Περί ομοήχων λέξεων. Αλλά και άλλων λέξεων.

 

Περί ομοήχων λέξεων. Αλλά και άλλων λέξεων.

1. Κυττάζω ή κοιτάζω.

Κύπτω, κυπτάζω. Κυττάζω: κύπτω, ερευνώ, εξετάζω: άρα κυττάζω= εξερευνώ, ερευνώ.

Κοίτη, κοιτάζω: οι στρατιώτες κάθονταν στην κοίτη του ποταμού και ερευνούσαν: άρα κοιτάζω: βλέπω, παρατηρώ.

2.κτίριο ή κτήριο.

Το κτίζω δύσκολα δίδει  παράγωγα  ως –ιριο, μάλλον σε ιστήριο: φροντίζω=φροντιστήριο.

Άρα μάλλον το κτήριο είναι το σωστό ως ακολούθως: οικέω-ω=οικετήριος οίκος, άρα κτήριος, άρα κτήριο. Το μέρος το οποίο οικείται.

3.δοσίλογος ή δωσίλογος.

Μάλλον δωσίλογος, από το δίδω λόγον: β΄αόριστος: έδωκα: το θ. δω (προδίδω κάποιον) δίδω λόγον για κάποιον  κάποιον (λόγον με την έννοια της αναφοράς (έχει επικρατήσει προδοτικής αναφοράς): άρα δωσίλογος.

Το δοσίλογος μάλλον από το δόση,μάλλον από το δοσολογία, είναι αυτός ο οποίος αναφέρεται υπολογιστικά για κάτι ή κάποιον.

4.ενσκήπτω και εγκύπτω.

Εν + σκηπτός (κεραυνός ) αμετάβατο ενσκήπτω (ορμώ, επελαύνω (για καιρικά φαινόμενα): ενέσκηψε κακοκαιρία.

Εν+κύπτω (εγκύπτω, σκύβω σε κάποιο πρόβλημα) : εξετάζω, ερευνώ: οι γονείς οφείλουν να εγκύπτουν στα προβλήματα των παιδιών τους.

5. εξάρτηση και εξάρτυση.

Από το αρτύνω και αρτύω η εξάρτυση των στρατιωτών ( ο εξοπλισμός τους).π.χ ο στρατιώτης φέρει την εξάρτυσή του.

Από το εξαρτώ η εξάρτηση (σχέση κακή  ή καλή) ανάμεσα σε ανθρώπους. Π.χ  υπάρχει εξάρτηση ανάμεσα στην μητέρα και στο γιό.

6. κήτος (είναι τα μεγάλα θηλαστικά): η φάλαινα είναι κήτος.

    Κύτος : είναι το κάτω το κοίλο μέρος του πλοίου, κάτι το κοιλώδες τέλος πάντων, μία κοιλώδης επιφάνεια.

7. συγγνώμη: συν τη γνώμη : συμφωνώ με τη γνώμη  σου: συν+γνώμη: αφομοίωση του ν με το γ: συγγνώμη.

8.Παρακείμενος του λείπομαι: λέλειμμα: άρα το αυτοκίνητο είναι : εγκαταλελειμμένο: μετοχή  παθητικού παρακειμένου του εν+κατά+λείπομαι: εγκαταλείπομαι.