Έκθεση-Έκφραση Λυκείου. Θέμα: « Σε άρθρο το οποίο θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα των μαθητών και μαθητριών του σχολείου σας, επισημαίνετε ποιες είναι οι επιπτώσεις της ανεργίας στην οικονομική πολιτική και κοινωνική ζωή, αλλά και διατυπώνετε προτάσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας και των συνεπειών της.

Στην κόλαση της ανεργίας.

Η βιομηχανική επανάσταση κυρίως όμως η αναδιάρθρωση των παραγωγικών σχέσεων τον εικοστό και εικοστό πρώτο αιώνα με την επιδίωξη για την μεγιστοποίηση του κέρδους, την ιδιωτικοποίηση και στη συνέχεια το κλείσιμο πολλών κρατικών επιχειρήσεων αλλά και τη μεταφορά των εργοστασίων σε χώρες με χαμηλή φορολογία είχαν σαν αποτέλεσμα την αποβιομηχάνιση και τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Με τον όρο ανεργία προσδιορίζεται η κατάσταση στην οποία οδηγούνται χωρίς τη θέλησή τους οι εργαζόμενοι όταν απολύονται ή όταν αναζητούν και δεν μπορούν να βρούν εργασία. Ο περιορισμός της ανεργίας προϋποθέτει την καταγραφή των επιπτώσεών της αλλά και την αναζήτηση των απαραίτητων δράσεων ώστε να αντιμετωπισθεί η ανεργία και οι συνέπειές της.

Η δραματική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας αποτελεί συνέπεια της αύξησης της ανεργίας. Η μείωση των μισθών, η μερική απασχόληση, η εργασία χωρίς ασφάλιση για την κάλυψη των αναγκών της επιβίωσης, η οικονομική εξαθλίωση και οι ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων είναι η σκληρή πραγματικότητα στους χώρους εργασίας, την οποία συχνά αναγκάζονται να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι καθώς φοβούνται ότι αν αντιδράσουν θα μείνουν άνεργοι.

Η ανεργία έχει καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση πελατειακών σχέσεων.Υπονομεύονται οι συλλογικές διαδικασίες και χειραγωγείται η κοινωνία καθώς η αναζήτηση εργασίας ακόμα και με εξευτελιστικούς όρους διαμορφώνει συνθήκες εθελόδουλης υποταγής.

Επικρατούν διχαστικές αντιλήψεις για μερίδα εργατών οι οποίοι δουλεύουν προκειμένου να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Ώστε όσο αυξάνεται η ανεργία τόσο επικρατούν ο ατομικισμός η μιζέρια και η εξαθλίωση. Οι διαπροσωπικές σχέσεις γίνονται εργαλειακές καθώς το άτομο χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσον για την επιβίωσή του άρα εντείνονται ο αμοραλισμός η ευκαιριακή συμπεριφορά ο κυνισμός τελικά.

Οι νέοι αισθάνονται αβεβαιότητα και άγχος αφού το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Η άρνηση στους νέους του δικαιώματος στην εργασία, η ανάδειξη με κριτήριο την οικονομική ισχύ ή την κοινωνική καταγωγή διαμορφώνουν μία εκρηκτική πραγματικότητα. Συχνά απογοητευμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον οδηγούνται στον αλκοολισμό στη χρήση ναρκωτικών ουσιών στην παραβατική συμπεριφορά αλλά και στην αυτοκτονία.

Αναμφίβολα λοιπόν η ανεργία γεννά πολλαπλά προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού φαινομένου και των συνεπειών του οι οποίες θα πρέπει να ενεργοποιηθούν άμεσα.

Η κινητοποίηση των ίδιων των ανέργων και η συλλογική διεκδίκηση μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Η μείωση των ωρών εργασίας χωρίς ανάλογη μείωση μισθού και η μείωση των ορίων συνταξιοδότησης θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Εξάλλου είναι ανάγκη να αντιμετωπισθεί η ανασφάλιστη εργασία ώστε να μην χάνονται χρήματα για το κράτος και όλοι οι εργαζόμενοι να συνεισφέρουν από κοινού προς όφελος όλων στα δημόσια ταμεία.

Το σχολείο χρειάζεται να παρέχει γενική και πολυδιάστατη μόρφωση χωρίς διαχωρισμούς σε γενική και τεχνική εκπαίδευση ώστε οι απόφοιτοί του να μπορούν σε ώριμη ηλικία να επιλέγουν τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Για να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες της ανεργίας είναι απαραίτητη η συνολική συγκρότηση της προσωπικότητας των νέων  έτσι ώστε να μην είναι ευάλωτοι στις διακρίσεις αλλά να αναζητούν τα πραγματικά αίτια της ανεργίας.

Η αντιμετώπιση της ανεργίας σχετίζεται και με την αλλαγή των συνθηκών που ευνοούν την όξυνση της αστυφιλίας. Η αποκέντρωση των δημοσίων υπηρεσιών η παροχή πλήρους ιατρικής περίθαλψης η ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση πρέπει να παρέχονται σε όλους και ιδιαίτερα στους κατοίκους των περιοχών που βρίσκονται μακριά από την πρωτεύουσα και τις μεγάλες πόλεις. Καθοριστική σημασία σε αυτή την κατεύθυνση θα έχει και η ενίσχυδη της γεωργίας.

Επίσης η κάλυψη των αναγκών των ανέργων προϋποθέτει τη διαμόρφωση δομών για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού. Η διασφάλιση της σίτισης της στέγασης της πρόσβασης στην εκπαίδευση και στην υγεία αποτελεί στοιχειώδη εκδήλωση αλληλεγγύης.

Η αντιμετώπιση λοιπόν της ανεργίας συνδέεται με την προσπάθεια να μην αποδεχθεί η ανθρωπότητα την αξαθλίωση των εργαζομένων και των ανέργων ως ένα ακόμα φαινόμενο με το οποίο θα πρέπει να προσπαθήσει να ζεί. Ο περιορισμός επομένως της ανεργίας αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για να υπάρξει κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.