Δειγματική διδασκαλία,Ευριπίδου Ελένη.

Δειγματική διδασκαλία στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών από μετάφραση.

Ευριπίδου,Ελένη,στιχ.1305-1424,Γ΄επεισόδιο.

Πρωταγωνιστές:Θεοκλύμενος και Ελένη.

Χώρος –χρόνος:το παλάτι του βασιλιά,δίπλα στον τάφο του πατέρα του,τη στιγμή κατά την οποία αρχίζει να εφαρμόζεται το σχέδιο του Μενελάου και της Ελένης.

Α.Νόημα.Οι ιδέες    και οι πράξεις των βασικών πρωταγωνιστών του κειμένου μέσα στη ροή και στη πλοκή της υπόθεσης όπως δίδεται από τον ποιητή.

Β΄.Δομή του κειμένου.Αναφέρονται οι ενότητες του κειμένου και δίδονται οι πλαγιότιτλοι αυτών.π.χ.1305-1313:Η ανακάλυψη του Θεοκλυμένου.

Γ΄.Ερμηνεία .α)κυριολεκτική.Επίπεδο 1.Όλα γίνονται από την Ελένη χάριν του προμελετημένου σχεδίου απόδρασης αυτής και του συζύγου της.Γι αυτό το λογο δέχεται να παντρευτεί και τον αγνοούντα Θεοκλύμενο.

                                                 Επίπεδο  2.Ο φιλόσοφος και ακροατής των σοφιστών Ευριπίδης χρησιμοποιεί ευρέως τις μεθόδους των σκαπανέων αυτών του λόγου (Γοργίας)όταν με το σύστημα των διττών λόγων εκτυλίσσει την υπόθεσή του.Όταν ο Μενέλαος αναφέρει στην Ελένη ότι θα πρέπει να είναι φρόνιμη στον άντρα της γυναίκα εννοεί βέβαια ως άντρα τον εαυτό του.Ο Θεοκλύμενος θεωρεί ότι ο Μενέλαος βέβαια εννοεί εκείνον.

                        Β)Μεταφορική:Ο άνθρωπος φθάνοντας στα πρόθυρα του Είναι ξεγελάει-νικά-όποιον τον εμποδίζει να κατακτήσει την όποια υπέρτατη αλήθεια.

Δ΄.Ιδεολογικά στοιχεία του κειμένου:Αναφέρονται οι ιδέες της εποχής εκτύλιξης του δράματος ,π.χ.στο στίχο 1310-12 μπορούμε να αναφερθούμε στο θέμα των ονείρων κ.λ.π.

Ε΄.Παραδίδουμε τις αφηγηματικές τεχνικές που χρησιμοποίησε ο ποιητής για να προωθήσει το μύθο στο παρόν κείμενο:π.χ την κορύφωση της τραγικής ειρωνείας στο στίχο 1401,όπου ο Θεοκλύμενος στέλνει το Μενέλαο μέσα στο παλάτι να διαλέξει δώρα για την υποτιθέμενη κηδεία του(του Μενελάου).

Στ΄.Συνδυάζουμε αποδεδειγμένα χαρακτηριστικά του ποιητού,όπως αναφέρονται και στην εισαγωγή του βιβλίου.Π.χ.η ανύψωση  της γυναίκας στον Ευριπίδη,είναι μία πραγματικότητα όπως φαίνεται και στο παρόν κείμενο όπου όλα κατευθύνονται από τη νοητική μαεστρία της Ελένης.Φαίνεται ότι ο ποιητής δίδει έμφαση στο θηλυκό στοιχείο υπονοώντας ότι η πορεία του ανθρώπου προς το Είναι θα πρέπει να γίνεται με αγάπη και επιθυμία ,στοιχεία βέβαια θηλυκά.

Ζ΄.Σύγκριση με άλλα παρεμφερή κείμενα του ίδιου ή άλλων ποιητών.Σε όλα σχεδόν τα έργα του ο Ευριπίδης θέτει τις γυναίκες σε πρωταγωνιστική θέση (Ιφιγένεια,Φαίδρα κ.λ.π).

Η΄.Μέσα από τη διακωμώδηση του Θεοκλύμενου και την άκρατη ταπείνωση του Μενελάου ο ποιητής αναδεικνύει τον απλό άνθρωπο ο οποίος πέρα από τίτλους και αξιώματα πολεμά για την ανεύρεση της αληθείας.

                                                                                     Μακρυπούλιας Β.

                                                                                     Φιλόλογος.