Ιστορία Α΄γυμνασίου: περί της Κύπρου.

 

7.5   Οι τύχες της Κύπρου

            Ο Αλέξανδρος στην πορεία κατάκτησης του περσικού κράτους απελευθέρωσε και την Κύπρο το 332 π.Χ.

Μέχρι τότε η Κύπρος είχε αντιμετωπίσει πολλούς κινδύνους από εξωτερικούς εχθρούς. Η Κύπρος αποτελούνταν από εννιά βασίλεια που πολεμούσαν ενωμένα, αλλά αναγκάστηκαν να πληρώνουν φόρους υποτέλειας αρχικά στους Ασσύριους (721 π.Χ.), στους Αιγύπτιους και μετά στους Πέρσες. Κατά τη διάρκεια της δηλιακής συμμαχίας ο Κίμων ελευθέρωσε για λίγο διάστημα την Κύπρο. Μάλιστα οι Κύπριοι στάθηκαν στο πλευρό των Αθηναίων ενάντια στη σπαρτιατική ηγεμονία. Την εποχή του βασιλιά Ευαγόρα (410 π.Χ.) η Κύπρος γνώρισε ακμή και ενισχύθηκε η ελληνική παιδεία και ο πολιτισμός της.

 

7.4  Το έργο του Αλέξανδρου

            Η εκστρατεία του Αλέξανδρου δημιούργησε ένα τεράστιο κράτος από την Αδριατική έως τον Ινδό ποταμό και από την Κασπία έως την Αίγυπτο. Αυτό περιλάμβανε ένα πλήθος λαών με διαφορετικές γλώσσες, θρησκείες, νοοτροπίες και παραδόσεις. Ο Αλέξανδρος κατανόησε ότι, για να κυβερνηθεί αυτό το κράτος, έπρεπε να εφαρμοστεί μια πολιτική που θα γινόταν αποδεκτή από τους λαούς.

Καταρχήν φρόντισε να εντάξει στο στρατό νεαρούς Πέρσες, αφού πρώτα τους εκπαίδευσε στη μακεδονική πολεμική τακτική και στα ελληνικά γράμματα. Διατηρήθηκε η διοικητική διαίρεση της περσικής αυτοκρατορίας (σατραπείες) και υιοθετήθηκαν ορισμένα από τα έθιμα της περσικής αυλής, αλλά θεμελιώθηκε ένα νέο συγκεντρωτικό πολίτευμα (που συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες σε έναν ηγέτη).

Με σκοπό τη συμφιλίωση Ελλήνων και Περσών και την ανάμειξή τους σ’ ένα αρμονικό σύνολο, ενθαρρύνθηκαν οι μεικτοί γάμοι. Ο Αλέξανδρος δίνοντας το παράδειγμα νυμφεύεται τη Ρωξάνη, τη θυγατέρα ενός ευγενή από τη Βακτριανή. Μέσα σε μια ημέρα, όταν ο στρατός επιστρέφει από την Ινδία, οι περισσότεροι στρατηγοί του και 10.000 στρατιώτες νυμφεύονται Περσίδες σε μια λαμπρή τελετή.

Επίσης ίδρυσε στα κατακτημένα εδάφη πολλές νέες πόλεις, τις Αλεξάνδρειες, όπου εγκαταστάθηκαν αρχικά Έλληνες στρατιώτες. Γρήγορα όμως έγιναν πόλος έλξης και για πολλούς άλλους Έλληνες από την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Οι πόλεις αυτές μεταβλήθηκαν σε οικονομικές και πολιτιστικές κυψέλες του ελληνισμού, όπου άνθησαν η ελληνική παιδεία και γλώσσα καθώς και ο ελληνικός τρόπος ζωής, ώστε ο απόηχος της ελληνικής κληρονομιάς να κρατά μέχρι σήμερα.

Συγχρόνως ο Αλέξανδρος οργανώνει τη διδασκαλία των ελληνικών για 40.000 παιδιά της Περσίας. Ακόμη καλεί καλλιτέχνες από την Ελλάδα, όπως τον Λύσιππο και τον Απελλή, για να απαθανατίσουν με την τέχνη τους τη δόξα του. Οργανώνει στις πόλεις της Ασίας γυμναστικούς και μουσικούς αγώνες. Ο Αλέξανδρος εξακολουθεί να λατρεύει τους Έλληνες θεούς, όμως κατανοεί την αξία της ανεξιθρησκίας και επιτρέπει στον καθένα να πιστεύει ό,τι θέλει.

Επίσης ο Αλέξανδρος φροντίζει για τις ανταλλαγές ζωικών ή φυτικών προϊόντων ανάμεσα σε απομακρυσμένες περιοχές, αλλά και για τη μετακίνηση των ανθρώπων, τις οποίες διευκολύνουν οι δρόμοι, οι διώρυγες, τα λιμάνια, τα πλοία που συνεχώς κατασκευάζει ή επιδιορθώνει. Επιπλέον επιβάλλει στην αυτοκρατορία ένα κοινό νόμισμα, το μακεδονικό, που αντικαθιστά σταδιακά στην Ασία τους δαρεικούς, τα βαριά περσικά νομίσματα.

Το έργο του επηρέασε την πορεία της ιστορίας, αν και η βασιλεία του κράτησε μόνο δωδεκάμισι χρόνια.