Ιστορία Γ΄Γυμνασίου. Ασκήσεις. Ενότητα 13=Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης.

1.Σημείωσε δίπλα σε κάθε πρόταση το γράμμα Σ(για το σωστό)και το γράμμα Λ(για το λάθος).

Α.Η βιομηχανική επανάσταση έφερε σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές.

Β.Η εξωτερική μετανάστευση προς τις βιομηχανικές πόλεις πύκνωσε τις στρατιές των εργατών.

Γ.Οι αστοί ήταν πλέον η κυρίαρχη κοινωνική τάξη.

Δ.Οι άθλιες συνθήκες ζωής έκαναν τους εργάτες να μην ξεσηκώνονται αυθόρμητα.

2.Ενώνω και αντιστοιχίζω τις δύο  στήλες:

Α.εσωτερική μετανάστευση          1.κατευθύνθηκε στις ΗΠΑ

Β.εξωτερική μετανάστευση          2.πύκνωσε τις στρατιές των εργατών

Γ.μεγαλοαστοί                                3.αποτελούσαν την πλειονότητα

Δ.μικροαστοί                                  4.βιομήχανοι και  μεγαλέμποροι

Ε.αγρότες                                       5.δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι.

3.Συμπληρώνω τα κενά στην παρακάτω παράγραφο:

Το 1864 ιδρύθηκε στο………………………………..η πρώτη……………………..  ………………………  …………

που διαλύθηκε ωστόσο το………εξαιτίας διαφωνιών μεταξύ των ………………………Το 1889 στο ………………………..ιδρύθηκε η ………………………..   ………………………..  με τη συμμετοχή μόνο πολιτικών κομμάτων που τουλάχιστον θεωρητικά δέχονταν το……………………..

4.Ποιό συγκεκριμένο πρόβλημα της βιομηχανικής επανάστασης αναδεικνύει η παρακάτω φωτογραφία;

5.Με βάση τις δικές σου γνώσεις και όσα γράφονται στο σχολικό βιβλίο να αναπτύξεις το πρόβλημα της παιδικής εργασίας κατά  την άνθιση (την πρώτη άνθιση)της βιομηχανικής επανάστασης:

 «Οι εργοστασιάρχες της εποχής αναζητούσαν φθηνά εργατικά χέρια αλλά και δυναμικό που να εκπαιδεύεται εύκολα, οπότε αντί να χρησιμοποιούν τους αγρότες (μια και τα εργοστάσια βρίσκονταν κατά βάση στην ύπαιθρο, για την καλύτερη εκμετάλλευση της ενέργειας από τα ποτάμια) που δεν ήταν οι πλέον κατάλληλοι για τη βιομηχανική παραγωγή, δημιούργησαν μια νέα εργατική τάξη εκμεταλλευόμενοι τα παιδιά. Οπως επισημαίνει η καθηγήτρια Τζέιν Χάμφρις, με βάση τα στοιχεία των στατιστικών μελετών της, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του 18ου αιώνα το 35% των δεκάχρονων αγοριών τής εργατικής τάξης είχαν μπει στην παραγωγή, μεταξύ 1791-1820 (οπότε άρχισε η μεγάλης κλίμακας εκβιομηχάνιση) το ποσοστό ήταν 55% και ανέβηκε στο 60% μεταξύ 1821-1850.».

Βιβλιογραφία:

1. Ε. Burns, Ευρωπαϊκή Ιστορία. Εισαγωγή στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της νεότερης Ευρώπης, τ. Β', επιμέλεια-εισαγωγή Ι.Σ. Κολιόπουλος, μτφρ. Τάσος Δαρβέρης, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, χχ, σ. 101-102.

2.

 Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Οι σταχομαζώχτρες, 1857. Ο ρεαλισμός στη ζωγραφική.

3. Η πεζογραφία έδωσε σπουδαία δείγματα ρεαλισμού στα έργα του Άγγλου Ντίκενς (Όλιβερ Τουίστ), των Γάλλων Φλομπέρ (Μαντάμ Μποβαρί) και Ζολά (Οι Ρουγκόν Μακάρ) και των Ρώσων Ντοστογιέβσκι (Έγκλημα και τιμωρία) και Τολστόι (Πόλεμος και ειρήνη).

Βασίλειος Μακρυπούλιας,φιλόλογος.