απρόσωπη χρήση της παθητικής περιφραστικής συζυγίας

Λατινικά.

Η χρήση της παθητικής περιφραστικής συζυγίας(γερουνδιακό + sum).

Απρόσωπη.

Απρόσωπη σύνταξη έχουμε αν το ρήμα είναι αμετάβατο ή μεταβατικό με αντικείμενο όχι σε αιτιατική.Τότε χρησιμοποιούμε το ουδέτερο γερουνδιακού +est  και το υποκείμενο του ρήματος μετατρέπεται σε δοτική προσωπική του ποιητικού αιτίου.Τα αντικείμενα εάν υπάρχουν παραμένουν ως αντικείμενα χωρίς καμμία μεταβολή.

Υποκείμενο   (1)   +   τύπος ενεργητικής φωνής (2)  +αντικείμενο  (όχι σε αιτιατική)(3)

2=ουδέτερο γερουνδιακού+est  +1=δοτική του ποιητικού αιτίου+3=αντικείμενο.

(Η έγκλιση του est και ο χρόνος  είναι ίδια με την έγκλιση και το χρόνο του ρήματος της πρότασης που μετατρέπουμε).

Παράδειγμα μετατροπής της ενεργητικής σε παθητική σύνταξη με τη βοήθεια της παθητικής περιφραστικής συζυγίας.

Romani debebant parere legibus.

Εξετάζουμε  αν είναι δυνατή η μετατροπή  σε προσωπική παθητική σύνταξη αν δηλαδή το ρήμα pareo συντάσσεται με αιτιατική.Αφού διαπιστώσουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε απρόσωπη σύνταξη ως εξής:

Romani=το υποκείμενο  του προς μετατροπή ενεργητικού τύπου (parere) γίνεται ποιητικό αίτιο σε δοτική-debebant=ο εγκλιτικός ρηματικός τύπος δίνει χρόνο και έγκλιση στο est-parere=από τον ενεργητικό  τύπο βγαίνει το γερουνδιακό σε ονομαστική ουδετέρου-legibus=το αντικείμενο παραμένει αμετάβλητο.

Parendum erat   Romanis  legibus.

Σημείωση: είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε με το γερουνδιακό αντί δοτικής προσωπικής του ποιητικού αιτίου εμπρόθετο ποιητικό αίτιο (ab+αφαιρετική)όταν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης με άλλο τύπο της πρότασης.

Π.χ.Graeci  Romanis parere debebant –Parendum erat Romanis a Graecis (και όχι Parendum erat Romanis Graecis, διότι θα ήταν δύσκολο να διακριθεί το ποιητικό αίτιο από  το αντικείμενο σε δοτική).