Εκφραση-Έκθεση γ΄Λυκείου. Θεματική ενότητα: Παιδεία-Εκπαίδευση-Διαπολιτισμικότητα. Υλικό αφόρμησης.

 1.Ο όρος Παιδεία με τη στενή του έννοια μπορεί να ταυτιστεί:

Α)Με το προσφερόμενο υλικό.

Β) Με τη διαδικασία της εκπαίδευσης (λειτουργοί και μέσα).

Γ) Με το αποτέλεσμα (τη μόρφωση).

2.Η έννοια της παιδείας περιλαμβάνει και το εννοιολογικό περιεχόμενο των δύο όρων «αγωγή και μόρφωση». Η έννοια παιδεία όπως συμβαίνει και με τις έννοιες «αγωγή» και  «μόρφωση»  χρησιμοποιείται άλλοτε με στενότερη άλλοτε με ευρύτερη προοπτική.

Μορφές της παιδείας:

Ανθρωπιστική παιδεία

Εθνική παιδεία

Επαγγελματική παιδεία

Κοινωνική παιδεία

Εγκυκλοπαιδική παιδεία

Καλλιτεχνική παιδεία.

Αίτια δημιουργίας:

1.Η έμφυτη τάση του ανθρώπου για μάθηση και πρόοδο.

2. Η ανάγκη της πνευματικής ανάπτυξης του ατόμου και της ψυχικής του καλλιέργειας.

3. Κοινωνική ανάγκη για προσαρμογή (κοινωνικοποίηση).

4. Η ανάγκη καλλιέργειας όλων των φυσικών αρετών του ατόμου.

Παράγοντες και φορείς της παιδείας:

1. Η οικογένεια

2. Το σχολείο

3. Η εκκλησία

4. Το κοινωνικό περιβάλλον

5. Η πολιτεία.

Εκπαίδευση:

1.Είναι η οργανωμένη και συστηματική μόρφωση των νέων που δίνεται μέσα από τα σχολεία ή άλλα ιδρύματα για την ανάπτυξη των σωματικών ,πνευματικών και ηθικών δυνάμεών τους.

2. Η συτηματική παροχή γνώσεων και η ανάπτυξη δεξιοτήτων που μορφώνουν τον άνθρωπο πνευματικά ψυχικά ηθικά και κοινωνικά.

Ψηφιακό σχολείο:

Το ψηφιακό σχολείο έχει ως στόχο την πλήρη ένταξη και ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία όλων των μαθημάτων αλλά και στη σχολική ζωή ευρύτερα.

Θετικές όψεις του ψηφιακού σχολείου:

1. Η διδασκαλία γίνεται πιο ευχάριστη.

2. Η τεχνολογία επιτρέπει τη συνεργασία και την επικοινωνία.

3. Διευκολύνεται η πρόσβαση του μαθητή σε βιβλιοθήκες.

4. Δίδεται η δυνατότητα σε μαθητές να επικοινωνούν με άλλους μαθητές.

Αρνητικές όψεις του ψηφιακού σχολείου:

1. Παραγκωνίζεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού.

2. Δημιουργία ψυχρού και τυπικού κλίματος ανάμεσα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

3.Ο ρόλος του σχολείου γίνεται περισσότερο  συμβουλευτικός.

4. Επιφέρει φθορά των εθνικών γλωσσών.

5. Υποχωρεί η κριτική σκέψη μέσα από την υπερβολική χρήση της διαδικτυακής γνώσης.

Παιδεία και κριτική σκέψη:

Είναι η σκέψη που στηρίζεται στη λογική εκτίμηση των πραγμάτων , στην ορθή και αντικειμενική αποτίμηση των δεδομένων , στον υπεύθυνο έλεγχο που οδηγεί στην αποδοχή ή απόρριψη , στη σύγκρουση στη διάκριση του ουσιαστικού από το επουσιώδες στην αιτιολόγηση απόψεων και στην κατάθεση επιχειρηματολογίας. Βρίσκεται στον αντίποδα της αποστήθισης της στείρας απομνημόνευσης που υποβιβάζουν την πνευματική αξία του ατόμου και το μετατρέπουν σε ένα μέσο αναπαραγωγής αντιλήψεων και ιδεών.