Το Ελληνικό κράτος από τον Όθωνα.....Ιστορία Γ΄Γυμνασίου.......


ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΘΩΝΑ

ΩΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ


  Μετά τη φυγή του Όθωνα (1862), τα προβλήματα στην Ελλάδα ήταν ουσιαστικά τρία: οικονομικά, εθνικά, πολιτικά. Το 1863 οι Μεγάλες Δυνάμεις πρότειναν ως βασιλιά της Ελλάδας τον Δανό πρίγκιπα, Χριστιανό - Γουλιέλμο - Φερδινάνδο - Αδόλφο - Γεώργιο, του βασιλικού οίκου των Γλύξμπουργκ. Πραγματικά, στις 18 Μαρτίου του 1863 εκλέχτηκε με το όνομα Γεώργιος Α΄ βασιλεύς των Ελλήνων, ο Δανός πρίγκιπας, ο οποίος κατέφθασε στην Ελλάδα στις 17 Οκτωβρίου 1863.


Βασιλιάς Γεώργιος Α΄
       Ο νέος βασιλιάς ήταν ιδιαίτερα αρεστός στην Αγγλία και η οποία μάλιστα έδωσε ως δώρο προς το βασιλιά τα Επτάνησα, έχοντας έτσι την πεποίθηση να κερδίσει την εύνοιά του. Ένα μήνα μετά (Νοέμβριος 1863), ψηφίστηκε και το νέο σύνταγμα που περιόριζε τη δύναμη του βασιλιά και αναγνώριζε την ελευθερία του Τύπου. Το σύνταγμα αυτό θεωρήθηκε από τα πιο δημοκρατικά της εποχής του και η Ελλάδα ανακηρύχθηκε βασιλευόμενη δημοκρατία, πολίτευμα δηλαδή όπου ο ανώτατος άρχοντας είναι ο βασιλιάς αλλά η εξουσία πηγάζει από το λαό, το εκλογικό σώμα. Με το σύνταγμα δηλαδή ενισχύεται η θέση του πρωθυπουργού.


  Το 1881 προσαρτιέται η Θεσσαλία στην Ελλάδα. Αυτή την περίοδο έχουμε και την παραχώρηση των εθνικών κτημάτων σε ακτήμονες γεωργούς και τη δραστηριοποίηση Ελλήνων επιχειρηματιών του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού, οι οποίοι διέθεσαν χρήματα κυρίως για το εμπόριο.

     Η βιομηχανία, όμως, δεν αναπτύχθηκε και οι ανάγκες καλύπτονταν με εισαγωγή προϊόντων. Έτσι τα έσοδα ήταν πάντα λιγότερα από τα έξοδα, πράγμα που μας ανάγκαζε να παίρνουμε δάνεια από το εξωτερικό. Αυτό όμως μεγάλωνε την εξάρτηση της χώρας μας από τις ξένες δυνάμεις και αρκετές φορές η χώρα μας αναγκάστηκε να δεχτεί όρους τόσο σε οικονομικά όσο και σε εθνικά θέματα από τις ξένες αυτές χώρες...

  Στο μεταξύ, η γενιά του 1821 είχε δώσει τη θέση της σε μια νέα γενιά πολιτικών.
Η πολιτική ζωή παρά τις δυσκολίες έγινε ομαλότερη και νέοι πολιτικοί έκαναν την εμφάνισή τους. Κάποιοι σπουδαίοι από αυτούς ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης κ. ά

      Το 1875 με εισήγηση του Χαρίλαου Τρικούπη καθιερώθηκε η αρχή της δεδηλωμένης με την οποία ο βασιλιάς ανέθετε το σχηματισμό κυβέρνησης στον αρχηγό του κόμματος που είχε την πλειοψηφία στη Βουλή αφού ως τότε τον ανέθετε όπου αυτός ήθελε. Η καθιέρωση της αρχής της δεδηλωμένης οδήγησε τα μικρά κόμματα είτε στην εξαφάνιση είτε στην ενσωμάτωσή τους στα μεγαλύτερα κόμματα. Έτσι τη δεκαετία 1885-1985 εναλλάσσονταν στην εξουσία δύο κόμματα.  Το ένα με επικεφαλής τον Χαρίλαο Τρικούπη και το άλλο τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Το σύστημα αυτό ονομάστηκε δικομματισμός.




  Ο Χαρίλαος Τρικούπης εκμεταλλεύθηκε την ευρωπαϊκή συγκυρία της «εποχής του κεφαλαίου» για να προωθήσει εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις. Δημιούργησε υποδομές, κατασκεύασε σιδηροδρόμους, βελτίωσε τις συνθήκες παραγωγής. Στην ανάπτυξη βοήθησε και η ενσωμάτωση της πλούσιας θεσσαλικής γης αλλά και το νέο δασμολόγιο. Κυρίως, όμως, βοήθησε ο ξένος δανεισμός.

       Η οικονομία της εποχής όμως δεν άντεξε το εκσυγχρονιστικό έργο του Χαρίλαου Τρικούπη. Έτσι, στις 10 Δεκεμβρίου το 1893, ο πρωθυπουργός αναφώνησε σε ομιλία του στην Βουλή το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», κηρύσσοντας πτώχευση καθώς το κράτος στάθηκε αδύναμο να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος του. Η πτώχευση αυτή επέφερε την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου . Στις εκλογές του 1895 ο Τρικούπης δεν εκλέγεται ούτε καν βουλευτής.

  Ο νέος Πρωθυπουργός Δηλιγιάννης ήρθε αντιμέτωπος με πλήθος προβλημάτων, ανάμεσα σ’αυτά και η κρητική επανάσταση. Ο Δηλιγιάννης πιεζόμενος από την κοινή γνώμη που εμπνεόταν από τη Μεγάλη Ιδέα έστειλε στρατό στην Κρήτη [Φεβρουάριος του 1897] γεγονός που οδήγησε σε ελληνοτουρκική σύγκρουση. Ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897 ή, διαφορετικά, το Μαύρο '97 κατέληξε σε ταπεινωτική ήττα της Ελλάδας και επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου. Ο πόλεμος άρχισε στις 6 Απριλίου 1897 και έληξε με την παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων στις 7 Μαΐου, αφού οι Τούρκοι είχαν καταλάβει τη Θεσσαλία. Η ειρήνη υπογράφηκε στις 22 Νοεμβρίου 1897, μετά από πεντάμηνες διαπραγματεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων με το Οθωμανικό κράτος. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει ένα μεγάλο ποσό σαν πολεμικές αποζημιώσεις, καθώς και να δώσει ένα μικρό κομμάτι της Θεσσαλίας στην Τουρκία. Η ελληνική κυβέρνηση του Δ. Ράλλη για να πληρώσει το ποσό αυτό υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στην Επιτροπή του Διεθνούς Οικονομικού , τη διαχείριση όλων των δημόσιων εσόδων.

  Μετά από παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων ο Σουλτάνος αναγνωρίζει τη δημιουργία ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ  [ 1897] με ύπατο αρμοστή τον Πρίγκιπα Γεώργιο. Η ολιγωρία ωστόσο του ύπατου αρμοστή στο θέμα της ένωσης με την Ελλάδα προκάλεσε την έκρηξη το 1905 νέας επανάστασης στο Θέρισο Χανίων με επικεφαλής τους Ελευθέριο Βενιζέλο, Κων/νο Φούμη και Κων/νο Μάνο, οι οποίοι κήρυξαν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.













     Πέρασαν κάμποσα χρόνια εθνικής παρακμής και χρειάστηκε η Επανάσταση της Κρήτης και ο Μακεδονικός Αγώνας για να αναγεννηθεί το έθνος, να ξεσηκωθεί ο λαός και να αναδείξει νέα ηγεσία με όραμα και στόχους.


ΕΡΓΑΣΙΑ: Ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στην περίοδο 1862-1900 και στη σημερινή εποχή;OK.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

vasilios888@yahoo.gr