ΚΛΙΣΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ (Aρχαία Ελληνικά από το πρωτότυπο).

Α’ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ           Τι ονόματα περιλαμβάνει η πρώτη κλίση;         Η πρώτη κλίση περιλαμβάνει μόνο αρσενικά και θηλυκά. Δεν έχει ουδέτερα. Αρσενικά σε: -ης και  -ας Θηλυκά σε:    -η  και  -α   Αρσενικά   Ενικός αριθμός Ονομ.      ὁ  ταμίας Ἀτρείδης ὁπλίτης δικαστής Γεν.        τοῦ  ταμίου Ἀτρείδου ὁπλίτου δικαστοῦ Δοτ.       τῶ  Ταμίᾳ Ἀτρείδῃ ὁπλίτῃ δικαστῃ Αιτ.        τόν  ταμίαν Ἀτρείδην ὁπλίτην δικαστήν Κλητ.      ὦ  ταμία Ἀτρείδη ὁπλῖτα δικαστά                            Πληθυντικός αριθμός Ονομ.      οἱ  ταμίαι Ἀτρεῖδαι ὁπλῖται δικασταί Γεν.         τῶν  Ταμιῶν Ἀτρειδῶν ὁπλιτῶν δικαστῶν Δοτ.        τοῖς  ταμίαις Ἀτρείδαις ὁπλίταις δικασταῖς Αιτ.         τούς  ταμίας Ἀτρείδας ὁπλίτας δικαστάς Κλητ.        ὦ  ταμίαι Ἀτρεῖδαι ὁπλῖται δικασταί                                        Παρατηρήσεις: γενική πληθυντικού  τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωμένη.(εξ. ὁ χρήστης-τῶν χρήστων)   από τα αρσενικά που λήγουν σε –ης σχηματίζουν την κλητική σε –α βραχύ αντί σε –η.::   1. όσα λήγουν σε –της: ὦ πολίτα, ὦ στρατιῶτα, ὦ δέσποτα   2. όσα λήγουν σε: -άρχης, -λάτρης, -μέτρης, -πώλης, -τρίβης, -ώνης   Π.χ. =ὦ γυμνασιάρχα, ὦ φυσιολάτρα, ὦ γεωμέτρα, ὦ βιβλιοπῶλα, ὦ παιδοτρίβα, ὦ τελῶνα.         Θηλυκά     Ενικός αριθμός Ονομ.      ἡ μέλισσα τιμή μοῖρα εὐχή Γεν.        τῆς μελίσσης τιμῆς μοίρας εὐχῆς Δοτ.       τῃ μελίσσῃ τιμῃ μοίρᾳ εὐχῃ Αιτ.        τήν μέλισσαν Τιμήν μοίραν εὐχήν Κλητ.      ὦ μέλισσα τιμή μοῖρα εὐχή                            Πληθυντικός αριθμός Ονομ.      αἱ μέλισσαι τιμαί μοῖραι εὐχαί Γεν.         τῶν μελισσών τιμῶν μοιρῶν εὐχῶν Δοτ.        ταῖς μελίσσαις τιμαῖς μοίραις εὐχαῖς Αιτ.         τάς μελίσσας τιμάς μοίρας εὐχάς Κλητ.        ὦ μέλισσαι τιμαί μοῖραι εὐχαί                                                                      Παρατηρήσεις:   γενική πληθυντικών τονίζεται στη λήγουσα παίρνει περισπωμένη η αιτιατική και η κλητική ενικού τονίζεται όπως και η ονομαστική το -α των θηλυκών σε –α είναι άλλοτε καθαρό και άλλοτε μη καθαρό     καθαρό είναι το α που μπροστά του έχει φωνήεν ή ρ-:  χώρα, οικία. Αυτό το –α διατηρείται σε όλες τις πτώσεις του ενικού και είναι μακρόχρονο. Το –α είναι βραχύχρονο: Στα δισύλλαβα που λήγουν σε –ρα:  μοῖρα, πεῖρα, σπεῖρα σφαῖρα, σφῦρα, Στα εξής δισύλλαβα: γαῖα, γραῖα, μαῖα Στα πρόπαροξύτονα: ἀλήθεια, εὔνοια, μάχαιρα.   Μη καθαρό είναι το α που έχει μπροστά του οποιοδήποτε φωνήεν εκτός του   ρ: μοῦσα, θάλασσα, δίψα, πεῖνα. Αυτό το α στη γενική και δοτική ενικού γίνεται –ης και –η. π.χ. τῆς θαλάσσης, τῃ θαλάσσῃ, τῆς μούσης, τῆ μούσῃ               Β’ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ      Τι ονόματα περιλαμβάνει η δεύτερη κλίση;   Η Β’κλίση έχει αρσενικά θηλυκά και ουδέτερα. Αρσενικα: σε  –ος Θηλυκά:    σε  –ος Ουδέτερα: σε –ο     Αρσενικά-Θηλυκά     Ενικός αριθμός Ονομ.      ὁ/ἡ ἄνθρωπος θυμός ἄμπελος ὁδός Γεν.        τοῦ/                 τῆς ἀνθρώπου θυμοῦ ἀμπέλου ὁδου Δοτ.       Τῶ/τῆ ἀνθρώπω θυμῶ ἀμπέλω ὁδῶ Αιτ.        τόν/                 τήν ἄνθρωπον θυμόν ἄμπελον ὁδόν Κλητ.      ὦ ἄνθρωπε θυμέ ἄμπελε ὁδέ                            Πληθυντικός αριθμός Ονομ.     οἱ/ αἱ ἄνθρωποι θυμοί ἄμπελοι ὁδοί Γεν.         τῶν ἀνθρώπων θυμῶν ἀμπέλων ὁδῶν Δοτ.     τοῖς/ταῖς ἀνθρώποις θυμοῖς ἀμπέλοις ὁδοῖς Αιτ.      τούς/                       τάς ἀνθρώπους θυμούς ἀμπέλους ὁδούς Κλητ.        ὦ ἄνθρωποι θυμοί ἄμπελοι ὁδοί         ουδέτερα                                     Ενικός αριθμός Ονομ.      το μάρμαρο φυτόν Γεν.        τοῦ μαρμάρου φυτοῦ Δοτ.       τῶ μαρμάρῳ φυτῶ Αιτ.        το μάρμαρον φυτόν Κλητ.      ὦ μάρμαρον φυτόν                     Πληθυντικός αριθμός Ονομ.     τά μάρμαρα φυτά Γεν.         τῶν μαρμάρων φυτῶν Δοτ.        τοῖς μαρμάροις φυτοῖς Αιτ.         τά μάρμαρα φυτά Κλητ.        ὦ μάρμαρα φυτά                                                                      Παρατηρήσεις: το –α των ουδετέρων είναι βραχύ. το –αι και –οι στο τέλος της λέξης είναι βραχέα. όταν η λήγουσα είναι μακρά ο τόνος πέφτει π.χ τοῦ ἀνθρώπου. οι υπόλοιπες πτώσεις τονίζονται όπως η ονομαστική. πηγή:sites.google.