Ιστορία Β΄Γυμνασίου. Ανασύσταση Βυζαντίου και υποταγή στους οθωμανούς.

1.Εξάπλωση των τούρκων και τελευταίες προσπάθειες για την ανάσχεσή τους.

Α.Η αδυναμία του Βυζαντίου:

Αίτια:

1.εμφύλιοι πόλεμοι

2.οικονομική και στρατιωτική κατάρρευση

3.υποτίμηση νομίσματος

4.βαριά φορολογία και εξαθλίωση

Συνέπειες:

Ο Ανδρόνικος ο Β΄μείωσε τη δύναμη του στρατού και του στόλου και οι ξένοι μισθοφόροι κυριάρχησαν. Η άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία έγινε τώρα μία αδύναμη αυτοκρατορία των στενών η οποία εύκολα καταλύθηκε από τους οθωμανούς.

Β.Οι οθωμανοί και οι κατακτήσεις τους.

Χαρακτηριστικά:

1.Οι οθωμανοί οργανώθηκαν αρχικά από το σουλτάνο (ηγεμόνα).

2.Εκμεταλλεύθηκαν την κατάργηση των βυζαντινών ακριτών μετά το 1261 και αξιοποιώντας τον ισλαμικό θεσμό των γαζήδων (φανατικοί μαχητές του ισλάμ) κατέκτησαν βαθμιαία όλη τη Μικρά Ασία.

Κινήσεις οθωμανών:

1.Στρατολόγησαν χριστιανόπαιδες (παιδομάζωμα).

2.Συγκρότησαν από αυτούς το σώμα των γενιτσάρων (νέος στρατός).

3.Στα μέσα του 14^ου αι. οι οθωμανοί πέρασαν στην ευρώπη και κατέκτησαν την οχυρή Καλλίπολη (1354). Οι διαιρεμένοι βαλκανικοί λαοί δεν μπόρεσαν να τους αντιμετωπίσουν.Μάλιστα στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου (1389) οι σέρβοι νικήθηκαν και ανεγνώρισαν την οθωμανική επικυριαρχία.

Προσπάθειες ανάσχεσης των οθωμανών.

1. Στις αρχές του 15^ου αι. οι μογγόλοι εισέβαλαν στη Μικρά Ασία και νίκησαν το σουλτάνο Βαγιαζήτ στην περίφημη μάχη της Άγκυρας (1402). Αυτό περιόρισε για  κάποιο χρονικό διάστημα τους οθωμανούς.

Κινήσεις των Βυζαντινών αυτοκρατόρων:

1. Οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες Ιωάννης Ε,Μανουήλ Β και Ιωάννης ο Η ταξίδεψαν στη Δύση για να ζητήσουν βοήθεια από τους ομοθρήσκους χριστιανούς.

2.Ο Ιωάννης ο Η ανανέωσε στη σύνοδο της Φερράρας Φλωρεντίας την ένωση των εκκλησιών την οποία πρώτος ο Μιχαήλ ο Η είχε δεχθεί στη σύνοδο της Λυών. Αν και ο λαός δαφωνούσε με όλα αυτά,τίποτε από αυτές τις κινήσεις δεν απέδωσε και το βυζάντιο έμεινε απροστάτευτο σε σχέση με τους οθωμανούς.

Ερωτήσεις.

1.Ποιά είναι η ιστορική σημασία της συνόδου της Φερράρας – Φλωρεντίας;

2.Ποιά πτυχή της συνόδου της Φερράρας – Φλωρεντίας θίγεται στο παρακάτω απόσπασμα;

«Η Σύνοδος της Φλωρεντίας παρόλο που δεν είχε τελικά πολιτικά οφέλη για την ελληνική πλευρά, έφερε κοντά τους λόγιους των δυο πολιτισμών και βοήθησε στην δημιουργία του κινήματος της Αναγέννησης της Δύσης. Με την παρουσία στη Φλωρεντία του ανθού της ελληνικής λογιοσύνης όπως του Γεώργιου Γεμιστού ή Πλήθωνα, του Μητροπολίτη και αργότερα Καρδινάλιου Βησσαρίωνα, του Ιωάννη Αργυρόπουλου και πολλών άλλων θεολόγων και νομομαθών αλλά και με την ύπαρξη του Κόζιμο των Μεδίκων και της αυλής του στη Φλωρεντία εκείνη την εποχή - ενός άρχοντα διάσημου για την πατρωνία και την οικονομική υποστήριξη των λογίων- δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργική ανάμιξη των δυο πολιτισμών. Παράλληλα με τις συνεδριάσεις, οι λόγιοι συζητούσαν για τον Αριστοτέλη και κυρίως τον Πλάτωνα που ο Πλήθωνας θα κάνει γνωστό στους Ιταλούς λογίους. Έτσι θα ξεκινήσει- με τη βοήθεια των Ελλήνων λογίων και θεολόγων- η αναζήτηση από μέρους των δυτικών των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, η μετάφρασή τους στα λατινικά,η διδαχή τους από Έλληνες καθηγητές στα ιταλικά πανεπιστήμια, η σύνταξη ελληνικών γραμματικών και λίγο αργότερα και η έκδοση βιβλίων με τους αρχαίου Έλληνες συγγραφείς που θα προωθήσει όσο τίποτε άλλο, το πνεύμα και το ήθος της Αναγέννησης».

Βασίλειος Μακρυπούλιας, φιλόλογος.