Αντιγόνη Σοφοκλέους, 319-331.

Μετάφραση:

Φυ: Αυτός που το έκανε ταράζει την ψυχή σου, εγώ τα αυτιά σου μόνο.

Κρ: Αλοίμονο πόσο είναι φανερό ότι γεννήθηκες φλύαρος.

Φυ: Όπως και να έχει όμως δεν έκανα ετούτη τουλάχιστον τη δουλειά.

Κρ: Όχι μόνο αυτό αλλά πούλησες και την ψυχή σου για τα λεφτά.

Φυ: Αλίμονο, Αλήθεια φοβερό λαθεμένη (άδικη) κρίση να έχει αυτός που έχει την κρίση.

Κρ: Κάνε τον έξυπνο και παίξε με την κρίση, αν όμως δεν μου φανερώσετε αυτούς που τα έκαναν αυτά θα έχετε να πείτε στον έξω κόσμο ότι τα σκοτεινά (παράνομα) κέρδη φέρνουν συμφορές.

Φυ: Πάνω από όλα μακάρι  να βρεθεί, είτε όμως πιαστεί είτε  όχι αυτό η τύχη θα  το κρίνει με κανένα τρόπο δεν  θα με δείς εσύ πίσω εδώ πέρα να έλθω.Γιατί και τώρα που σώθηκα χωρίς να το ελπίζω και να το πιστεύω (περιμένω) χρωστάω στους θεούς μεγάλη ευγνωμοσύνη.

Σχόλια.

1.Ο Κρέόντας πιστεύει πώς πρόκειται για πολιτική δολοπλοκία με κίνητρο το χρήμα. Ήδη από τον καιρό των σοφιστών  είχε επικρατήσει η συζήτηση για το φαίνεσθαι και το Είναι. Εδώ ο Κρέοντας αποδεικνύεται άνθρωπος του φαίνεσθαι χωρίς να μπορεί να αισθανθεί την αλήθεια του Είναι της Αντιγόνης, του ανθρώπου και της ύπαρξης η οποία κινείται από την αλήθεια και τα πλέον αγνά κριτήρια.

2. Η χρήση  του ρήματος «δοκεί» δεν είναι τυχαία. Ο  Πλάτων στην Πολιτεία διέκρινε τα εξής στάδια γνώσης:

Νόηση-διάνοια-δόξα- αίσθηση. Η ψευδής Σωκρατική γνώση αυτή  η οποία δεν στηρίζεται σε ασφαλή δεδομένα του νοός αλλά σε αισθητική δόξα είναι πάντα επιζήμιος.

3.Τα τρία στάδια της ανδρικής  αρετής  παρέχονται κατά ωραίο τρόπο από το Σοφοκλή. Ο άνδρας θα πρέπει να έχει υγιή ψυχή γεμάτη αρετές, επίσης το ανάλογο φρόνημα προκειμένου να προβαίνει στις κατάλληλες πράξεις της γνώμης.

Άσκηση:

Η διαμάχη της Αντιγόνης και του Κρέοντα είναι η παραδοσιακή διαμάχη ανάμεσα  στον παλαιό λόγο (Αντιγόνη)και στο νέο λόγο  (Κρέοντας). Ανάμεσα στον υπερφυσικό και μεταφυσικό λόγο (Αντιγόνη ) και στον προσγειωμένο λόγο (Κρέοντας). Ανάμεσα στον αδούλωτο και ελεύθερο λόγο (Αντιγόνη) ο οποίος καθιστά τον άνθρωπο καταδικασμένο στην ελευθερία και στον καθορισμένο ντετερμινιστικό λόγο (Κρέοντας). Συμφωνείτε με αυτές τις διατυπώσεις;

Βασίλειος Μακρυπούλιας,  φιλόλογος.