1.Ποιά είναι η ακριβής φύση του οικονομικού φιλελευθερισμού;
Οικονομικός
φιλελευθερισμός είναι η
ιδεολογική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η οργάνωση της οικονομίας γίνεται με βάση το άτομο, ότι δηλαδή κατά το δυνατόν οι περισσότερες
αποφάσεις λαμβάνονται από άτομα και όχι από συλλογικούς θεσμούς ή οργανώσεις[1]. Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα
διαφορετικών οικονομικών πολιτικών αλλά πάντα έχει ως θεμελιώδη χαρακτηριστικά
την στήριξη στην οικονομία της αγοράς και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αν και ο
οικονομικός φιλελευθερισμός μπορεί να υποστηρίξει ως έναν βαθμό κρατικές
ρυθμίσεις, έχει γενικώς την τάση να αντιτάσσεται στις παρεμβάσεις του κράτους
στην ελεύθερη αγορά όταν αυτές υποσκάπτουν το ελεύθερο εμπόριο και τον ανοιχτό
ανταγωνισμό. Ωστόσο ο οικονομικός φιλελευθερισμός μπορεί να δεχτεί κρατικές
παρεμβάσεις προκειμένου να αρθούν ιδιωτικά μονοπώλια καθότι
περιορίζουν τη δυνατότητα ορισμένων ατόμων να λαμβάνουν αποφάσεις. Ενώ ο
οικονομικός φιλελευθερισμός υποστηρίζει ότι οι αγορές θα πρέπει να είναι
απελευθερωμένες από το κράτος, πιστεύει ότι το κράτος νομιμοποιείται να
διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στην παροχή δημοσίων αγαθών[2].
Ο
οικονομικός φιλελευθερισμός συχνά συνδέεται με τη στήριξη στις ελεύθερες αγορές
και στην ατομική ιδιοκτησία των κεφαλαιουχικών αγαθών, ενώ συχνά
αντιπαραβάλλεται με παρεμφερή ιδεολογικά ρεύματα όπως ο σοσιαλφιλελευθερισμόςκαι η σοσιαλδημοκρατία, τα οποία υποστηρίζουν
εναλλακτικές εκδοχές του καπιταλισμού όπως
ο κοινωνικός καπιταλισμός, ο κρατικός καπιταλισμός ή η μικτή οικονομία. Ο
οικονομικός φιλελευθερισμός αντιτάσσεται επίσης στον προστατευτισμόστηρίζοντας το ελεύθερο εμπόριο
και τις ανοιχτές αγορές. Ιστορικά, ο οικονομικός φιλελευθερισμός αναπτύχθηκε ως
απάντηση στον μερκαντιλισμό και
τον φεουδαλισμό. Σήμερα ο οικονομικός φιλελευθερισμός εναντιώνεται
σε μη καπιταλιστικά οικονομικά ρεύματα όπως ο σοσιαλισμός και
οι κεντρικά σχεδιασμένες οικονομίες[3].
2.Γιατί
σύμφωνα με το παρακάτω κείμενο ο επιστημονικός σοσιαλισμός αντιπαλεύει τον
οικονομικό φιλελευθερισμό;Η Υπεραξία , αγγλ. (Surplus Value), είναι βασική έννοια της μαρξιστικήςοικονομικής θεωρίας, σύμφωνα με την οποία υπεραξία (Mehrwert)α[›] είναι η διαφορά μεταξύ της αξίας που δημιουργούν οι εργαζόμενοι στην καπιταλιστικήοικονομία και των μισθών με τους οποίους αμείβονται και οι οποίοι είναι πάντα χαμηλότεροι από αυτήν.
Η μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη της υφαν-τουργικής βιομηχανίας κατά τον 18ο
και 19 αι. οδήγησε στην εξαφάνιση της βιοτεχνίας και στον διαχωρισμό
του κόσμου του κεφαλαίου και του κόσμου της εργασίας.
Διατυπώθηκαν πολλοί
μαθηματικοί τύποι και μια πλειάδα στατιστικών συντεταγμένων για τον ακριβή
προσδιορισμό της υπεραξίας μεταξύ των οποίων και ο παρακάτω σε απλή μορφή:
όπου:
·
C είναι το σταθερό κεφάλαιο των υλικών που
χρησιμοποιούνται σε μια περίοδο συν το αποσβενόμενο τμήμα των εργαλείων και των
παραγομένων προϊόντων που χρησιμοποιούνται στη παραγωγική διαδικασία. (Μια
περίοδος είναι συνήθως μια ημέρα, μια εβδομάδα, έτος, ή ένας μόνο κύκλος
εργασιών που σημαίνει το χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί μια παρτίδα
του καφέ, (για παράδειγμα).
·
L είναι η ποσότητα του χρόνου εργασίας
(μέσος όρος ικανότητας και παραγωγικότητας) που εκτελείται στην παραγωγή των
τελικών προϊόντων κατά τη διάρκεια της περιόδου.
·
W είναι η αξία του προϊόντος της περιόδου
(προέρχεται από τη γερμανική λέξη για την αξία: Wert)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
vasilios888@yahoo.gr