έκφραση-έκθεση,τρόποι ανάπτυξης παραγράφου,ορισμός....

Έκφραση-έκθεση,ανάπτυξη παραγράφων,τρόποι…

Με ορισμό….

Ορισμός είναι ο καθορισμός και η έκθεση των κυρίων γνωρισμάτων μιάς έννοιας.π.χ.ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση   του ατόμου που προέρχεται από τη σωματική ευεξία ,την αίσθηση της εσωτερικής πληρότητας,και την επιτυχία των στόχων που έθεσε στη ζωή του.

Στον ορισμό διακρίνουμε:

1.την οριστέα έννοια	Η έννοια που ορίζεται:π.χ ευτυχία
2.το γένος της έννοιας	Ευρύτερη  έννοια στην οποία υπάγεται η οριστέα έννοια π.χ. η ψυχική ικανοποίηση του ατόμου.
3.την ειδοποιό διαφορά	Τα διακριτικά χαρακτηριστικά της οριστέας έννοιας από άλλες του ιδίου γένους.π.χ. προέρχεται από τη σωματική ευεξία ,την αίσθηση της εσωτερικής πληρότητας και την επιτυχία των στόχων που έθεσε στη ζωή του.

Τα είδη των ορισμών:

Α.ως προς τον τρόπο που παρουσιάζουν την οριστέα έννοια:	®Αναλυτικός:παρουσιάζει την ουσία της έννοιας και εκθέτει τα γνωρίσματα που περιέχονται σε αυτήν π.χ.αναλφαβητισμός είναι η αδυναμία του ατόμου να γράφει να διαβάζει και να κατανοεί ένα απλό κείμενο. ®Συνθετικός ή γενετικός:περιγράφει τη διαδικασία γένεσης μιάς έννοιας ενός πράγματος από τα αναγκαία και ουσιώδη συστατικά του/μέρη π.χ. πρβλ παραπάνω τον ορισμό που δώσαμε στην ευτυχία.
Β.ως προς την έκτασή τους	→σύντομος:εκτείνεται σε μερικές γραμμές →εκτεταμένος :εκτείνεται σε μία παράγραφο ή σε ολόκληρο το κείμενο (συνήθως με την παραγωγική μέθοδο).

Στη διατύπωση του ορισμού συνήθως χρησιμοποιείται η παθητική σύνταξη γιατί η οριζομένη έννοια είναι υποκείμενο του ρήματος.Το ενεργητικό ρήμα έχει ως υποκείμενο το συντάκτη και χρησιμοποιείται το πρώτο ενικό (σπανιότερα)το πρώτο πληθυντικό συχνότερα πρόσωπο.

→παράγραφος με ορισμό:

Η παράγραφος αναπτύσσεται με ορισμό όταν το περιεχόμενο της θεματικής πρότασης γεννά την ερώτηση «τι είναι;»ή «τι εννοεί με αυτό;».

Ειδικότερα:

1.η θεματική περίοδος	Αποτελεί τον ορισμό της οριστέας έννοιας
2.οι λεπτομέρειες	Αναλύουν ή επεξηγούν το κάθε  ένα από τα χαρακτηριστικά που απαρτίζουν την ειδοποιό διαφορά της κυρίας έννοιας.

Παράδειγμα:

Χαρακτήρας(χαράσσω-αποτύπωμα ,σφραγίδα)είναι το σύνολο των  διαθέσεων και έξεων ,ορμών και μορφών συμπεριφοράς με τις οποίες το άτομο προσδιορίζεται τόσο στον εξωτερικό κόσμο όσο και στον εσωτερικό (εαυτό του).Δηλαδή όλες οι συνειδησιακές λειτουργίες (αντίληψη,βούληση,διανόηση,συναίσθημα,και το ψυχικό υπόστρωμα-έμφυτες και επίκτητες τάσεις)με τις οποίες το  άτομο εκφράζει τον τρόπο ύπαρξής του και αντιδρά στο περιβάλλον που δρά  και κινείται.Όταν ο χατακτήρας αυτός,όπως τον προσδιορίσαμε,οργανώνεται και αυτοδιαπαιδαγωγείται μέσω της αγωγής και εκπαίδευσης,τότε φθάνει στο υψηλότερο σημεό του ολοκληρώνεται και τον ονομάζουμε προσωπικότητα (με περισσότερο ηθικό από ό,τι ψυχολογικό περιεχόμενο).Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι είμαστε ό,τι πράττουμε εφόσον ο χαρακτήρας είναι η έκφραση ολοκλήρου του ψυχικού και διανοητικού μας κόσμου.