Το άγνωστο βαλκανικό σχέδιο του Καραϊσκάκη. Επίσης αναφορά στη Μαρία της ζωής του.

 

Το άγνωστο βαλκανικό σχέδιο του Καραϊσκάκη. Επίσης αναφορά στη Μαρία της ζωής του.

Μετά τη νικηφόρα μάχη στην Αράχωβα, στην οποία η στρατιωτική μεγαλοφυΐα του Καραϊσκάκη έλαμψε, ο Στρατηγός επανέλαμψε στα ορεινά χωριά (Αράχωβα, Λιδωρίκι, Διστομο) προκειμένου να αποκλείσει τους τούρκους. Είμαστε πλέον στο 1827 στο πλέον κρίσιμο έτος της Ελληνικής Επαναστάσεως διότι η Πελοπόννησος κρίνεται επί ξυρού ακμής, ο Κολοκοτρώνης κάνει τιτάνιο αγώνα όχι μόνον να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ αλλά και  τη λαίλαπα των προσκυνημένων στους τούρκους, η Στερεά Ελλάδα είναι πλέον ελεύθερη υπό την τρομερή καθοδήγηση του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Άρα έπειτα από 6 χρόνια Επαναστατικής προσπαθείας οι Έλληνες είναι μέσα στο μεγάλο στόχο της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Ο Καραϊσκάκης στις 19 Ιανουαρίου του 1827  νικά τον Ομέρ πασά και τον πρώτο τακτικό στρατό που έστειλε εναντίον του ο σουλτάνος Μαχμούτ, και ως νικητής εισέρχεται στο Δίστομο. Πλέον όπως ήδη είπαμε η Στερεά Ελλάδα (εάν φυσικά εξαιρέσουμε το Μεσολόγγι και τη Ναύπακτο (Λεπάντο) είναι Ελεύθερη. Ο Καραϊσκάκης  έπειτα από όλα αυτά προωθήθηκε προς την Ελευσίνα. Ήταν φανερό το σχέδιό του. Ήθελε να μεταφέρει τις δυνάμεις του στο Κερατσίνι , να τις προωθεί προσεκτικά προς το λιμάνι του Πειραιά, προκειμένου να ενωθεί με το στρατόπεδο της Καστέλλας απομονώνοντας και αποκλείοντας τον Κιουταχή ώστε αυτός να σταματήσει την πολιορκία της Ακροπόλεως και οριστικά πλέον η Στερεά Ελλάδα να καταστή  ελεύθερη περιοχή: χωρίς τον Κιουταχή γρήγορα θα απελευθερωνόταν και το Μεσολόγγι (οι τούρκοι το κρατούσαν για να εμποδίζουν το εμπόριο (θαλάσσιο κυρίως ) με τη δύση και τον ανεφοδιασμό των  Ελλήνων. Το σχέδιο του Στρατηγού ήταν μεγαλοφυές και θεωρούμε ότι ήταν η πρώτη φορά από την έκρηξη της Επαναστάσεως που μπορούσαν οι Έλληνες πραγματικά να νικήσουν στα πεδία  των μαχών και να δημιουργήσουν Ελεύθερο Ελληνικό κράτος στα πεδία της διπλωματίας με δικούς τους όρους και όχι παρακαλώντας για αύξηση συνόρων  όπως έκανε ο Καποδίστριας: διότι τώρα ο Καραϊσκάκης θα ήταν ο απόλυτος νικητής έχοντας απελευθερώσει πλήρως την  Ελλάδα μόνον με Έλληνες μαχητές χωρίς τη μεσολάβηση των μεγάλων δυνάμεων (Ναυαρίνο): άρα θα απαιτούσαν οι Έλληνες όσα ο σουλτάνος θα αναγκαζόταν να δεχθεί. Σε αυτό το σημείο λοιπόν ας αναφέρουμε το επόμενο μεγαλοφυές σχέδιο του Καραϊσκάκη ώστε να καταλάβουμε το εύρος της ευνοϊκής περίστασης, της μεγάλης του νίκης, και το θετικό και ευοίωνο για την Ελλάδα κλίμα.

Ο Καραϊσκάκης μαζί με τον Μάρκο Βότσαρη είχαν συλλάβει την απίστευτη ιδέα να κτυπήσουν τον εχθρό μέσα στο κέντρο της Ευρωπαϊκής τουρκίας αλλά δεν επρόφθασαν να το υλοποιήσουν. Από μόνον του το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι ο Καραϊσκάκης είχε ξεκινήσει με τη σκλαβωμένη Ρούμελη, την απελευθέρωσε, είχε μεταβάλει το φρόνημα των Ελλήνων της Στερεάς Ελλάδος. Είχε δημιουργήσει αξιόμαχο στράτευμα, ο ίδιος ήταν άρτιος πολεμιστής. Άρα θα ακολουθούσε η Θεσσαλία έως τα μεγαλεπήβολά του σχέδια. Άρα η ροή των πραγμάτων ίσως να έφθανε μέχρι την πραγματοποίηση του μεγάλου σχεδίου του Ρήγα Φεραίου την  ίδρυση της Παμβαλκανικής Ελλάδος, της Μεγάλης Ελληνικής Δημοκρατίας η οποία θα ένωνε όλους τους Βαλκανίους Λαούς.

Φαίνεται  όμως  ότι αυτό το σχέδιο δεν άρεσε στις μεγάλες δυνάμεις και στους ντόπιους εκφραστές της. Με απόφαση της Εθνοσυνελεύσεως η Αρχιστρατηγία δίδεται στον Τσώρτς κάτι το οποίο συνθλίβει συναισθηματικά τον Στρατηγό. Ο οποίος όμως έμεινε σταθερός στο να πολεμά και να βοηθεί την Πατρίδα του. Επίσης εψηφίσθη ο ερχομός του Καποδίστρια.

Ας μας επιτραπή λοιπόν να γράψουμε τα εξής: Τι θα γινόταν εάν ο Καραϊσκάκης είχε επιτύχει στο σχέδιό του να κυκλώσει τον Κιουταχή και να τον διώξει από την Αττική; Τι θα γινόταν εάν μετά τη Στερεά Ελλάδα έφθανε έως τη Θεσσαλία και  επετύγχανε και τα λοιπά σχέδιά του; Ο Καποδίστριας θα κυβερνούσε και θα διαπραγματευόταν άλλα πράγματα για ένα τελείως άλλο κράτος: περισσότερο δεν θα διαπραγματευόταν για σύνορα στον Σπερχειό αλλά πολύ υψηλότερα προς τη Μακεδονία.(Βέβαια εγείρονται αμείλικτα ερωτήματα και για τον Καποδίστρια: δεν ήξερε ότι κάποιοι ματαίωσαν τα μεγαλεπήβολα και  Εθνοωφέλιμα σχέδια του Καραϊσκάκη; Δεν ήξερε ότι όλοι συζητούσαν ότι ο Καραϊσκάκης μάλλον δολοφονήθηκε; (η σφαίρα στο υπογάστριό του είχε φορά από τα κάτω προς τα επάνω). Άρα δεν ήξερε ότι ο Τσώρτς και οι λοιποί δοτοί των δυτικών δυνάμεων  δεν θα επέτρεπαν τίποτε να γίνει στον τόπο (οι Άγγλοι εξάλλου μισούσαν θανάσιμα τον Καποδίστρια βλέποντάς τον ως άνθρωπο του τσάρου): άρα ο Καποδίστριας ήλθε σε μία Ελλάδα η οποία είχε αποδιώξει τον Καραϊσκάκη και πάλευε για σύνορα μέχρι τη  Λαμία τη στιγμή κατά την οποία ο Καραϊσκάκης συζητούσε για αποστολή στην Πόλη: ο Καποδίστριας αρνήθηκε στον Υψηλάντη την αρχηγία της Φιλικής εταιρείας το 1821 τώρα γιατί δέχθηκε την Προεδρία της Ελλάδος; Μήπως επάνω στις επιτυχίες του Καραϊσκάκη είχαν αναθαρρήσει οι Ρώσοι (όπως φάνηκε και στην ναυμαχία του Ναυαρίνου) άρα ο Καποδίστριας έτρεξε να θωρακίσει τα ρωσικά συμφέροντα τώρα που ο Καραϊσκάκης επέτυχε το απίστευτο: να απελευθερώσει την Στερεά Ελλάδα; Διότι κανονικά και τώρα ο Καποδίστριας υπό αυτάς τας συνθήκας έπρεπε να αρνηθεί: τι ήξεραν όσοι του εναντιώθηκαν: διότι το μυαλό του Καποδίστρια ήταν τετραπέρατο: υπήρχαν εκείνες οι συνθήκες ειρήνης, αλληλεγγύης σεβασμού ώστε να κτίσει την Προεδρία του. Τα περιστατικά με τον Καραϊσκάκη φανερώνουν ότι  η εποχή  ήταν γεμάτη ραδιουργίες και μηχανορραφίες οι οποίες μάλιστα οδήγησαν και στο φόνο του Καραϊσκάκη; Πώς ο Καποδίστριας αδιαφόρησε για όλα αυτά; Πώς θεωρήθηκε επιτυχία τα σύνορα πού επέτυχε όταν  ο Καραϊσκάκης  είχε αφήσει ελπίδες για πολύ περισσότερα;

Αυτά όμως δεν έγιναν ποτέ. Καταστενοχωρημένος ο Καραϊσκάκης έμεινε στη θέση  του, πολεμιστής για την Εθνική απελευθέρωση. Ενημέρωσε όμως τον Τσώρτς στο Φάληρο, στην μάχη  του Αναλάτου (24 Απριλίου του 1827) να μην κάνει μάχη  επί πεδιάδος γιατί οι τούρκοι υπερτερούσαν σε όλα. Δεν εισακούσθηκε με τα γνωστά καταστρεπτικά αποτελέσματα.

Ας αναφέρουμε ότι  δίπλα στον Καραϊσκάκη βρισκόταν  η ξακουστή Μαρία η τουρκοπούλα. Είχε γίνει χριστιανή και τον συντρόφευε παντού ντυμένη αντρικά. Στα παλικάρια ήταν γνωστή με το όνομα Ζαφείρης. Ποτέ κανείς δεν είπε κακή κουβέντα για αυτή τη  γυναίκα η οποία στάθηκε σαν φύλακας άγγελος κοντά στον Καραϊσκάκη. Αυτή τον  μετέφερε στις πορείες, αυτή του στεκόταν δίπλα και στον πόλεμο που έδινε κατά της φυματίωσης. Ο Στρατηγός σαν ευχαριστώ στην προσφορά της απέναντί του της άφησε στη διαθήκη του 4.000 γρόσια.

Με τον Καραϊσκάκη κλείνει το κεφάλαιο της Ελληνικής Επανάστασης το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία Άλλη Ελλάδα: ό,τι έγινε από εκεί και πέρα δεν ήταν στο μυαλό του τιμίου αυτού αγωνιστού: ήταν σε μυαλά ανθρώπων που ποτέ δεν πολέμησαν για την Ελλάδα αλλά κατάφεραν και την εκυβέρνησαν και την κατηύθυναν μέσα στην ιστορική ροή. Βέβαια η Ιστορία αποκαλύπτει σταδιακά τα πάντα.