Aπαντήσεις στα θέματα Έκφρασης – Έκθεσης των Πανελλαδικών εξετάσεων Ημερησίων Λυκείων 2019.




Α1 . Ο συγγραφέας του κειμένου N.Bobbio αναφέρεται στα ιδανικά και στις αξίες  που θεμελιώνουν τη δημοκρατία.Στις ημέρες μας αναδεικνύεται η ανάγκη να γαλουχηθούν οι νέοι με δημοκρατικά ιδεώδη που θα διαπλάσουν ενεργούς πολίτες.Συγκεκριμένα η καλλιέργεια της ανοχής δύναται να πατάξει το φανατισμό και να εδραιώσει την ειρήνη.Παράλληλα καθίσταται απαραίτητος ο τερματισμός της βίας και ο σεβασμός προς τις δημοκρατικές διαδικασίες που εξασφαλίζουν την ομαλή κοινωνική αντιπαράθεση. Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών άλλωστε παρέχει τη δυνατότητα ειρηνικής ανανέωσης της
κοσμοθεωρίας και των αντιλήψεων, που διαμορφώνουν τις κοινωνικές σχέσεις. Τέλος, το ιδανικό της αδελφότητας και η συστράτευση των ανθρώπων σε μια κοινή μοίρα θα θεμελιώσει το δημοκρατικό ήθος και θα εκδημοκρατίσει την ανθρώπινη πορεία.

Β1.α.Σωστό
     Β. Λάθος
     Γ.  Σωστό
     Δ.  Σωστό
     Ε.  Λάθος


Β2. α) 1. Η διδαχή του Καρλ Πόπερ «Ποτέ μου δεν ξεχνώ τη διδαχή του Καρλ Πόπερ, σύμφωνα με την οποία ... χωρίς αιματοχυσίες.»
               2. Χαρακτηρισμός της Ιστορίας ως «απέραντο σφαγείο» από τον Χέγκελ στο έργο του Φιλοσοφία της Ιστορίας «Στο έργο του Φιλοσοφία της Ιστορίας ... «απέραντο
σφαγείο».»
           
          β)  Η επιστράτευση της επίκλησης στην αυθεντία ως τρόπο πειθούς ενισχύει την πειστικότητα των θέσεων του συγγραφέα, πλαισιώνοντας την επιχειρηματολογία του και αναδεικνύοντας, παράλληλα, την ευρυμάθεια του. Συγκεκριμένα, στην πρώτη περίπτωση, ο συγγραφέας αξιοποιεί τα λόγια του φιλοσόφου Καρλ Πόπερ στην προσπάθειά του να αναδείξει τη σημασία του ιδανικού της μη άσκησης της βίας, σύμφωνα με τα οποία η δημοκρατία εξασφαλίζει στους πολίτες τη δυνατότητα να ανατρέψουν την κυβερνώσα αρχή χωρίς αιματοχυσίες. Στη δεύτερη περίπτωση παρατίθεται ο χαρακτηρισμός της Ιστορίας από τον Χέγκελ ως «απέραντο σφαγείο», για να δικαιολογηθεί η πάγια πρακτική των αιματηρών συγκρούσεων και των αδελφοκτονιών. Με αυτόν τον τρόπο, αναδεικνύεται το
ιδανικό της αδελφότητας (η fraternite της Γαλλικής Επανάστασης) ως μέσο κατοχύρωσης – εδραίωσης της δημοκρατίας και καλλιέργειας της αλληλεγγύης των ανθρώπων.

Β3.α.

1. Δίδαγμα, διδασκαλία
2. εμπαιγμού, λοιδορίας, γελοιοποίηση
3. συνύπαρξης, συνοίκησης
4. αντιμάχεται, εναντιώνεται, αντιπαλεύει
β) 1. Ποιητική/ συνυποδηλωτική λειτουργία της γλώσσας.
Περίοδος βίαιων συγκρούσεων, εχθροπραξιών και
αιματοχυσιών.
     2. Ποιητική/ συνυποδηλωτική λειτουργία της γλώσσας.
Καθοδηγεί τη δράση του ανθρώπου.

Β4.α.1«Οι τυπικοί κανόνες της δημοκρατίας, που τόσο συχνά γίνονται αντικείμενο χλευασμού, εισήγαγαν για πρώτη φορά στην ιστορία τρόπους συμβίωσης που είχαν στόχο την επίλυση των κοινωνικών συγκρούσεων χωρίς τη χρήση βίας».
           2. «Αφού η δημοκρατία είναι κατά κύριο λόγο ένα σύνολο διαδικαστικών κανόνων, πως μπορούμε να έχουμε της απαίτηση να βασιζόμαστε στους  ̈ενεργούς πολίτες»; .... Θέλετε να δοκιμάσουμε να τις απαριθμήσουμε; »
      β) δευτερεύον παρενθετικό σχόλιο επεξήγηση του ιδανικού της αδελφότητας.
      Γ) Ενεργητική σύνταξη : Η διαμόρφωση και η εξάπλωση ειρηνικών επαναστάσεων
επιτρέπεται μόνο από τη δημοκρατία/ στη δημοκρατία.
Γ1.
Α. «Θεμέλιο της Δημοκρατίας οι ενεργοί πολίτες.»- Πιστή τήρηση του συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του πολίτη και προστατεύει τα συμφέροντά του. - Αγωνιστικότητα στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέσα στο πλαίσιο των νόμων του κράτους, συνειδητοποιώντας ότι οι νόμοι δεν περιορίζουν αλλά ορίζουν την ελευθερία του. - Ανάπτυξη του διαλόγου μέσω του οποίου καλλιεργείται πνεύμα ομόνοιας, συνεργασίας, επιτυγχάνεται η ισχυροποίηση της ομάδας και έτσι πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες επιτυχούς αντιμετώπισης κοινών προβλημάτων  όπως και οι πιθανότητες πραγμάτωσης κοινών ιδανικών. Ως αποτέλεσμα παγιώνεται η κοινωνική ομαλότητα και πρόοδος και καλλιεργείται η κοινωνική ευθύνη. - Απόρριψη φανατισμού και μισαλλοδοξίας και υιοθέτηση της διαλεκτικής μεθόδου ως μόνης θεμιτής για την προσέγγιση των συνανθρώπων του. - Επιδίωξη συνεχούς ενημέρωσης για τις πολιτικές εξελίξεις και ανάπτυξη κριτικής ικανότητας ώστε να διαμορφώσει ολοκληρωμένη και αντικειμενική εικόνα για το πολιτικό  γίγνεσθαι. - Επειδή η δημοκρατία είναι έμμεση, όπου η πλειοψηφία
κυβερνά με αντιπροσώπευση, είναι αναγκαίος ο έλεγχος της από τους πολίτες. Αυτό επιτυγχάνεται όχι μόνο με το να είναι «πολίτης κάθε τέσσερα χρόνια», αλλά πολίτης κάθε στιγμή. - «Για να γίνει ένας λαός άξιος της Δημοκρατίας, πρέπει πρώτα να πάψει να πιστεύει στο χωροφύλακα[...] Ένας λαός άξιος της Δημοκρατίας δίνει εξετάσεις καθημερινά, όχι μονάχα μπροστά στην κάλπη. Δίνει εξετάσει στα πιο μικρά πράγματα της καθημερινής ζωής: σέβεται τη θέση του στην «ουρά», προσέχει να μην ενοχλεί το διπλανό του, πιστεύει
πως έχει πρώτα καθήκοντα και έπειτα δικαιώματα [...] (Άγγελος Τερζάκης).

Β. Παροχή γνώσης και ανάπτυξη κριτικής σκέψης, ώστε να μην επιτρέπει το άτομο να αναβιώνουν εθνικιστικά κινήματα ή να επικρατούν αντιδημοκρατικά-ανελεύθερα καθεστώτα (αξιοποίηση του μαθήματος της Ιστορίας ώστε ο μαθητής να συνειδητοποιήσει ότι η Δημοκρατία «κατακτήθηκε» και δεν δωρίστηκε.) - Να εμφυσήσει στους νέους τις ανθρωπιστικές αξίες, όπως ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, στη διαφορετικότητα, στα δικαιώματα, στις ελευθερίες. - Ενίσχυση της αυτοεκτίμησης των νέων και της πίστης στις δικές τους δυνάμεις, ώστε να μην περιμένουν την έλευσηκάποιου σωτήρα για την επίλυση των προβλημάτων, αλλά οι ίδιοι να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να αγωνίζονται για
την ελευθερία τους και για την καλύτερη ποιότητα ζωής τους. - Αξιοποίηση του θεσμού της Βουλής των Εφήβων και επισκέψεις στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου να αποκτήσουν άμεσες και βιωματικές εμπειρίες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. - Ενίσχυση του θεσμού των πενταμελών και δεκαπενταμελών συμβουλίων, ώστε να εξοικειωθούν οι μαθητές με τον δημοκρατικό διάλογο και τη συλλογική προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων που συνδέονται με τη σχολική κοινότητα. Αυτή η δραστηριότητα θα καταγραφεί στη συνείδησή τους ως σημαντική εμπειρία. - Σφαιρική και αντικειμενική ενημέρωση για τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς θεσμούς για να διαμορφώσουν ώριμη και ρεαλιστική κοινωνικοπολιτική άποψη. - Επισήμανση των κινδύνων που απειλούν τη δημοκρατία (λαϊκισμός, αποχή από τα κοινά, φανατισμός, παραπληροφόρηση...). Στις δυο τελευταίες δράσεις κρίνεται σημαντικός ο ρόλος του εκπαιδευτικού, ο οποίος οφείλει να αποτελεί πρότυπο αντικειμενικότητας και μετριοπάθειας.
(πηγή: φροντιστήρια Κελάφας).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

vasilios888@yahoo.gr