Οι περιπέτειες της Παλλάδας Αθηνάς.

 

Οι περιπέτειες της Παλλάδας Αθηνάς.

Η Παλλάς της Παλλάδος, είναι επωνύμιο της Αθηνάς Παρθένου:Καλείται  η Αθηνά Παλλάδα  διότι πάλλει, κινεί, την αιγίδα και το δόρυ.

Η ετυμολογία της λέξης είναι σύνθετη: εκ του άλλομαι (πηδώ, κινούμαι) η Παλλάς είναι αυτή η οποία δεν ησυχάζει αλλά συνεχώς κινεί τον οπλισμό της. Όμως εκ του λεώς (λίθος, πέτρα) το άλλομαι  (κινώ, κινούμαι)  παράγεται και  σημαίνει ότι όπως οι  λίθοι και οι πέτρες κινούνται και παράγουν τους ανθρώπους (σύμφωνα με την κοσμογονία της Πύρρας και του Δευκαλίωνος μετά τον σχετικό κατακλυσμό οι άνθρωποι εμφανίσθηκαν ως μεταλλάξεις των λίθων κάτι που σημαίνει τη συγκεκριμένη υλική σκέψη και κίνησή τους) παρόμοια και οι άνθρωποι, η Θεά της Σοφίας Αθηνά, κινούνται έχοντας τρόπο αιτία και σκοπό.

Άρα η Παλλάδα απεδόθη στην Θεά της Συμπαντικής Σοφίας διότι πρέπει όλα να πάλλονται, να κινούνται, έχοντας Σοφία κίνησης και σκοπού, επίσης Πάς ο Λαός (Παλλάδα=όλος ο Λαός) πρέπει να κινείται στους ρυθμούς της Σοφίας του Σύμπαντος που αντιπροσωπεύει η Θεά Αθηνά.

Εκ του Πάλλω προέρχεται και η Παλλακίδα: γιατί όμως; Διότι στην Ελληνική κοσμοθέαση η Γυναίκα Πάλλει, κινεί και τραντάζει, την ανδρική δύναμη, της δίδει χαρά, αυτή η χαρά κινεί το πνεύμα και την Άρρενα κτιστική δημιουργικότητα. Επίσης εκ του Πάλλω προέρχεται και το Παλλικάρι, διότι η Παλλάδα Αθηνά, κινεί την Νεότητα σε έργα ηρωϊσμού και κατορθωμάτων.