Ιστορία Γ΄Γυμνασίου. Ενότητα 29: οι βαλκανικοί πόλεμοι.(1912-1913).

Αίτια:

1.Ο πλήρης σκοπός των νεοτούρκων είναι ο εκτουρκισμός του οθωμανικού κράτους.

2.Άρα άρχισαν οι διώξεις σε βάρος των αλλοεθνών  πληθυσμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

3.Αναζωπυρώθηκαν τα εθνικά αισθήματα των γειτονικών βαλκανικών λαών (Έλληνες,Βούλγαροι,Σέρβοι).

Ασκήσεις.

1.Αντιστοιχίστε τα δεδομένα των παρακάτω πινάκων:

Νεότουρκοι	Διάδοχος Κωνσταντίνος
Αναζωπυρώθηκαν	Σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Βενιζέλος	Βαλκάνιοι σύμμαχοι
Απαίτησαν σεβασμό από το σουλτάνο	Πολιτική κατευναστική
Απροθυμία σουλτάνου	Εθνικά αισθήματα
Αρχιστράτηγος	Εκτουρκισμός

2.Σημείωσε δίπλα από τις παρακάτω προτάσεις  το χαρακτηρισμό Σωστό(Σ) ή Λάθος (Λ).

Α.Ο Βενιζέλος δεν ακολουθούσε πολιτική κατευναστική.

Β.Η ένοπλη σύρραξη ξεκίνησε όταν οι βαλκάνιοι σύμμαχοι απαίτησαν από το σουλτάνο να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Γ.Η προθυμία του σουλτάνου να συζητήσει τέτοια ζητήματα στάθηκε η αφορμή του πολέμου.

3.Να σχολιάσεις τις παρακάτω εικόνες.

(Η Ελλάδα,αν και το κίνημα  των νεοτούρκων ανθεί, ανασηκώνεται ανορθώνεται.)

4.Από τις γνώσεις σου και από όσες πληροφορίες δίδονται στο σχολικό βιβλίο αλλά και στο παρακάτω παράθεμα   να δικαιολογήσεις το ξέσπασμα των βαλκανικών πολέμων και την είσοδο της Ελλάδος σε αυτούς:

«Τον Μάρτιο του 1912 η Σερβία και η Βουλγαρία με την έγκριση τηςΓερμανίας υπέγραψαν συμμαχία εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Βάσει της συμφωνίας σε περίπτωση νίκης επί των Τούρκων, η Βουλγαρία θα προσαρτούσε τα εδάφη ανατολικά τουΣτρυμόνα, η Σερβία τα εδάφη βόρεια του όρους Σκάρδος. Οι δύο χώρες δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για το μοίρασμα των εδαφών της Μακεδονίας. Στην συμμαχία προστέθηκε αργότερα και το Μαυροβούνιο.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος που ήταν τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, θεωρώντας ότι, αν ξεσπάσει ένοπλη σύγκρουση σταΒαλκάνια χωρίς Ελληνική συμμετοχή θα χανόταν για πάντα η δυνατότητα να υλοποιηθούν οι ελληνικές εθνικές διεκδικήσεις στη Μακεδονία και τη Θράκη, υπέγραψε τον Μάιο του 1912 αμυντική συμμαχία με τη Βουλγαρία. Οι δύο χώρες επίσης δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για το μοίρασμα των εδαφών της Μακεδονίας και συναίνεσαν απλώς στο να κρατήσει κάθε χώρα όσα εδάφη θα κατάφερνε να αποσπάσει από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Ένας παράγοντας που ώθησε την Βουλγαρική ηγεσία να δεχθεί τέτοιου είδους συμφωνία ήταν το γεγονός πως η ήττα της Ελλάδας κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 είχε δημιουργήσει στους υπολοίπους Βαλκάνιους την πεποίθηση ότι ο Ελληνικός Στρατός δεν αποτελούσε υπολογίσιμο παράγοντα. Οι Βούλγαροι, οι οποίοι θεωρούσαν ότι είναι «οι Πρώσοι των Βαλκανίων», πίστευαν ότι στην καλύτερη περίπτωση ο Ελληνικός Στρατός θα κολλούσε στα σύνορα ή θα σημείωνε λίγες τοπικές επιτυχίες χωρίς πάντως να μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις εδάφη που αποτελούσαν στόχο της Βουλγαρίας. Δέχθηκαν όμως την συμμαχία με την Ελλάδα επειδή πίστευαν στο αξιόμαχο του Ελληνικού στόλου, ο οποίος είχε την δυνατότητα να εμποδίσει την μεταφορά ενισχύσεων από τα λιμάνια της Μικράς Ασίας προς την Ευρωπαϊκή Τουρκία, όπως και πράγματι έκανε.».

Βασίλειος Μακρυπούλιας,φιλόλογος.