική σύνδεση

5.Οι λέξεις και οι φράσεις από τον καθημερινό προφορικό λόγο.

6.Η χρήση του α΄ενικού αλλά και α΄και β΄πληθυντικού προσώπου.

7.Η αποστροφή προς το ακροατήριο, συχνά με ερωτήσεις που απαντά ο ίδιος ο ομιλητής ή με ρητορικά ερωτήματα.

8.Ο μεταφορικός λόγος

9.τα Παραδείγματα

10.Η εμφαντική επανάληψη λέξεων και φράσεων

11. Η ενεργητική σύνταξη

12.Η επανάληψη ή επαναδιατύπωση της αρχικής προσφώνησης λίγο πριν τον επίλογο ώστε να ενεργοποιήσει ο ομιλητής εκ νέου το ακροατήριο.