Η Είδηση.Η Είδηση και το σχόλιο.

Το γεγονός και το σχόλιο στην είδηση.
Είδηση είναι οτιδήποτε αναγγέλεται, οτιδήποτε πληροφορείται  κάποιος με κάθε μέσο (εφημερίδες,περιοδικό,τηλεόραση, ραδιόφωνο,κ.λ.π).Η είδηση είναι εφήμερη.

Δημοσιογραφία ονομάζεται η συγκέντρωση και η διάδοση των ειδήσεων που σκοπό έχουν την ενημέρωση του πολίτη.Τη διακρίνουμε σε:

α.Ειδησεογραφία  : Ασχολείται ειδικά με την αναγραφή των ειδήσεων, δηλαδή ανακοινώνει ό,τι ενδιαφέρει τον άνθρωπο και επηρεάζει τη ζωή του.
β.Ερμηνευτική ειδησεογραφία: άρθρο, σχόλιο,χρονογράφημα, γελοιογραφία: Ερμηνεύει και σχολιάζει τα γεγονότα και τις ειδήσεις.


Ο δημοσιογράφος πολλές φορές συνδυάζει ορατά ή συγκαλυμμένα την είδηση και το σχόλιο, αίροντας την αντικειμενικότητα της πληροφόρησης.

Ο αναγνώστης πρέπει να διακρίνει:

α. το σχόλιο :  το καθαρά υποκειμενικό στοιχείο: γίνεται δεκτό με επιφύλαξη γιατί μπορεί να αποδειχθεί λανθασμένο , γιατί δεν είναι σύμφωνο με την ιδεολογία μας.

β. το γεγονός : το αντικειμενικό περιεχόμενο της είδησης, τη συντελεσμένη δηλαδή  πράξη που αποδεικνύεται  με αδιάσειστα στοιχεία ώστε γίνεται ανεπιφύλακτα αποδεκτή.

Τεχνικές σχολιασμού γεγονότος:

1.Τα κατάλληλα σημεία στίξης συμπληρώνουν ό,τι αποτυπώνεται με λέξεις και εκφράζουν :θαυμασμό, ενθάρρυνση,ευχαρίστηση,έκπληξη,συμφωνία,αποδοκιμασία,αποστροφή,αγανάκτηση,κατάπληξη,αποθάρρυνση,δισταγμό,απορία,αμφισβήτηση,ειρωνία,έμφαση.

2.Προβολή και διαφοροποίηση της είδησης:
Επιτυγχάνεται με ;
το μέγεθος των στοιχείων του τίτλου
την έκταση του  γεγονότος
τη θέση του στη σελίδα
τη μη δημοσίευσή της.
Αυτά εξαρτώνται;
από τη βούληση του δημοσιογράφου
τη γραμμή της εφημερίδος.

Στη δημοσιογραφική επικοινωνία έχουμε:
α.τον πομπό: είναι ο δημοσιογράφος ή ευρύτερα η εφημερίδα
β.το μήνυμα;  η είδηση
γ.το δέκτη: ο αναγνώστης.

Ο τρόπος πρόσληψης του μηνύματος είναι συνάρτηση των γνώσεων των βιωμάτων του κάθε αναγνώστη σχετικά με το περιεχόμενο της είδησης.Ο δέκτης πρέπει να είναι γνώστης  του;

εξωγλωσσικού πλαισίου:  της γνώσης του κόσμου που είναι απαραίτητη για την ερμηνεία του μηνύματος.

γλωσσικού πλαισίου:  του τμήματος του λόγου μέσα στο οποίο εμφανίζεται ένα γλωσσικό στοιχείο.

Π.χ. ο τίτλος μιάς είδησης γίνεται κατανοητός όταν διαβάσει κανείς ολόκληρο το κείμενο της είδησης η οποία αποτελεί το γλωσσικό πλαίδιο του τίτλου.