Περί του ρήματος: ἀγάλλω.

 

 

ἀγάλλω= λαμπρύνω,κοσμώ, τιμώ, ευπρεπίζω.

Μας ενδιαφέρει το θέμα: ἀγά, το οποίο σημαίνει κάτι έντονο (μηδέν ἄγαν).

Άρα ενώ οι Έλληνες απέφευγαν την υπερβολή (έστω ως συμβουλή) είχαν ενσωματώσει κινήσεις μέσα από ρήματα ώστε να νοιώθουν και να σκέπτονται υπερβολικά ό,τι τους ενδιέφερε.

Πάντως το ρ, ἀγάλλω προέρχεται από το επίθετο: ἀγαλός (λαμπρός).Επίσης το ἄγαλμα παράγεται από το ἀγάλλω διότι ως τελικό προϊόν ήταν αντικείμενο θαυμασμού.

Ετυμολογικά συγγενές είναι και το ρ. ἄγαμαι (θαυμάζω, εκτιμώ): βλέπουμε την τρομερή οικονομία της Ελληνικής γλώσσας: από ένα κοινό πρόσφυμα πώς γεννώνται πολλές λέξεις οι οποίες όμως καλύπτουν όλο το κοσμικό εύρος: διότι το ἄγαμαι καλύπτει περισσότερο συναισθηματικά και αισθητικά τον άνθρωπο ενώ το ἀγάλλω καλύπτει περισσότερο την εσωτερική αγαλλίαση του ανθρώπου. Εξάλλου από τη ρίζα –αγα παράγεται η αγάπη η εξαιρετική αίσθηση του άλλου. Όπως και το αγανακτώ (η υπερβολική συναισθηματικότητα για κάποιον).