Έκφραση-έκθεση α΄λυκείου. Θέμα: « η χρήση της ψηφιακής γλώσσας (γνωστής ως Greeklish στην Ελλάδα) από τους χρήστες του διαδικτύου και της τεχνολογίας γενικότερα έχει προκαλέσει πλήθος συζητήσεων σε πολλές χώρες – όπως επισημαίνεται και στο κείμενο που διαβάσατε – αναφορικά με τη σκοπιμότητά της και τους κινδύουν που ενδεχομένως εγκυμονεί. Σε ένα κείμενο 350-400 λέξεων, που πρόκειται να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του σχολείου σας, να εκθέσετε τη δική σας άποψη σχετικά με το θέμα αυτό με τα επιχειρήματα που κατά τη γνώμη σας τη στηρίζουν πειστικότερα. Να δώσετε ένα μεταφορικό / συνυποδηλωτικό τίτλο στο κείμενό σας».

 

Greeklish : ένα καυτό θέμα για τη γλώσσα.

Στο πλαίσιο των συζητήσεων για την υποβάθμιση ή μη της Ελληνικής γλώσσας στις ημέρες μας τίθεται το θέμα της ψηφιακής γλώσσας ή αλλοιώς το φαινόμενο των greeklich. Πρόκειται για μία τεχνητή και γραπτή γλώσσα η οποία επινοήθηκε για να καλύψει τις επικοινωνιακές ανάγκες των χρηστών του διαδικτύου και της τεχνολογίας γενικότερα.

Με τα  greeklich εξοικονομείται χρόνος καθώς είναι γρηγορότερα στην πληκτρολόγηση και αποφεύγονται τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, αφού δεν υπάρχουν ανάλογοι κανόνες. Αυτό ωστόσο δεν επηρεάζει την εκμάθηση και τη σωστή χρήση της γλώσσας εφόσον τα greeklich χρησιμοποιούνται μόνον εντός ψηφιακού πλαισίου και για να εξυπηρετήσουν μόνον συγκεκριμένες επικοινωνιακές ανάγκες.

Ο χρήστης επίσης των greeklich μπορεί άνετα να επικοινωνεί με φίλους και οικεία πρόσωπα που χρησιμοποιούν τον ίδιο κώδικα χωρίς οι άλλοι (οι απέξω όπως π.χ οι γονείς όσον αφορά τους νέους) να καταλαβαίνουν τίποτε πράγμα που ικανοποιεί ψυχολογικές ανάγκες του.

Τα greeklich γράφονται σε οποιαδήποτε συσκευή (υπολογιστή ή κινητό κ.λ.π) χωρίς καμμία δυσκολία και περιορισμούς. Έτσι εξυπηρετούν τις επικοινωνιακές ανάγκες του χρήστη τους σε οποιαδήποτε περίσταση ακόμα και όταν αυτός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ελληνικές γραμματοσειρές. Σε κάθε περίπτωση αυτή η γραφή η ψηφιακή συμπλέει με τις τάσεις της σύγχρονης εποχής. Η ψηφιακή γλώσσα δεν αποτελεί μόνον Ελληνικό φαινόμενο αλλά συναντάται σε ολόκληρο τον κόσμο συνιστώντας γνώρισμα της προόδου στον χώρος της ηλεκτρονικής επικοινωνίας και έχοντας με αυτόν τον τρόπο καθιερωθεί στη συνείδηση των ανθρώπων. Ως εκ τούτου μέρος της κριτικής εναντίον τους φαίνεται ότι οφείλεται εν μέρει σε μία σοβούσα τεχνοφοβία.

Όμως τίποτε δεν έρχεται και δεν συμβαίνει μονοσήμαντα, όλα έχουν και την άλλη πλευρά, την οποία και στο θέμα μας θα πρέπει να σημειώσουμε.

Με τα greeklich ξεχνά κανείς να γράφει σε απλά Ελληνικά, κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη, με συνέπεια την αδυναμία τελικά της σωστής έκφρασης, το άτομο εν τέλει αδυνατεί να συντάξει ένα ορθό κείμενο (δοκίμιο, άρθρο, επιστολή ή ο,τιδήποτε άλλο).

Μέσα από αυτού του είδους την ψηφιακή γραφή φτωχαίνει και υπεραπλουστεύεται το λεξιλόγιο καθώς πολλές Ελληνικές λέξεις δεν γράφονται ολόκληρες χάριν συντομίας (t kns= τι κάνεις;). Εξάλλου τα μεγάλα ειδικά κείμενα τα οποία εμπεριέχουν πληθώρα νοημάτων γίνονται δυσανάγνωστα και κουραστικά, ακόμα και για τους πιο φανατικούς αναγνώστες των greeklich, κάποτε μάλιστα καταντούν δυσανάγνωστα.

Αυτού του είδους οι ψηφιακές γραφές εν τέλει αλλάζουν και αλλοιώνουν τη μορφή και τα χαρακτηριστικά της γλώσσας. Και αυτό γιατί άμεσα και πρώτιστα πλήττεται ένα θεμελιώδες συστατικό της γλώσσας, το αλφάβητο, με συνέπεια κατ΄επέκτασιν να εξασθενεί –έστω και έμμεσα – η εθνική ταυτότητα.

Η διατήρηση της Εθνικής πολιτιστικής ταυτότητας, περνά μέσα από τη γλώσσα, η οποία χρειάζεται ως μέσο διάδοσης την τεχνολογία. Όμως η τεχνολογία έχει όρια στη σχέση της με τη γλώσσα και δεν θα πρέπει να τα υπερβαίνει, ειδικά δεν θα πρέπει να αλλοιώνει και να εξαφανίζει τα χαρακτηριστικά της γλώσσας ως πολιτιστικού και πνευματικού παράγοντος. Εάν κρατήσουμε το μέτρο είναι δυνατόν σε ένα κόσμο τεχνολογικής εξέλιξης να συνυπάρξει η κατάλληλη γλώσσα η οποία σωστά ομιλουμένη μπορεί διά της τεχνολογίας να διαχέει τον πολιτισμό που αντιπροσωπεύει.