ΑΡΧΑΙΑ Α΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ:ΑΝΑΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ,ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ -ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ, ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΕΝΟΤΗΤΑ 9
Αναδιπλασιασμός
α) Ομαλός αναδιπλασιασμός στα απλά ρήματα
Οι συντελικοί χρόνοι (παρακείμενος, υπερσυντέλικος και συντελεσμένος μέλλοντας) έχουν στην αρχή του θέματος αναδιπλασιασμό σε όλες τις εγκλίσεις και στο απαρέμφατο και τη μετοχή.
1) Επανάληψη του αρχικού συμφώνου του θέματος μαζί με ένα ε: (λύ-ω) λέ-λυ-κα.
Τέτοιον αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει α) από ένα απλό σύμφωνο εκτός από το ῥ και β) από δύο σύμφωνα από τα οποία το πρώτο είναι άφωνο και το δεύτερο ένρινο ή υγρό( κ,γ,χ -π,β,φ -τ,δ,θ μ,ν- λ,ρ )
Π.χ.
ενεστώτας | παρακείμενος | υπερσυντέλικος | |
λύ-ω | λέ-λυ-κα | ἐ-λε-λύ-κειν | |
πνέ-ω (θ. πνευ-) | πέ-πνευ-κα | ἐ-πε-πνεύ-κειν | |
γράφ-ω | γέ-γραφα | ἐ-γε-γράφειν |
Όταν το αρχικό σύμφωνο του θέματος είναι δασύπνοο (χ - φ - θ), τρέπεται στη συλλαβή του αναδιπλασιασμού στο αντίστοιχο ψιλόπνοο (κ - π - τ): χορεύ-ω, κε-χόρευ-κα, ἐ-κε-χορεύ-κειν· φυτεύ-ω, πε-φύτευ-κα, ἐ-πε-φυ-τεύ-κειν· θύ-ω, τέ-θυ-κα, ἐ-τε-θύ-κειν .
2) Συλλαβική αύξηση : (στρατηγέω -ῶ) ἐ-στρατήγηκα.
Τέτοιον αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει α) από ένα διπλό σύμφωνο ή από ῥ· β) από δύο σύμφωνα, χωρίς όμως να είναι το πρώτο άφωνο και το δεύτερο υγρό ή ένρινο· γ) από τρία σύμφωνα. Π.χ.
ενεστώτας | παρακείμενος | υπερσυντέλικος | |
ψεύδ-ομαι | ἔ-ψευσ-μαι | ἐ-ψεύσ-μην | |
ῥίπτ-ω | ἔ-ρριφ-α | ἐ-ρρίφ-ειν | |
φθείρ-ω | ἔ-φθαρκα | ἐ-φθάρκειν | |
στρατεύω | ἐστράτευκα | ἐστρατεύκειν | |
3) Χρονική αύξηση : (ἀδικῶ) ἠδίκηκα.
Τέτοιον αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει από φωνήεν (ή δίφθογγο):
ενεστώτας | παρακείμενος | υπερσυντέλικος |
ἁθροίζω | ἥθροικα | ἡθροίκειν |
ἐρημόω -ῶ | ἠρήμωκα | ἠρημώκειν |
ὁμιλέω -ῶ | ὡμίληκα | ὡμιλήκειν |
αἰσθάνομαι | ᾔσθημαι | ᾐσθήμην |
οἰκέω -ῶ | ᾤκηκα | ᾠκήκειν |
β) Ομαλός αναδιπλασιασμός στα σύνθετα ρήματα
Τα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα ( παρασύνθετα είναι οι λέξεις που παράγονται από άλλες σύνθετες λέξεις.π.χ. από τη σύνθετη λέξη φιλό-νικος (φιλῶ + νίκη) παράγεται η παρασύνθετη φιλονικῶ) κανονικά έχουν τον αναδιπλασιασμό όπου και την αύξηση. Έτσι έχουν τον αναδιπλασιασμό:
α) μετά την πρόθεση (όπως και την αύξηση):
ἀπο-γράφω παρακ. ἀπο-γέ-γραφα
ἐγ-κωμιάζω » ἐγ-κε-κωμίακα
συν-οικῶ » συν-ῴκηκα
β) στην αρχή (όπως και την αύξηση):
δυστυχῶ παρακ.δε-δυστύχηκα
μυθολογῶ » με-μυθολόγηκα
ἀδικῶ » ἠδίκηκα
γ) Ανώμαλος αναδιπλασιασμός
Μερικά ρήματα (απλά ή σύνθετα και παρασύνθετα) έχουν ανώμαλο αναδιπλασιασμό. Έτσι:Τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει από γν έχουν αναδιπλασιασμό του β΄ είδους, δηλ. όμοιο με τη συλλαβική αύξηση ε και αντίστροφα τα ρ. κτῶμαι, μιμνήσκομαι (ή μιμνῄσκομαι) και πίπτω έχουν αναδιπλασιασμό του α΄ είδους .
γιγνώσκω (θ. γνω-) παρακ. ἔ-γνω-κα
γνωρίζω (θ. γνωριδ-) παρακ. ἐ-γνώρι-κα
κτῶμαι (θ. κτα-, κτη-) παρακ. κέ-κτη-μαι
μιμνήσκομαι (θ. μνη-) παρακ. μέ-μνη-μαι
πίπτω (θ. πτω-) παρακ. πέ-πτω-κα.
(και άλλα στοχεία για τον ανώμαλο αναδιπλασιασμό στην (παράγραφο)§272 του βιβλίου Γραμματικής της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας).
δ) Αττικός αναδιπλασιασμός
Μερικά ρήματα που το θέμα τους αρχίζει από α ή ε ή ο έχουν ιδιαίτερο είδος αναδιπλασιασμού που λέγεται αττικός αναδιπλασιασμός, γιατί κυρίως συνηθιζόταν στην αττική διάλεκτο.Αττικός αναδιπλασιασμός είναι η επανάληψη των δύο πρώτων φθόγγων του θέματος και συγχρόνως η έκταση του (εσωτερικού τώρα) αρχικού του φωνήεντος (του α ή ε σε η και του ο σε ω).
Κάποια από τα ρήματα που παίρνουν αττικό αναδιπλασιασμό είναι τα ακόλουθα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
vasilios888@yahoo.gr