Aρχαία Ελληνικά από μετάφραση Α Γυμνασίου, Ομήρου Οδύσσεια. Περιληπτική απόδοση, 12ης ενότητος,στ:θ 102-461.550-688.

Ο Οδυσσέας ακούγοντας το τραγούδι του Δημόδοκου για τη φιλονικία του με τον Αχιλλέα στην Τροία κρυφόκλαιγε. Κανείς δεν το πρόσεξε, εκτός από τον Αλκίνοο, που αντιλήφθηκε τη συγκίνησή του, και για να αλλάξει την ατμόσφαιρα πρότεινε να γίνουν αθλητικοί αγώνες  στην αγορά.Εκεί οι Φαίακες αγωνίσθηκαν στο τρέξιμο στο άλμα στο δίσκο και στην πυγμαχία. Κάποια στιγμή ο Λαοδάμας, γιός του Αλκινόου, κάλεσε τον ξένο να λάβει και αυτός μέρος. Ο Οδυσσέας αρνήθηκε ευγενικά. Ο Ευρύαλος όμως τον πρόσβαλε λέγοντας πώς δεν γνωρίζει από αθλητικούς αγώνες και πώς πρέπει να είναι κάποιος έμπορος που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το εμπόρευμά του και το συναφές κέρδος από αυτό.

Ο Οδυσσέας ανταπέδωσε την προσβολή χαρακτηρίζοντάς τον ανόητο και δέχθηκε να λάβει μέρος στους αγώνες. Αγωνίσθηκε στη δισκοβολία όπου βγήκε πρώτος με μεγάλη διαφορά με μία εκπληκτική ρίψη. Αναθαρρημένος για τη μεγάλη του επιτυχία καυχήθηκε για τις επιδόσεις του και σε άλλα αγωνίσματα προκαλώντας όλους τους Φαίακες εκτός του Λαοδάμαντος που ήταν ο ξενιστής του. Ο Αλκίνοος όμως εκτόνωσε την ατμόσφαιρα δικαιολογώντας την έντονη αντίδραση του Οδυσσέα και προβάλλοντας τον πολιτισμό των Φαιάκων. Ακολούθησε με προτροπή του χορός υπό τους ήχους ενός τραγουδιού του Δημόδοκου, το οποίο μιλούσε για το πώς ο Ήφαιστος παγίδευσε τη σύζυγό του Αφροδίτη και τον εραστή της Άρη. Όλοι διασκέδαζαν ενώ ο Οδυσσέας εντυπωσιάσθηκε από τη χορευτική δεξιοτεχνία των Φαιάκων και εξέφρασε τον θαυμασμό του. Ο Αλκίνοος πρότεινε στους άρχοντες να χαρίσουν στον ήρωα δώρα και ο Ευρύαλος να συμφιλιωθεί μαζί του.

Απαντήσεις στα θέματα των 2 τελευταίων αναρτήσεων (Αρχαία Ελληνικά Α γυμνασίου, Ιστορία Β γυμνασίου).

Aπαντήσεις  σε θέματα Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Α΄Γυμνασίου.

1.οίκον

2.ποταμούς

3.πολέμιοι

4.οφθαλμούς

5. νόμοις, θεώ.

6.οικίσκω.

1. τά λογεία

2.τήν άμπελον

3.τώ όρκω

4.το ποτήριον

5.τών ψήφων

6.ο γεωργός

7.τού οίνου

Α- iii

β-i

γ-V

δ- ii

ε-vi

στ-iv

1.χρυσού

2.στέφανον

3.σκήπτρω

4.έλαφον, αμπέλω.

5.ναοίς, ζώα.

Μεθόδου

Παραγράφοις

Τροφόν

Άμμω

Κεράμους

Νόσους

Διαλέκτω

Προόδοις

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Α´ Γυμνασίου: Επαναληπτικές ασκήσεις

1.Να συμπληρωθούν τα κενά με τους κατάλληλους τύπους δευτερόκλιτων ουσιαστικών.

• Ὁ ἀνήρ εἰσῆλθε εἰς τόν …………………………. (οἶκος).
• Οἱ στρατιῶται διαβαίνουσιν τούς ………………….. (ποταμός).
• Οἱ …………………….. (σύμμαχος) γνωρίζουσι τάς ἀρετάς τῶν ………………. (πολέμιος).
• Ὁ Θάμυρις διεφθάρει τούς …………………….. (ὁφθαλμός).
• Πείθου τοῖς ………………………. (νόμος) και τῷ ………………….. (θεός).
• Οί ποιμένες ἐβίουν ἐν τῷ ………………….. (οἰκίσκος).

2.Να γραφούν τα ουσιαστικά στον άλλον αριθμό.

• τό λογεῖον ………………………….
• τάς ἀμπέλους …………………………….
• τοῖς ὄρκοις ……………………………..
• τά ποτήρια ………………………….
• τῆς ψήφου ………………………..
• οἱ γεωργοί ………………………..
• τῶν οἴνων ………………………..

3.Να γίνει η αντιστοίχιση.

α)τήν ἄμπελον	i.         αιτιατική πληθυντικού
β)τούς γεωργούς	ii.         κλητική πληθυντικού
γ)τά δένδρα	iii.         αιτιατική ενικού
δ)ὦ ταῦροι	iv.         δοτική ενικού
ε)τοῖς στρατηγοῖς	v.         ονομαστική πληθυντικού
στ)τῶ σταδίῳ	vi.         δοτική πληθυντικού

4.Να συμπληρωθούν τα κενά με τους κατάλληλους τύπους ουσιαστικών.

Προτεινόμενο διαγώνισμα Ιστορίας β΄γυμνασίου.

ΩΡΙΑΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Α΄ ΤΡΙΜΗΝΟΥ                     A

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

ΕΠΩΝΥΜΟ:……………………                                      ΟΝΟΜΑ:………………..

ΤΑΞΗ:………………………….                                        ΤΜΗΜΑ:………..………

ΜΑΘΗΜΑ:……………………..                                      ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:…….….

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΟΜΑΔΑ Α ( Από τις πέντε ερωτήσεις επιλέγετε τρεις. Κάθε ερώτηση βαθμολογείται με 4 μονάδες)

1)      Να εξηγήσετε τους όρους: Θέματα, Εξελληνισμός της κρατικής διοίκησης.

2)      Να γράψετε δίπλα σε κάθε αριθμό της στήλης Α τον Αυτοκράτορα (Ιουστινιανός ή Ηράκλειος) που σχετίζεται.

  Στήλη Α

1 Κωδικοποίηση του Ρωμαϊκού  Δικαίου.

2 Αναστολή Νεοπλατωνικής Ακαδημίας

3 Δημιουργία Θεμάτων

4 Ανάκτηση Τιμίου Σταυρού

Έκθεση Γ΄ Λυκείου: Μητρότητα – Οικογένεια – Παιδί

Άρθρο 21. 1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.

[Σύνταγμα της Ελλάδας]

Μητρότητα

Η μητρότητα συνιστά αναμφίβολα μια έννοια καίριας σημασίας, μιας και αποτελεί απολύτως αναγκαία διαδικασία για τη διασφάλιση της συνέχισης, όχι μόνο της ανθρώπινης ζωής, αλλά και κάθε εθνικής υπόστασης. Κάθε χώρα, επομένως, -και πολύ περισσότερο εκείνες που βρίσκονται αντιμέτωπες με φαινόμενα υπογεννητικότητας-, οφείλει να εφαρμόζει κάθε απαραίτητο μέτρο για την προστασία της. Όπως είναι, άλλωστε, σαφές, η απόκτηση και η ανατροφή ενός παιδιού -ιδίως στη σύγχρονη εποχή- κοστίζει τόσο σε επίπεδο χρημάτων όσο και σε επίπεδο χρόνου. Η Πολιτεία οφείλει, άρα, μεταξύ άλλων, να φροντίσει για τα ακόλουθα ζητήματα:

- Οικονομική ενίσχυση πολύτεκνων και μονογονεϊκών οικογενειών. Μια πολύτεκνη οικογένεια, όπως και μια μητέρα που καλείται να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της, έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένα οικονομικά βάρη, τα οποία πιθανώς δεν μπορούν να καλύψουν με τους δικούς τους και μόνο οικονομικούς πόρους. Το κράτος οφείλει, λοιπόν, να εκφράζει τη στήριξή του τόσο απέναντι σ’ εκείνες τις οικογένειες που αποκτούν τρία και παραπάνω παιδιά, όσο και απέναντι στις γυναίκες που για τον οποιονδήποτε λόγο αναγκάζονται -ή επιλέγουν- να αναθρέψουν μόνες τους το παιδί τους.

Ας μη λησμονούμε πως τόσο η διαδικασία του τοκετού, όσο και ο αναγκαίος εξοπλισμός για τη φροντίδα και την ανατροφή του βρέφους, μεταφράζονται σε σημαντικά χρηματικά ποσά, τα οποία δεν μπορούν να καλυφθούν πλέον απ’ όλους τους πολίτες, και τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά τόσο για τους νέους ανθρώπους που σκέφτονται να αποκτήσουν το πρώτο τους παιδί, όσο και για τις οικογένειες που θέλουν να αποκτήσουν περισσότερα του ενός.  

Θεωρία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄Λυκείου.

A.Kειμενικοί δείκτες: Ποιοι είναι οι κειμενικοί δείκτες ενός κειμένου;

Είναι τα μορφικά στοχεία του κειμένου που συνιστούν το εξωτερικό περίβλημα αλλά και το σκελετό του.Περιλαμβάνουν:

1)Λογοτεχνικό είδος/γένος.

2) Γλωσσικές επιλογές.

3) αφηγηματικοί τρόποι και επιλογές και αφηγηματικές τεχνικές.

4)δομή, πλοκή και χαρακτήρες.

Β. Συγκείμενα.

Το κάθε λογοτεχνικό κείμενο περιέχει συγκείμενα (πρόσθετα) στοιχεία:  

1.Ιστορικές πληροφορίες ώστε να καταλάβουμε σε ποια ιστορική εποχή εκτυλίσσεται το λογοτέχνημα.

2.Κοινωνικές πληροφορίες ώστε να καταλάβουμε σε ποια κοινωνία εξελίσσεται το λογοτέχνημα.

3.Φιλοσοφικές πληροφορίες, θεολογικές πληροφορίες, πολιτικές και οικονομικές, ώστε να κατανοήσουμε ποιες ιδέες, ποιες πολιτικές καταστάσεις συμβαίνουν και εξελίσσουν όλα όσα λέγονται στο λογοτέχνημα.

Γ.Ποιά είναι η παραδοσιακή και  ποια είναι η μοντέρνα ποίηση (λογοτεχνία γενικά).

Χαρακτηριστικά παραδοσιακής ποίησης:

1.Ο στίχος έχει προσδιορισμένο αριθμό συλλαβών.

2.Η στροφή έχει συγκεκριμένο αριθμό στίχων.

3.Ο χωρισμός σε στροφές γίνεται με ορισμένο κάθε φορά κανόνα.

4.Υπάρχει ομοιοκαταληξία μεταξύ των στίχων.

5.Υπάρχει κανονικότητα στη στίξη.

6.Ο τίτλος του ποιήματος έχει άμεση σύνδεση με το περιεχόμενο του ποιήματος.

7.Υπάρχει μέριμνα για τη λυρικότητα (συναισθήματα) του λόγου.

8.Τα νοήματα αναπτύσσονται με εμφανή λογική αλληλουχία.

9.Οι λέξεις οι οποίες είναι κυρίως ποιητικές, διατηρούν το σύνηθες νόημά τους, έστω και αν αυτό διευρύνεται μερικώς στην περίπτωση των μεταφορικών εκφράσεων.

10. Δεν παραβιάζονται οι συντακτικοί και γραμματικοί κανόνες, στοιχείο το οποίο διευκολύνει τη σαφήνεια στη διατύπωση.

Χαρακτηριστικά μοντέρνας ποίησης.

Θέμα: Η σημασία της τέχνης σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. «Η πολυσήμαντη προσφορά της Τέχνης»

Η τέχνη, σε κάθε πιθανή της έκφανση, αποτελεί καίριο τρόπο έκφρασης και εκδήλωσης των ανθρώπινων συναισθημάτων και ιδεών. Η προσφορά της είναι εξέχουσας σημασίας τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό, μιας και κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, που εκφράζεται μέσω αυτής, αποτελεί σημείο επαφής για όλους τους ανθρώπους. Κάθε έργο τέχνης είτε εξυμνεί τον έρωτα και την αγάπη είτε τον πόνο και την απόγνωση, λειτουργεί ως ένας παγκόσμιος κώδικας επικοινωνίας.

Η δυνατότητα έκφρασης που προσφέρει η τέχνη σε κάθε άτομο προσωπικά επιτελεί διττή λειτουργία, καθώς από τη μία αποτελεί ένα ιδανικό μέσο εκτόνωσης κι από την άλλη συνιστά μια ουσιαστική δίοδο των δημιουργικών δυνάμεων του ατόμου. Το άτομο κατορθώνει να αποφορτιστεί από την πληθώρα των συναισθημάτων του είτε αυτά είναι αρνητικά είτε θετικά, διασφαλίζοντας έτσι την πολυπόθητη πλέον ψυχική γαλήνη. Ενώ, παράλληλα, έχει την ευκαιρία να διοχετεύσει τη δημιουργικότητά του συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο στην πνευματική και πολιτιστική εξέλιξη της κοινωνίας του. Η τέχνη, άλλωστε, έχει το μοναδικό γνώρισμα ότι αποτελεί ένα συλλογικό απόκτημα που συντίθεται από έργα μεμονωμένων ατόμων.

Επιπλέον, μέσα από τη μεμονωμένη προσπάθειά του, κάθε άτομο αναμετράται με τον εαυτό του και τις δυνατότητές του, ωθούμενο ουσιαστικά στην πνευματική ανέλιξη. Η απόπειρά του να εκφραστεί, η απόπειρά του να δημιουργήσει, του δίνουν την ευκαιρία να οξύνει την κριτική του ικανότητα και να τονώσει τις πνευματικές του λειτουργίες, καθώς η καλλιτεχνική δημιουργία δεν επιτυγχάνεται χωρίς ουσιαστικό κόπο και χωρίς την αναγκαία εσωτερική αναζήτηση του δημιουργού. Η παιδευτική αξία της τέχνης, άλλωστε, λειτουργεί αμφίδρομα καθώς όχι μόνο αποτελεί παιδευτικό μέσο για τον αποδέκτη, αλλά και αφορμή πνευματικής τριβής για τον ίδιο τον καλλιτέχνη.

Η παιδευτική, μάλιστα, αξία της τέχνης αποκτά σαφώς σημαντικότερες διαστάσεις αν εξεταστεί ευρύτερα, στα πλαίσια του κοινωνικού συνόλου. Οι πολίτες που καθίστανται κοινωνοί των έργων τέχνης, αποκτούν τη δυνατότητα να εισέλθουν στον ιδιαίτερο τρόπο θέασης της πραγματικότητας κάθε δημιουργού χωριστά, γνωρίζοντας έτσι διαφορετικούς τρόπους σκέψης και αλλάζοντας κάποτε τις προσωπικές τους θέσεις. Η τέχνη, βέβαια, ως παιδευτικό μέσο, δε λειτουργεί μόνο ως σημείο επαφής διαφορετικών απόψεων, αλλά και ως φορέας αισθητικής αγωγής, που επιχειρεί να φέρει τα άτομα σε επαφή με εκδηλώσεις καλαισθησίας και αρμονίας, μέσα από τη διαρκή αναζήτηση του ωραίου και την προβολή του αισθητικά άρτιου.

Σε μια πιο διευρυμένη, πάντως, εξέταση της προσφοράς της τέχνης, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως αποτελεί ιδανικό συνεκτικό δεσμό μεταξύ, όχι μόνο των πολιτών μιας κοινωνίας, αλλά και ολόκληρων λαών. Μέσα από την έκφραση συναισθημάτων, τα οποία είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, οι πολίτες των διαφόρων χωρών κατορθώνουν να αναγνωρίσουν τις κοινές τους πτυχές και να προσπεράσουν ευκολότερα τις τυχόν πολιτιστικές τους διαφορές. Η τέχνη αποτελεί μια κοινή γλώσσα για όλους τους ανθρώπους, η οποία καθιστά σαφές πως οι μεταξύ μας ομοιότητες διατρέχουν την υπόστασή μας βαθύτερα από τις διαφορές μας.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, πως η προσφορά της τέχνης είναι πολλαπλή τόσο σε ατομικό επίπεδο, μέσω της δυνατότητας που παρέχει στο άτομο να εκφράσει τα συναισθήματά του, όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο μέσω της παιδευτικής της λειτουργίας. Η τέχνη μπορεί, επομένως, να αποτελέσει μια αποτελεσματική διέξοδο στις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου, καθώς και το ιδανικό μέσο επικοινωνίας μεταξύ των λαών της γης.

[Λέξεις: 520]

Πηγή: Latistor.