Iστορία κατεύθυνσης. Ανάλυση παραθέματος.

Δίδεται  το παρακάτω ιστορικό  κείμενο.

«Ο Κουμουνδούρος διέθετε όλες τις αρετές που πρέπει να απαρτίζουν έναν

κοινοβουλευτικό άνδρα: ψυχραιμία, ανεξικακία, ελαστικότητα, προσαρμοστικότητα,

καλή διάθεση, ευγένεια στους τρόπους, επιμέλεια, εργατικότητα, επιμονή, υπομονή

και πραότητα.

Λέγεται ότι δεν θύμωνε ποτέ, δημόσια τουλάχιστον, και δεν λύπησε σχεδόν

κανέναν, γι' αυτό και οι σύγχρονοί του τον χαρακτήριζαν «άνθρωπο γλυκύτατο».

Ταυτοχρόνως, σεβόταν απεριόριστα τους δημοκρατικούς θεσμούς και τηρούσε με

θρησκευτική ευλάβεια όλους τους κοινοβουλευτικούς κανόνες, μη βγαίνοντας ποτέ

έξω από τα συνταγματικά πλαίσια νομιμότητας.

Όσο για την πολιτική του δράση και την καθοριστική συνεισφορά του στην ιστορία

του τόπου κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, ο Κουμουνδούρος έγινε ο κύριος

εκφραστής των κοινωνικών διεκδικήσεων του λαού ως ο ηγέτης του εκσυγχρονιστικού

ρεύματος μετά το 1862. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1850, άρχισε να γίνεται

ολοένα και πιο φανερή η καθολική λαϊκή δυσαρέσκεια τόσο για την οικονομική

δυσπραγία όσο και τη δυσλειτουργία του πολιτικού συστήματος. Ο εξαθλιωμένος

κόσμος ζητούσε ελεύθερες εκλογές, φορολογικές μεταρρυθμίσεις για την ελάφρυνση

των αγροτικών και χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, κρατικές επενδύσεις σε έργα

υποδομής, ίδρυση αγροτικών τραπεζών και λιγότερη γραφειοκρατία(!) και ο

Κουμουνδούρος έγινε η επίσημη λαϊκή φωνή στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Τα εκσυγχρονιστικά αιτήματα σφυρηλάτησαν την πολιτική ατζέντα του μεγάλου

ανδρός, ο οποίος με όπλο την εργατικότητα και τον απεριόριστο σεβασμό στους

κοινοβουλευτικούς του αντιπάλους βάλθηκε να πάει τη χώρα μερικά βήματα

παρακάτω. Γι' αυτό ίσως χρημάτισε δέκα φορές πρωθυπουργός (ρεκόρ φυσικά για

έλληνα πολιτικό!), δεκαοχτώ φορές υπουργός και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής.».

Ερώτηση:

Με βάση το παραπάνω κείμενο και τις γενικότερες γνώσεις για τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο να δικαιολογήσετε την κρίση ότι ήταν η καλύτερη λύση για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειαζόταν η Ελλάδα στα μέσα του 19^ου αι.

(αναφορά στις σελίδες του σχολικού βιβλίου: 77-78).

Μέθοδος ανάπτυξης παραθέματος: παράλληλες παράγραφοι και από το βιβλίο σε συνεχή σχέση με τις παραγράφους του αποσπάσματος.

  Η παρακμή των ξενικών κομμάτων συμπίπτει με την ανάδειξη μιάς νέας γενιάς ανθρώπων με εντελώς διαφορετική νοοτροπία και καταβολές(βιβλίο).Αυτό αποδεικνύεται από το χαρακτήρα του Κουμονδούρο στο παραπάνω απόσπασμα ο οποίος είναι δείγμα του νέου πολιτικού με τη νέα νοοτροπία που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή ο τόπος.Οι κοινοβουλευτικές αρετές του Κουμουνδούρου διασφάλιζαν και τη νέα νοοτροπία που ηταν απαραίτητηα για την αναγκαία και διαφαινόμενη εθνική πρόοδο ,αλλά χαρακτήριζαν και το ήθος των ανθρώπων που θα έπρεπε πλέον να κυβερνούν τον τόπο.Ο αυταρχισμός όλων αυτών που σε συνεργασία με τις ξένες δυνάμεις και μέσα από τις προσωπικές φιλονεικίες τους οδηγούσαν συχνά την Ελλάδα σε αδιέξοδα θα ενικάτο μόνο με το πνεύμα της πολιτικής σχολής του Κουμουνδούρου,η Ελλάδα με τέτοιους ανθρώπους θα γνώριζε πρόοδο.

Στην ιστορική καμπή από το δεύτερο μισό του 19^ου αι και μετά,η αμέσως επόμενη γενιά της επαναστάσεως βίωνε ραγδαίες αλλαγές λόγω των συχνών πολιτικών μεταβολών και της οικονομικής και τεχνικής ανάπτυξης που ακολουθούσαν πρωτόγνωρους  ρυθμούς.Η οικονομική και κοινωνική μεταβολή είχαν ως συνέπεια την εκ θεμελίων μεταβολή της αντίληψης για τη ζωή.Οι άνθρωποι σταμάτησαν να ζούν όπως οι πρόγονοί τους ,αυξήθηκε ο αστικός πληθυσμός ,ο οποίος βρισκόταν πιο κοντά στα κέντρα  λήψης αποφάσεων και είχε μεγαλύτερη δυνατότητα ενημέρωσης για τις εξελίξεις(βιβλίο).

Άρα οι πολιτικοί μέσα από το όλο έργο τους έπρεπε (μέσα από το συγκεκριμένο εκσυγχρονιστικό τους έργο)να εκφράσουν τη δυνατότητα προόδου και εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας,τη δυνατότητα των νεοελλήνων να προχωρήσουν ως φιλοσοφία ζωής προς τη δύση ,μέσα από τις παραδοσιακές μορφές της ευλογημένης Ελληνικής ζωής.Ο δέκα φορές Αλέξανδρος Κουμουνδούρος εξέφρασε ακριβώς μέσα από το πολιτικό του έργο την ιστορική αναγκαιότητα αυτής της πολιτικής πρακτικής.Ελάφρυνε τη φορολογία,προσάρτησε νέα εδάφη,εκσυγχρόνισε το  κράτος,θέσπισε το νόμο περί ευθύνης υπουργών,μοίρασε κρατική περιουσία στους ακτήμονες,δημιούργησε ένα κράτος ανθρώπινο με τη δυνατότητα παροχής εργασίας και εξέλιξης στους Έλληνες.

Τελικά ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος ήταν ο πολιτικός εκφραστής της εποχής του.Αφουγκράστηκε τις ανάγκες των νεοελλήνων και προσπάθησε να υλοποιήσει μεγάλο μέρος από τις αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις.Ίσως εάν οι μελλούμενες ιστορικές συνθήκες ήταν προσφερότερες ο δρόμος που άνοιξε ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος να οδηγούσε σε μία πραγματικά μεγάλη και σύγχρονη Ελλάδα.

Βασίλειος Μακρυπούλιας,φιλόλογος.