Λατινικών σχεδιάγραμμα συνέχεια…. Υποκείμενο του απαρεμφάτου:

1.Ετεροπροσωπεία:

Το ειδικό απαρέμφατο όταν εξαρτάται από το ενεργητικό ή αποθετικό ρήμα  παίρνει το υποκείμενό του σε αιτιατική(ετεροπροσωπεία).

2.Ταυτοπροσωπεία.

Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου που εξαρτάται από  λεκτικό  ή δοξαστικό ρήμα  παθητικής φωνής σε περίπτωση ταυτοπροσωπείας τοποθετείται κανονικά σε πτώση ονομαστική και είναι φυσικά το ίδιο με αυτό του ρήματος.

Ιστορικό απαρέμφατο:

Στις διηγήσεις και περιγραφές συναισθημάτων που έγιναν με γοργότητα και ζωηρότητα έχουμε απαρέμφατο σε ενεστώτα αντί της οριστικής του παρατατικού.Το υποκείμενο του ιστορικού απαρεμφάτου μπαίνει σε πτώση ονομαστική.

Περί μετοχής.

Είδη μετοχής:

α)Επιθετική ή αναφορική μετοχή.

Λόγω του γεγονότος ότι η Λατινική γλώσσα δε διαθέτει άρθρο η χρήση αυτής της μετοχής είναι  περιορισμένη.

β)Κατηγορηματική μετοχή:

Στη Λατινική γλώσσα η χρήση της κατηγορηματικής μετοχής είναι πολύ περιορισμένη:Ρήματα που παίρνουν κατηγορηματική μετοχή είναι τα ακόλουθα:

sum

τα αισθητικά(video)

εκείνα που σημαίνουν  :παριστάνω ,πλάσσω,παρουσιάζω(praedico κ.λ.π).

γ)επιρρηματική μετοχή:

συνημμένη

απόλυτη

Τα 6 είδη της επιρρηματκής μετοχής είναι τα ακόλουθα:

αιτιολογική

τελική

χρονική

υποθετική

ενδοτική

τροπική.

Τα 3 είδη της αφαιρετικής απόλυτης μετοχής:

1.Γνήσια:

Αυτή αντιστοιχεί με τη γενική απόλυτο της αρχαίας Ελληνικής.

2.Ιδιάζουσα:

Η Λατινική έχει τις εξής τρείς μετοχές:

Ενεργητική φωνή: Ενεστώτος

                              Μέλλοντος

Παθητική φωνή:    Παρακείμενος

πέμπων=mittens

πέμψων= missurus

πεπομφώς =  missus.

Άρα στη Λατινική  δεν αποδίδεται  η μετοχή του ενεργητικού αορίστου.(πέμψας).Γι αυτό η μετοχή του μέσου αορίστου γίνεται αφαιρετική απόλυτη:

π.χ Caesar,his rebus cognitis,Romam venit.=Ο Καίσαρας αφού έμαθε αυτά,ήλθε στη Ρώμη.

3.Νόθος ή ατελής.

Επειδή δεν χρησιμοποιείται στη Λατινική γλώσσα η μετοχή του Ενεστώτος του ρήματος sum άλλά μόνον όταν το ρήμα sum είναι σύνθετο,όταν πρέπει να χρησιμοποιηθεί αυτή σχηματίζει αφαιρετική απόλυτο μόνον με το υποκείμενο και το κατηγορούμενο της εννοουμένης μετοχης(του sum).Εδώ το κατηγορούμενο δηλώνει : αξίωμα,επάγγελμα,ηλικία και ικανότητα.

π.χ.Miltiade imperatore Persae concursum fecerunt

(του Μιλτιάδου στρατηγού όντος οι Πέρσες έκαναν επιδρομή).