Σχέδιο έκθεσης:Σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας.

Προσέγγιση του θέματος: Σε μία εποχή τεχνολογικής εξειδίκευσης όπου όλα τα επαγγέλματα απαιτούν συγκεκριμένες γνώσεις προκειμένου οι εργαζόμενοι να αποδίδουν όσο το δυνατόν περισσότερο,είναι απαραίτητη η σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας.Αυτό είναι εύλογο εάν σκεφθούμε ότι οι φοιτητές και οι σπουδαστές από τη νεαρή ηλικία μαθαίνουν δεξιότητες, εκπαιδεύονται σε συγκεκριμένες εργασιακές καταστάσεις,και βέβαια είναι έτοιμοι να εισέλθουν στην αγορά εργασίας παράγοντας προϊόντα και χρήμα σύμφωνα με νέους αποδοτικούς εργασιακούς τρόπους.

Ιστορική αναδρομή-ορισμός του θέματος:Στις πρώτες κοινωνίες οι άνθρωποι εργάζονταν με βάση τις έμφυτες ικανότητές τους και κλίσεις.Επίσης στηρίζονταν στις πρωτογενείς ανάγκες τους και απαιτήσεις.Κάποιος ήταν γεωργός και σταδιακά μάθαινε πώς να καλυτερεύει τις καλλιέργειές του και τη σχέση του με τα παραγόμενα προϊόντα.Σε αρκετούς συγγραφείς(Ξενοφώντας,Ισοκράτης)παραδίδεται ο αγώνας των αγροτών και γεωργών να βελτιώσουν την παραγωγή τους και τα προϊόντας τους.Είναι κοινώς αποδεκτό ότι το πανεπιστήμιο εκπαιδεύει και εξειδικεύει τους νέους και τις νέες σε πλήρως στοχευμένη και επιστημονικώς αποδοτική εργασία προκειμένου η κάθε χώρα να παράγει υψηλής ποιότητας προϊόντα βελτιώνοντας και αναπτύσσοντας την οικονομία της.

Γιατί και πώς συνδέθηκε το πανεπιστήμιο με την εργασία:Στη βιομηχανική εποχή που ζούμε πολλά πράγματα,άρα και η οικονομία είναι αποτέλεσμα εξειδίκευσης και τεχνολογικών και μηχανικών γνώσεων.Επίσης γνώσεων επιστημονικών και άλλων δεξιοτήτων.Οι άνθρωποι σήμερα ελέγχουν όλο και περισσότερο τον κόσμο και το περιβάλλον γενικότερα μέσα από την επιστημονική γνώση.Είναι φυσιολογικό λοιπόν μέσα από τα πανεπιστήμια να προετοιμάζεται η εργασία εκείνη που θα εκμεταλλευτεί καλλίτερα την παραγωγή,τις πρώτες ύλες ,προκειμένου να παραχθούν υψηλής ποιότητας προϊόντα,το περιβάλλον να γίνε πηγή ενέργειας και πλούτου προκειμένου οι άνθρωποι και οι κοινωνίες να οδηγηθούν σε μία καλλίτερη και πιο ποιοτική ζωή.

Επαγγέλματα όπως αυτό των γεωργών και των αγροτών αναπτύσσεται επαρκώς μέσα από την επιστημονική γνώση.Οι αγροτικές οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν στοχευμένες οικογενειακές επιχειρήσεις στις οποίες με επιστημονικό τρόπο και αποοδοτικό συγχρόνως θα μπορούν να παράγουν και να εκμεταλλεύονται όσα παράγονται από τη γή.Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με ενεργειακά θέματα μέσα από την κατάλληλη επιστημονική γνώση μπορούν  να εκμεταλλευθούν κατάλληλα τα διάφορα μέρη του πλανήτη που αποτελούν πηγή ενέργειας,να ανακαλύψουν νέες πηγές ενέργειας,ώστε οι άνθρωποι να χαίρονται νέους τρόπους θέρμανσης και ηλεκτρικού ρεύματος,νέους τρόπους ύδρευσης ,καταδεικνύοντας ότι η επιστημονική γνώση μπορεί να καλυτερεύσει αποτελεσματικά την ανθρώπινη ζωή.

Η  ακραία όμως εξειδίκευση που συνεχώς επικρατεί  μειώνει δραστικά και απελπιστικά τις θέσεις εργασίας.Σε διάφορα έντυπα διαβάζουμε ότι συνεχώς μειώνονται οι θέσεις εργασίας διότι πολύ απλά αναπληρώνονται όλοι οι έμψυχοι εξειδικευμένοι εργάτες από μηχανές και ρομπότ.Πράγματι η πλήρης επικράτηση της τεχνολογίας και της μηχανής οδηγεί στην ανεργία όσους νέους και νέες έχουν μορφωθεί και μπορούν να εργασθούν συγκεκριμένα και να παράξουν πλούτο και παραγώγιμα προϊόντα.Είναι χαρακτηριστικό ότι σε εφημερίδα γράφηκε ότι σε μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης απολύθηκαν 2500 υπάλληλοι διότι η εργασία τους πλέον γίνεται από συγκεκριμένη μηχανή.

Βέβαια δεν είναι μόνο η μηχανοποίηση η αιτία της ανεργίας  των νεαρών πτυχιούχων.Οι Έλληνες ίσως μετά τις συνήθειες που  απέκτησαν  από την 400χρονη οθωμανική σκλαβιά  δείχνουν μία υπερβολική προτίμηση στη δημόσια  αποκατάστασή τους .Ήδη πολλοί και πολλές νεαροί και νεαρές πτυχιούχοι «βολεμένοι»στο δημόσιο δεν αναπτύσσονται επιστημονικά,μένουν στάσιμοι και τελικά οδηγούνται στη στασιμότητα.Πέρα από όλα αυτά όμως το δημόσιο και επειδή πολλοί διορίσθηκαν και επειδή δεν υπάρχει αξιοκρατία είναι κλειστό σε πολλούς και πολλές άξιους επιστήμονες  οι οποίοι βέβαια ψάχνουν άλλες ατραπούς εργασίας σε άλλες χώρες,κοινώς γίνονται επιστημονικοί μετανάστες.

Από το Ελληνικό κράτος-δυστυχώς-λείπει η ανάληψη ιδιωτικών πρωτοβουλιών και η σοβαρή χρηματοδότηση της έρευνας.Οι νεαροί πτυχιούχοι έχοντας την όρεξη να εργασθούν,έχοντας τη θέληση και τη βούληση να καταναλώσουν την επιστημονικότητά τους  για το κοινό καλό,αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα.Δεν χρηματοδοτείται η ιδιωτική πρωτοβουλία,η έρευνα,η δημιουργία προσωπικών θέσεων εργασίας πτυχιούχων και μορφωμένων ανθρώπων που πραγματικά θα μπορούσαν πολύ να βοηθήσουν τις χώρες στις οποίες μεγάλωσαν και ανδρώθηκαν.Ειδικά για την Ελλάδα θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι απουσιάζει παντελώς η ανάπτυξη,η εθνική ανάπτυξη,άρα οι νέοι επιστήμονες δεν έχουν καμμία εργασιακή απορρόφηση.Η σημερινή Ελλάδα μάλλον δεν αναλώνεται στην ανάπτυξη και στη δημιουργία σημαντικών θέσεων εργασίας,δεν ενδιαφέρεται να εκμεταλλευθεί τον πλούσιο ουρανό της και τη φύση της στηριζομένη στα μορφωμένα παιδιά της.Η Ελλάδα σήμερα απλά ζεί στην οικονομική σκιά της ευρώπης.

Μπορούμε όμως να συζητήσουμε και για κάτι άλλο.Η εμμονή των Ελλήνων σε θεωρητικές επιστήμες προκειμένου οι περισσότεροι Ελληνόπαιδες να σπουδάσουν νομικοί και ιατροί οδηγεί πολλές φορές σε  ανεργία και επιστημονική μετανάστευση.Επιβάλλεται πλέον η πολύπλευρη ανάπτυξη των νέων φοιτητών και σπουδαστών,η πολύπλευρη στελέχωση θεωρητικών και τεχνολογικών ιδρυμάτων προκειμένου να αποκτήσουν πραγματικές δεξιότητες σύμφωνα με τα ταλέντα τους.Σε αυτή την περίπτωση και τη στιγμή κατά την οποία υπάρχει εθνική παραγωγή οι νεαροί αυτοί πτυχιούχοι  σαφώς και θα απορροφηθούν στην αγορά εργασίας.

Βασίλειος Μακρυπούλιας,φιλόλογος.