Διαβάζοντας για τα πυρηνικά του Ιράν και για το Ιράν γενικώς.

 

Διαβάζοντας για τα πυρηνικά  του Ιράν και για το Ιράν γενικώς.

Η σχέση του Ιράν με τις ΗΠΑ (μετά το πέρας του β΄παγκοσμίου πολέμου) διέπεται από το πλαίσιο σχέσεων μιάς Μητρόπολης με την αποικία της. Όπως θα εκθέσουμε το Ιράν κατά τη διάρκεια του β΄παγκοσμίου πολέμου κατέστη όχι μόνον αποικία των αμερικανών αλλά διάδρομος προώθησης της αμερικανικής βοήθειας (αεροπλάνα και πυρομαχικά) προς τη σοβιετική ένωση. Επίσης οπωσδήποτε κατέστη τόπος εκμετάλλευσης των πετρελαίων. Θα πρέπει βέβαια να γίνει αναφορά στο ότι η σχέση της Αμερικής με το Ιράν συνεχίζει την ιστορία από εκεί που την άφησε η Μικρασιατική καταστροφή και η συνθήκη της Λωζάνης. Οι δυτικοί (κυρίως αμερικανοί) έπρεπε να εισχωρήσουν ακόμα βαθύτερα στην ανατολή: και για οικονομικούς λόγους (πλουτοπαραγωγικές πηγές και η συνεκμετάλλευσή τους) και για εσχατολογικούς λόγους (να κυβερνήσουν τον κόσμο οι δυνάμεις που ξεκίνησαν τη θεολογία και την πολιτική αυτού του κόσμου).

Το Ιράν ήταν χώρα άγνωστη στους αμερικανούς, όχι όμως στους βρεττανούς και στους σοβιετικούς οι οποίοι ήδη είχαν στρατιωτικές και άλλες βάσεις εκεί και στις παραπλήσιες χώρες.Εκμεταλλευόμενοι την παρουσία τους εκεί οι Άγγλοι και οι σοβιετικοί (τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία οι χιτλερικές δυνάμεις πολιορκούσαν τη Ρωσία) κατέλαβαν σημαντικές πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές του Ιράν (πλήρης κατάληψη των βρεττανικών συμφερόντων διύλιστηρίων Angloiranian company όπου μάλιστα υπήρχαν πολλοί βρεττανοί εργαζόμενοι). Σε αυτή  τη χρονική στιγμή το Ιράν θεωρήθηκε (τη στιγμή βέβαια κατά την οποία θα φτιάχνονταν οι κατάλληλες υποδομές σε δρόμους και λιμάνια) ο κατάλληλος δρόμος διά του οποίου θα προωθούνταν στην σοβιετική ένωση τα αεροπλάνα βοηθείας και τα πυρομαχικά βοηθείας από τις ΗΠΑ (αυτά εξάλλουν έβαλαν για τα καλά τις ΗΠΑ στο παιχνίδι εξουσίας στο Ιράν (το οποίο προσέχθηκε πολύ και λόγω των φιλογερμανικών του τάσεων κατά το β΄παγκόσμιο πόλεμο ( όπου ολοκληρώθηκε το αποικιοκρατικό καθεστώς του κόσμου). Το όλο σχέδιο και σκεπτικό ήταν απλό: εάν νικούσε ο Χίτλερ στη ρωσία τότε θα έβαζε το πόδι του και στο Ιράν (πετρέλαια και άλλα): άρα έπρεπε να προσεχθεί και η σοβιετική ένωση: πράγματι μέσα από την κατασκευή οδικού και αεροπορικού και θαλασσίου υποδομιακού δικτύου το Ιράν έγινε μεσάζουσα δύναμη από την αμερική προς τη σοβιετική ένωση: οι αμερικανοί μόλις είχαν κερδίσει μία πολύ σημαντική για αυτούς κα τα σχέδιά  τους αποικία (ο πόλεμος του κόλπου και ο πόλεμος τώρα με το Ιράν είναι ξεκάθαρα στην κατεύθυνση δεν σας χρειάζομαι άλλο).

Η κατασκευή λοιπόν του περσικού διαδρόμου από την αμερική προς τη σοβιετική ένωση  προσέδωσε τρομερή δυναμική στους νικητές του β΄παγκοσμίου πολέμου οι οποίοι έμειναν κύριοι του Ιράν και των πετρελαιοπαραγωγικών πηγών του Ιράν και της μακρινής ανατολής. Σε αυτή τη βάση οι αμερικανοί ξεκίνησαν επιβάλλοντας το σάχη Παχλαβί. Η λευκή επανάσταση του Παχλαβί (περιελάμβανε πολλά και χρήσιμα έργα οδοποιίας κ.α) άρεσε στους αμερικανούς: οι Ιρανοί ελέγχονταν από τους αμερικανούς, δεν υπήρχε ο μωαμεθανικός φονταμενταλισμός , ο πλούτος των αμερικανών  περνούσε μέσα από το καθεστώς του κοσμικού Παχλαβί και όλα καλά.

Όμως ξεκίνησαν τα προβλήματα: επειδή ο Παχλαβί συγκυβερνούσε με τους αμερικανούς και διαχειριζόταν όλο τον παραγόμενο πλούτο έφθασε σε υψηλά ποσοστά διαφθοράς (κάτι που εκμεταλλεύθηκε η  μουσουλμανική αδελφότητα): Σε αυτό το σημείο το ένα πρόβλημα έφερε το άλλο: η προσπάθεια του Σάχη να εθνικοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Ιράν (κάτι το οποίο συμβάδιζε με τη  σοβιετική επιρροή  στην περιοχή) αλλά και  η φτωχοποίηση των πολλών αγροτών και άλλων όταν έγινε αναδασμός της γής , όλα αυτά δεν άρεσαν καθόλου στους αμερικανούς: κυρίως οι αμερικανοί είδαν ότι είναι αδύνατον να ελέγξουν έτι περαιτέρω το Ιράν:  η παράδοση της χώρας στο μουσουλμανικό φονταμενταλισμό υπακούει στην ανάγκη  των αμερικανών η χώρα του Ιράν να ακινητοποιηθεί και οικονομικά και ενεργειακά να ελεγχθεί (μέσα από αποκλεισμούς, τιμωρίες κ.λ.π) (γιατί ήδη ο πλούτος του Ιράν και τα πυρηνικά του Ιράν ευρίσκονται σε εταιρείας δυτικού κερδοσκοπικού ενδιαφέροντος μέσα από παράξενες διαδρομές του χρήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο η CIA προσπάθησε και ανέτρεψε το 1953 τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του Ιράν τον Μοσαντέκ. Μέσα από όλες τις παραπάνω εξελίξεις δεν ήταν και ιδιαίτερα δύσκολο , ο λαός του Ιράν το 1979 ξεχύθηκε στους δρόμους και έφερε τους μουσουλμάνους στην εξουσία: ήταν ησυχία για τους αμερικανούς: η χώρα ακινητοποιήθηκε και πλέον  με βάση όλη την υπάρχουσα αποικιοκρατική οικονομική  σχέση  αμερικής και Ιράν οι αμερικανοί είχαν το κεφάλι τους ήσυχο: είχαν τον τρόπο τους να λαμβάνουν όσα ήθελαν από την κρυφή αποικία τους το ιράν ενώ φανερά φαινόταν ότι είναι εχθρική χώρα (δεν υπήρχε περίπτωση οι μουσουλμάνοι να υποπέσουν στα λάθη του Παχλαβί: ό,τι και αν έκαναν το επέβαλαν: εξάλλου ο λαός το 1979 ήθελε τους μουσουλμάνους διότι τα αιτήματά τους ήταν τέρμα στη διαφθορά και οι μουσουλμάνοι ήθελαν το ευλογημένο καθεστώς του αλλάχ ενάντια στην κοσμικότητα του  σάχη.

 

Προς επίρρωσιν όλων αυτών άς αναφέρουμε ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν  θεμελιώθηκε στις 5 Μαρτίου του 1957 όταν ανακοινώθηκε μία προτεινόμενη  συμφωνία συνεργασίας για την ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας υπό την αιγίδα του αμερικανού στρατηγού Αϊζενχάουερ και  του προγράμματος με το όνομα: «Ενέργεια για ειρήνη». Είναι φανερό ότι οι αμερικανοί ήθελαν για οικονομική  βάση τους το Ιράν αλλά λίγο η σοβιετική επιρροή λίγο η ανατολική και άλλη  από ιστορική άποψη καταβολή του Ιράν δεν   τους βοηθούσαν όλα αυτά να ελέγξουν το Ιράν: με τους ισλαμιστές  ησύχασαν για κάποιο χρονικό διάστημα. Ο Αμερικανός μάλιστα πρόεδρος Τζέραλντ Φόρντ υπέγραψε διάταγμα το 1976 διά του οποίου προσφέρθηκε στην Τεχεράνη να αγοράσει και να λειτουργήσει μία εγκατάσταση εεξαγωγής πλουτωνίου ίου από πυρηνικό αντιδραστήρα.

Ας σημειωθεί ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 η ρωσία δημιούργησε μαζί με το Ιράν την Περσέπολη, έναν κοινό ερευνητικό πυρηνικό οργανισμό ο οποίος παρείχε στο Ιράν  ρώσους πυρηνικούς εμπειρογνώμονες και τεχνικές πληροφορίες: καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το Ιράν  ουσιαστικά τίποτε παράνομο δεν έπραττε απλά δεν μπορούσε να ελεγχθεί μόνον από τους αμερικανούς ή μόνον από τους ρώσους και σε αυτό το βαθμό την πλήρωναν τα πυρηνικά της: έπρεπε με κάθε τρόπο να είναι ένοχη  διότι είναι δυνατή και ανεξέλεγκτη χώρα (μπορεί και σε σχέση  με τη  Ρωσία να παρουσιάσει ανεξέλεγκτη δύναμη κάτι που ενοχλεί τους αμερικανούς και  τα οικονομικά και εσχατολογικά σχέδιά τους στην περιοχή: κυρίως επειδή η περιοχή πρέπει πλήρως να ελεγχθεί (και για εσχατολογικούς λόγους) το Ιράν  δεν συμβάλλει σε αυτό.

Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι το Ιράν κατέληξε σε συμφωνία για τα πυρηνικά του το 2014 την οποία οι αμερικανοί  (διά χειρός Τράμπ και όχι μόνον) ετίναξαν  στον αέρα το 2018. Είναι φανερό ότι το Ιράν επειδή  δεν ελέγχεται, είναι ικανό να βοηθήσει τόσο τη δύση  όσο και τη  Ρωσία και την Κίνα, είναι πλούσιο, είναι πύλη προς την υπόλοιπη ανατολή, αποτελεί εμπόδιο για την αμερική και τις φονταμενταλιστικές  χώρες που την αποτελούν (γιατί και η αμερική αποικία είναι ενός άλλου λαού με εσχατολογικές βλέψεις): σήμερα μάλιστα επειδή η αμερική θεωρεί ότι μπορεί να ελέγξει το ιράν μιάς και παντού έχει βάσεις θέλει αλλαγή του μουσουλμανικής κατάστασησ διότι πλέον δεν φοβείται το ανεξέλεγκτο Ιράν: θεωρεί ότι ένας απόγονος του σάχη αποκλείεται να ξαναπροσπαθήσει να εθνικοποιήσει τα πετρελαια τα οποία ευρίσκονται στα ασφαλή  χέρια των πολυεθνικών. Άρα η ιστορία φθάνει στο τέλος της: το οποίο εξάλλου ο κ.Τράμπ: δεν θέλω εκεχειρία, το τέλος που πρέπει να έλθει θέλω: κάθε πόλεμος πλέον  δεν θα  γίνεται για την συνέχεια της ιστορίας αλλά για το τέλος της.