Ιστορία γ΄γυμνασίου, σχεδιάγραμμα.

 

 

ΕΝΟΤΗΤΑ 20

               Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)

Ο Γεώργιος Α΄ βασιλιάς των Ελλήνων. Η ενσωμάτωση των Επτανήσων

·     Μετά την έξωση του Όθωνα οι Δυνάμεις αναγόρευσαν βασιλιά των Ελλήνων τον

18^ο   Δανό πρίγκιπα Γεώργιο Α΄.( Γουλιέλμος Γκλύξμπουργκ)

·     H Αγγλία πιεζόμενη από τους αγώνες των Επτανησίων κατοίκων, παραχώρησε το 1863 τα νησιά του Ιονίου ( επτάνησα)  στο νέο Βασιλιά - στο ελληνικό κράτος. Η επίσημη ενσωμάτωσή τους έγινε το 1864.

Όταν ο Γεώργιος Α έφτασε στην Ελλάδα είχε ήδη συγκληθεί Εθνοσυνέλευση για νέο Σύνταγμα!

Το σύνταγμα του 1864

·     Θέσπιζε το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας.( αντί συνταγματική μοναρχία που είχαμε με τον Όθωνα)

·     Θεμελιωνόταν στη δημοκρατική αρχή ( ο λαός είχε λόγο )

·      Αναγνώριζε το λαό ως κυρίαρχο παράγοντα του πολιτεύματος.

·     Όριζε τον βασιλιά ως τον ανώτατο άρχοντα της πολιτείας.

·     Καταργούσε τη Γερουσία ως έναν αντιδημοκρατικό θεσμό.

·     Έδινε καθολικό δικαίωμα ψήφου στους άνδρες που συμπλήρωναν το 21^ο έτος της

    ηλικίας τους.

·     Κατοχύρωνε τη διάκριση των εξουσιών:

Ø Νομοθετική εξουσία: βασιλιάς και  Βουλή.

Ø Εκτελεστική εξουσία: βασιλιάς, διορισμένοι από τον ίδιο, υπουργοί.

Ø Δικαστική εξουσία: κηρύχτηκε ανεξάρτητη!!

 

Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις 1864 – 1881

Ο Αλέξανδρος. Κουμουνδούρος: ( ο πολιτικός άνδρας που δέσποζε την περίοδο αυτή- ως ο νέος πρωθυπουργός)

·     Προχώρησε στη διανομή των εθνικών κτημάτων, που είχαν μείνει αδιάθετα (1871).

·     Επιδίωξε την ενσωμάτωση εδαφών από το Οθωμανό κράτος.( διεύρυνση συνόρων)

·     Αποφάσισε την εμπλοκή της Ελλάδας στην Κρητική επανάσταση 1866-1869 και για την απόφασή του αυτή ήρθε σε ρήξη με το Βασιλιά

 

 

 

 

Τα προβλήματα του κοινοβουλευτισμού( Βουλή- βουλευτές)

·     Πολίτες πίεζαν τους βουλευτές για να εξασφαλίσουν μια θέση στο δημόσιο.

·     Οι βουλευτές στήριζαν στη Βουλή εκείνον τον πολιτικό αρχηγό που τους εξασφάλιζε διορισμούς των οπαδών τους.

·     Δεν υπήρχαν συγκροτημένα κόμματα

·     Ο βασιλιάς δε δίσταζε να ανατρέπει κυβερνήσεις όταν διαφωνούσε μαζί της.

 

 

Την αντίθεσή του στην πολιτική αυτή εξέφρασε ένας νέος πολιτικός άνδρας ο Χαρίλαος Τρικούπης με ένα άρθρο του με τίτλο: Τις πταίει;

Η αρχή της δεδηλωμένης:

Ο Χαρίλαος Τρικούπης, για να αντιμετωπιστούν οι αυθαιρεσίες του βασιλιά, πρότεινε την ψήφιση της αρχής της δεδηλωμένης, η οποία αναγνωρίστηκε από τον βασιλιά το 1875.Η αρχή αυτή έλεγε πως ο βασιλιάς θα έπρεπε να διορίζει πρωθυπουργό μόνο εκείνον που είχε τη δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής!

 

Πιεζόμενος από την κριτική αυτή ο βασιλιάς διόρισε τον επικριτή του, Τρικούπη, ως προσωρινό πρωθυπουργό για να προκηρύξει και πραγματοποιήσει εκλογές!

 

Κατά την έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής ο βασιλιάς εκφώνησε λόγο γραμμένο από τον Τρικούπη, ( λόγος του Θρόνου) ,όπου αναγνώριζε την αρχή της δεδηλωμένης!!!!

 

 

Νέα φάση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας!!!!

Τα μικρά κόμματα που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν είτε εξαφανίστηκαν – είτε ενσωματώθηκαν μέσα σε μεγαλύτερα. Έτσι τα έτη 1885-95 εναλλάσσονταν στην εξουσία 2 κόμματα με αρχηγούς Τρικούπη και Δεληγιάννη Αυτό ονομάστηκε δικομματισμός!

 

(Ο δικομματισμός)

Δικομματισμός: κυριαρχία, κατά τη δεκαετία 1885-1895, στην πολιτική ζωή της Ελλάδας δύο κομμάτων με επικεφαλής τον Τρικούπη και τον Δηλιγιάννη.

 

 

 

 

 

Το πρόγραμμα του Χ. Τρικούπη

Ο Τρικούπης στόχευε στην:

·     δημιουργία ενός κράτους σύγχρονου και οικονομικά αναπτυγμένου,

·     κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής,( σιδηροδρομικά δίκτυα – διάνοιξη διώρυγας Κορίνθου, οδοποιία κτλ

·     ανασυγκρότηση των ενόπλων δυνάμεων,

·     εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης με το θεσμό των αντικειμενικών κριτηρίων στις προσλήψεις

·     ειρηνική συμβίωση με την Οθωμανική αυτοκρατορία.

 

Τρόποι εφαρμογής της πολιτικής του Τρικούπη:

·     βαριά φορολογία,

·     σύναψη μεγάλων δανείων με τράπεζες του εξωτερικού,

·     προσφορά στους Έλληνες του εξωτερικού  ( κεφαλαιούχους) προνομιακών όρων για επενδύσεις.

 

 

Οι θέσεις του Θεόδωρου Δηλιγιάννη

·     Υποστήριζε ότι η φορολόγηση θα έπρεπε να είναι η μικρότερη δυνατή.

·     Επισήμαινε τις συνέπειες των μέτρων του Τρικούπη για τα μεσαία και κατωτέρα κοινωνικά στρώματα.

·     Στιγμάτιζε την πολιτική εύνοιας του Τρικούπη προς την πλουτοκρατία.

·     Θεωρούσε θεμιτή την εναλλαγή των οπαδών της εκάστοτε κυβέρνησης στις κρατικές θέσεις και για το λόγο αυτό όταν αργότερα έγινε πρωθυπουργός κατήργησε τον Τρικουπικό Νόμο για τα προσόντα στο διορισμό υπαλλήλων του κράτους.

 

 

Η πορεία προς την οικονομική και εθνική κρίση

1893: ο Τρικούπης κήρυξε πτώχευση, ( δυστυχώς επτωχεύσαμεν), επειδή η Ελλάδα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις. Έτσι στις εκλογές που έγιναν το 1895, ο Τρικούπης δε βγήκε ούτε καν Βουλευτής!!!!!   

Ο Δεληγιάννης( νέος πρωθυπουργός)  ήρθε αντιμέτωπος με πλήθος προβλημάτων.

1867:  Ξέσπασε η Κρητική Επανάσταση

1897: ο Δηλιγιάννης αποφάσισε να στείλει στρατό στην Κρήτη πιεζόμενος από την κοινή γνώμη που εμπνεόταν από τη Μεγάλη Ιδέα.

 

 

 

 

Ο πόλεμος του 1897 και οι πολιτικές εξελίξεις έως το 1908

1897: Ο αποτυχημένος ελληνοτουρκικός πόλεμος στη Θεσσαλονίκη με αρχιστράτηγο το διάδοχο Κωνσταντίνο. Η Τουρκία έφτασε μέχρι τη Λαμία και σταμάτησε τελικά την προέλαση, μόνο όταν ο σουλτάνος, διαβεβαιώθηκε απ τις μεγάλες Δυνάμεις, ότι η Ελλάδα θα καταβάλει τεράστια πολεμική αποζημίωση  à καταβολή πολεμικής αποζημίωσης της Ελλάδας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία à επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ).

 

 

Η λαική δυσαρέσκεια μεγαλώνει

Μετά την ήττα στη Θεσσαλονίκη άρχισε αν αυξάνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον των Ανακτόρων αλλά και των πολιτικών του αρχηγών.

Ο Γεώργιος εξακολουθούσε να παρεμβαίνει αποφασιστικά τόσο στη εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική, καθώς και στη λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων.

Αλλά και η βασιλική οικογένεια έκανε το ίδιο,  με συνέπεια το  1909: εκδηλώθηκε στρατιωτικό κινήματα στο Γουδί.